Λίγη τσίπα ρε «παιδιά» των Σαμουράι...

Η ιστορία έγραψε ότι οι απόγονοι αυτών που επινόησαν τον όρο «μπουσίντο» αναβίωσαν, έστω και σε μικρογραφία, την ντροπή της Χιχόν

Κάθε φίλαθλος που γουστάρει να βλέπει μπαλίτσα (και δεν έδωσε δεκάρα για τον αποκλεισμό της Ιταλίας από το Μουντιάλ) έχει κάποιους καλούς λόγους να συμπαθεί την Εθνική Βελγίου. Προσωπικά την κάνω κέφι, αλλά υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα την ήθελα αντίπαλο της «επίσημης αγαπημένης» μου, Βραζιλίας στον προημιτελικό της 6ης Ιουλίου. Το Βέλγιο αποτελεί κίνδυνο στην πορεία για το 6ο, σε αντίθεση με την Ιαπωνία, που οι Pentacampeones θα την κάνουν με συνοπτικές διαδικασίες μια χαψιά.

Ωστόσο εδώ έχει προκύψει μια ειδική περίσταση, που με αναγκάζει να παραμερίσω το βραζιλιάνικο συμφέρον. Και να είμαι στα κάγκελα υπέρ των «κόκκινων διαβόλων» στο ματς της Δευτέρας με τη μοναδική ασιατική ομάδα που προκρίθηκε στους «16».

Ναι, αυτήν με το προσωνύμιο «Μπλε Σαμουράι» (τρομάρα της…). Όσα έχουμε μάθει τόσα χρόνια για τη γιαπωνέζικη κουλτούρα και τον περιβόητο κώδικα τιμής της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου, πήγαν περίπατο μέσα σε 10 λεπτά. Από κάποιους παραχαράκτες της δοξασμένης αυτής παράδοσης, που προτίμησαν το ρεζιλίκι και τα μαζικά «γιούχα» της εξέδρας απ’ το να φερθούν σαν… άνδρες!

Στα τελευταία λεπτά και τις καθυστερήσεις του ματς με την Πολωνία, οι Γιαπωνέζοι άλλαζαν πασούλες πίσω από τη μεσαία γραμμή, σχηματίζοντας την πιο αποκρουστική εικόνα σε Παγκόσμιο Κύπελλο από την ντροπή της Χιχόν κι έπειτα, το 1982.

Τότε Γερμανοί και Αυστριακοί είχαν επινοήσει την απόλυτη φαρσοκομωδία στις πλάτες της Αλγερίας, «στήνοντας» ξεκάθαρα το 1-0 υπέρ των πρώτων για να περάσουν παρέα στους «16» της διοργάνωσης. Ακόμα και οι συμπατριώτες τους είχαν εξοργιστεί από το 80λεπτο, βδελυρό, θέαμα (το γκολ σημειώθηκε στο 10ο λεπτό).

Ο σπίκερ του γερμανικού ARD παραιτήθηκε στο ημίχρονο, αρνούμενος να συμμετάσχει στο δεύτερο μισό της παρωδίας, ενώ ο Ρόμπερτ Ζέεγκερ της αυστριακής ORF, παρών σε όλους τους μουντιαλικούς τελικούς μεταξύ 1974-2006, παρότρυνε τους τηλεθεατές να κλείσουν τις τηλεοράσεις και κατέβασε το μικρόφωνο στο 60ό λεπτό!

Αναρωτιέμαι ποια ήταν τώρα η αντίδραση των Γιαπωνέζων τηλεσχολιαστών, σε μια χώρα που περιμένεις να είναι ίσως και η πιο ευαίσθητη από κάθε άλλη σε θέματα «καθαρής» συνείδησης και fair play. Οκ., το χρονικό διάστημα που διαπομπεύτηκε το άθλημα δεν ήταν μεγάλο, αλλά οι Γιαπωνέζοι πρόλαβαν σε αυτό να το τερματίσουν.

Με τη «σύμφωνη γνώμη» των Πολωνών που δεν μάρκαραν, επέλεξαν να μην περάσουν ποτέ ξανά τη σέντρα, υπερασπιζόμενοι το… εις βάρος τους 1-0. Πέραν της «ανανδρίας», επρόκειτο και για αβελτηρία, αφού μπορεί με αυτόν τον τρόπο να μην κινδύνευαν με δεύτερο γκολ (που όντως θα τους έστελνε εκτός διοργάνωσης), αλλά η ήττα θα τους κόστιζε σε περίπτωση που η Σενεγάλη ισοφάριζε την Κολομβία.

Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο στα χασομέρια, θα έμεναν «παγωτό», κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο με βλέμμα Ραν Ταν Πλαν, έμπλεοι ντροπής επιπλέον, που η κουτοπονηριά τους θα είχε προκαλέσει τα γέλια εκατομμυρίων ποδοσφαιρόφιλων στον κόσμο, σε live μετάδοση.

Αλλά δυστυχώς ο Θεός… κοιμόταν. Διότι, αν ήταν ξύπνιος οι Αφρικάνοι θα το είχαν καρφώσει στο 90φεύγα και τα γιαπωνεζάκια δεν θα είχαν που να κρυφτούν.

Χαρακίρι δεν θα έκαναν πάντως, αυτό είναι το μόνο σίγουρο!

Να μην έχουν άραγε ακούσει για κάποιους φημισμένους προγόνους τους, που όταν ένιωθαν ατιμασμένοι προτιμούσαν να ξεμπερδεύουν με τα εγκόσμια; Ή για κάποιους άλλους που κατέφευγαν μαζικά σε αυτοχειρίες, πέφτοντας με τα αεροσκάφη τους πάνω σε εχθρικούς στόχους κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο;

Οι Γιαπωνέζοι έκαναν διάσημο στην οικουμένη τον όρο «μπουσίντο», κωδική ονομασία του ηθικού κώδικα των Σαμουράι. Συνοψίζει τις πατροπαράδοτες αξίς της ράτσας, θάρρος, ηρωισμό, υπερηφάνεια, φιλοπατρία, αίσθηση καθήκοντος. Αυτές που αναβίωσαν τον 20ο αιώνα, σοκάροντας τον κόσμο με την αυτοθυσία, τους οι Καμικάζι.

Χθες το απόγευμα το πνεύμα των πιο χιλιοτραγουδισμένων της φυλής «τινάχτηκε» έντρομο από το όνειδος! Τα κόκαλα τους… έτριξαν και ο αντίλαλος έφτασε έως το Βόλγκογκραντ.

«Ηταν το χειρότερο 10λεπτο του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αν ήμουν εκεί θα ζητούσα πίσω τα χρήματα του εισιτηρίου», είπε ο πρώην διεθνής Σκωτσέζος Άλι Μακόιστ.

Οι ενσυνείδητοι Ιάπωνες θα ζητούν από χθες βράδυ πίσω την… τιμή τους.

Και όλοι οι υπόλοιποι «απαιτούμε» από το Βέλγιο να μην αλλάζει πασούλες πίσω από το κέντρο, ακόμα και αν το σκορ έχει φτάσει στο 4-0!

Όσο περισσότερα, τόσο το καλύτερο εις βάρος αυτών που εκπροσωπούν τη χώρα τους στο πιο προβεβλημένο επίπεδο χωρίς να έχουν ρίξει ένα βλέφαρο στους Πάπυρους της Ιστορίας!

Άιντε παλικάρια να βγάλετε καμιά φωτογραφία στη Σαντορίνη. Και πολύ άργησαν οι διακοπές σας…