Επί μια τριετία που βλέπαμε τον φιλότιμο Σεμπά στη χώρα μας το αστειάκι (για Ολυμπιακούς και μη) ήταν κοινό: Αποκλείεται να είναι Βραζιλιάνος. Επί 68 λεπτά που βλέπαμε τον Ραχίμ Στέρλινγκ να πατάει τον κώλο του να κάνει μια σοκαριστικά άσχημη πρεμιέρα στο Μουντιάλ το ερώτημα ήταν επίσης αναπόφευκτο στο μυαλό:
Η μεταγραφή αυτού του παλικαριού κόστισε 70 εκατ. ευρώ;;;
Θα σου πει βέβαια ο Γκουαρντιόλα, που του προσέφερε φέτος 23 γκολ και 17 ασίστ φέτος στη Μάντσεστερ Σίτι, ότι τ’ αξίζει τα λεφτά του.
Και γιατί να μην το πει; Από την τσέπη του τα βάζει; Οι Άραβες που αρμέγει να ‘ν’ καλά.
Ό,τι και να πει όμως ο Πεπ, η αλήθεια είναι πως ο Στέρλινγκ υπήρξε αδιανόητα κακός στο πρώτο παιχνίδι της Αγγλίας.
Σαν κάποιος να τον απήγαγε και να ‘στειλε στη θέση του έναν (άμπαλο) πρώτο του ξάδερφο.
Σαν κάποιο από τα κουνούπια που τον είχαν περικυκλώσει να τον τσίμπησε και να τον μεταμόρφωσε σε Φέλιξ Μπόρχα.
Γιατί αν δεν αντιμετώπιζαν και οι υπόλοιποι συμπαίκτες του το ίδιο πρόβλημα με τα έντομα, θα μπορούσε εύκολα κανείς να πιστέψει ότι ο άσος της Σίτι αυτοχαστουκίζεται για την απόδοσή του -και όχι για να τα διώξει.
Άσχημα κοντρόλ. Λάθος πάσες. Ημιτελείς προσπάθειες. Επιθετικά φάουλ και φυσικά αστοχία ήταν λίγα μόνο από τα χαρακτηριστικά μιας από τις χειρότερες πρεμιέρες Άγγλου επιθετικού στα τελευταία Μουντιάλ.
Με αποκορύφωμα φυσικά (και απόλυτα περιγραφική της συνολικής παρουσίας του) τη φάση πριν προηγηθεί η Αγγλία.
Τότε που έπρεπε απλώς να… αγριοκοιτάξει την μπάλα σε γύρισμα του Λίνγκαρντ για να βάλει γκολ (το οποίο δεν θα μετρούσε ούτως ή άλλως ως οφσάιντ), ωστόσο κατάφερε να βάλει τρικλοποδιά στον εαυτό του…
Αυτή η ευκαιρία όμως δεν ήταν η μόνη που τροφοδότησε τη σκληρή κριτική εναντίον του. Το «ξεπάτωμα» από τους Άγγλους οπαδούς στα social media.
Τις ειρωνικές αναρτήσεις για το τατού με το όπλο που «χτύπησε» προ καιρού στο δεξί του πόδι.
Σαν αυτή του γνωστού (και σεσημασμένου για τα καυστικά του σχόλια) παρουσιαστή Πιρς Μόργκαν, ο οποίος έγραψε χαρακτηριστικά:
«Ω, Ραχίμ, δεν μπορείς να κάνεις τατού ένα πολυβόλο στο πόδι σου και μετά να σουτάρεις έτσι»…
Oh Raheem, you can’t ink a machine gun onto your leg then shoot like that. ??
— Piers Morgan (@piersmorgan) June 18, 2018
Κι ενώ το κράξιμο στο διαδίκτυο έπεφτε σύννεφο, ο ίδιος φρόντιζε να δίνει κι άλλες αφορμές:
Ούτε δημιουργούσε, ούτε βρισκόταν σε θέση για να εκτελέσει. Δεν έπαιρνε πρωτοβουλίες, δεν εμπιστευόταν τον εαυτό του (λογικό με τέτοια ψυχολογία), έψαχνε ασφαλείς λύσεις και όχι προσωπικές ενέργειες.
Μέχρι που ο Σάουθγκεϊτ συμμερίστηκε την άποψη όσων παρακολουθούσαν το ματς, αλλά και του σπίκερ της ΕΡΤ (που τον είχε στολίσει ενδιάμεσα με χαρακτηρισμούς όπως «τραγικός», «εκτός αγώνα» και «ο χειρότερος παίκτης του γηπέδου») και στο 68’ τον αντικατέστησε με τον Ράσφορντ.
Για κακή του τύχη μάλιστα, η δραστηριότητα του επιθετικού της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ανέδειξε ακόμα περισσότερο τη δική του κακή εμφάνιση.
Κι έκανε πιθανότατο πλέον το ενδεχόμενο να τον παρακολουθήσει από τον πάγκο στα επόμενα ματς να παίζει στη θέση του.
Όχι επειδή ο Στέρλινγκ είναι άμπαλος. Η αλήθεια (και) στη δική του περίπτωση βρίσκεται κάπου στη μέση:
Ούτε πρόκειται για «κατσαπλιά» ή «γατί», αλλά ούτε και για επιθετικό που (σε μια μεταγραφική αγορά με νορμάλ τιμές) κοστίζει 70 εκατ. ευρώ.
Πέρα δε απ’ αυτό, ο Στέρλινγκ ανήκει και σε μια ιδιαίτερη κατηγορία: Tων παικτών που στην κακή τους βραδιά, δεν τους ξεχωρίζεις απλώς ως αρνητικούς, αλλά σου μοιάζουν τόσο εκνευριστικοί που θέλεις να τους πάρεις στο κυνήγι.
Ίσως πάλι το πρόβλημά του (χωρίς φυσικά να γίνεται οποιαδήποτε σύγκριση) να είναι αντίστοιχο με του Μέσι. Ίσως έτσι εξηγούνται οι φτωχές εμφανίσεις του με την εθνική, σε σχέση με την ομάδα του.
Γιατί στη Σίτι έχει από πίσω τους Φερναντίνιο, Ντε Μπρόινε και Nταβίντ Σίλβα. Στην Αγγλία έχει τον Χέντερσον…
