Το Μουντιάλ έχει δρόμο ακόμα. Είμαστε λίγο μετά από τη μέση. Κάποια πράγματα όμως δεν μπορούν να περιμένουν.
Στην Ελλάδα είμαστε, διάολε! Δεν χρειάζεται να δούμε το τέλος για να βγάλουμε συμπέρασμα.
Πώς θα σεβόμασταν την πατροπαράδοτη καφενειακή προσέγγιση των πραγμάτων αν δεν αρχίζαμε από τώρα το κράξιμο;
Αν δεν βγάζαμε πρόωρα στη σέντρα τα «παλτά» της διοργάνωσης;
Βέβαια, θα μπορούσαμε να βάζαμε απευθείας ολόκληρη την ομάδα της Γερμανίας και να καθαρίζαμε…
Ωστόσο θα ήταν άδικο για τους υπόλοιπους. Για όλους εκείνους που επίσης απογοήτευσαν.
Είτε επειδή απέτυχαν να δικαιώσουν τις προσδοκίες που υπήρχαν από ‘κείνους, είτε επειδή τα λάθη τους χαντάκωσαν τις ομάδες τους.
Χωρίς άλλες εισαγωγές λοιπόν, η χειρότερη ενδεκάδα του Μουντιάλ μέχρι τώρα θα μπορούσε να αποτελείται από τους εξής:
Τερματοφύλακας: Γουίλι Καμπαγέρο (Αργεντινή)
Θα μπορούσε να είναι ο Νόιερ με το θρασύ (όσο και κωμικό) μπακότερμα που κόστισε το δεύτερο γκολ της Νοτίου Κορέας. Δεν πάει το χέρι όμως να βάλεις τον καλύτερο τερματοφύλακα του κόσμου στη χειρότερη ενδεκάδα. Ειδικά όταν ο Καμπαγέρο έχει κάνει τέτοια… μπαγλαμαδιά στο ματς με την Κροατία. Μπορεί λοιπόν ο Ρόχο να τον έσωσε (από τη ρετσινιά του υπαίτιου για τον αποκλεισμό από τους ομίλους) αλλά η θέση κάτω απ’ την εστία της συ-dream team είναι δική του.
Δεξί μπακ: Αλί Ρεζαεγιάν (Ιράν)
Δεν είναι ότι τα έκανε θάλασσα. Ούτε υπήρξε «μαύρη τρύπα» για την άμυνα-μπετόν του Ιράν. Δυστυχώς όμως για εκείνον, ενεπλάκη σε μια φάση που κόστισε πολύ. Γιατί την ώρα που η παρέα του Ανσαριφάρντ και του Μασούντ είχε αρχίσει να αγχώνει για τα καλά την Ισπανία (διεκδικώντας μια πολύτιμη ισοπαλία) το… ατζαμίδικο διώξιμο του Ρεζαεγιάν έκανε σκόρερ από το πουθενά τον Ντιέγκο Κόστα και δώρο τη νίκη στη «ρόχα».
Αριστερό μπακ: Νικολάς Ταλιαφίκο (Αργεντινή)
Είναι από τις περιπτώσεις που το όνομα σε προδιαθέτει αρνητικά. Δεν είναι και «Κολομπούρδας», αλλά πόσο δυναμικός θα μπορούσε να είναι ένας μπακ (και μάλιστα Αργεντινός) που λέγεται «Ταλιαφίκο»; Το κακό όμως δεν είναι το όνομα. Το κακό είναι αυτά που (δεν) κάνει στο γήπεδο. Ούτε αμυντική ασφάλεια, ούτε προωθήσεις. Ούτε κοψίματα, ούτε σέντρες. Το εντυπωσιακό δεν είναι ότι αποτέλεσε μια από τις εμμονές του Σαμπάολι, αλλά ότι παρέμεινε στην ενδεκάδα και όταν την έβγαλαν οι… Μέσι και Μαστσεράνο.
Στόπερ: Κάρι Άρνασον (Ισλανδία)
Η άμυνα της Ισλανδίας είναι το δυνατό της σημείο. Ειδικά στην ισοπαλία με την Αργεντινή, την κράτησε όρθια. Στη συνέχεια ωστόσο, δεν τα πήγε το ίδιο καλά. Ειδικά στο καθοριστικό (όπως αποδείχθηκε) ματς με τη Νιγηρία, έχασε την μπάλα από τον Μούσα. Και περισσότερο απ’ όλους εκτέθηκε ο Κάρι Άρνασον. Όχι επειδή ήταν ο χειρότερος, αλλά επειδή έμεινε η εικόνα του να ξεκινά πιο μπροστά από τον Νιγηριανό και ν’ αποτυγχάνει με χέρια και πόδια να τον πιάσει πριν σκοράρει.
Στόπερ: Γιαν Μπέντναρεκ (Πολωνία)
Ο Ματς Χούμελς πάλεψε γι’ αυτή τη θέση. Έβαλε ισχυρή υποψηφιότητα με την ανυπαρξία του για τη θέση του χειρότερου στόπερ. Έτσι που έπαιζε όμως η Γερμανία του Λεβ -με την άμυνα στη σέντρα- ο Χούμελς δεν ήτανε στόπερ, ήτανε… χαφ. Οπότε ο κλήρος πέφτει στον Μπέντναρεκ. Που σκόραρε μεν στο αδιάφορο ματς με την Ιαπωνία, αλλά στην (καθοριστική) πρεμιέρα με τη Σενεγάλη κέρδισε στον… διαγωνισμό λαθών της πολωνικής άμυνας, χάνοντας τον Νιανγκ.
Αμυντικό χαφ: Κάρλος Σάντσες (Κολομβία)
Ποιοτικά δεν του αξίζει. Βάσει αυτών που θα μπορούσε να πάθει, ωστόσο, ως Κολομβιανός για ένα τόσο σοβαρό λάθος, το να μπει στη χειρότερη ενδεκάδα δεν είναι τίποτα για τον μέσο της Φιορεντίνα. Διότι πριν προλάβει να συμπληρώσει τρίλεπτο στο Μουντιάλ είχε προλάβει να τα κάνει μαντάρα στην πρεμιέρα: Χέρι-πέναλτι-κόκκινη κάρτα. Ευτυχώς και για ‘κείνον, ότι «κρέμασε» την Κολομβία με την Ιαπωνία δεν κόστισε τελικά και τον αποκλεισμό από τους ομίλους.
Δημιουργικός μέσος: Μεσούτ Εζίλ (Γερμανία)
Το «δημιουργικός» μοιάζει ειρωνικό για τον Εζίλ που είδαμε στο Μουντιάλ. Και η αλήθεια είναι ότι η ειρωνεία αξίζει στις εμφανίσεις που έκανε ο άσος της Άρσεναλ στα γήπεδα της Ρωσίας. Άκεφος, εγκλωβισμένος, χωρίς ιδέες και πρωτοβουλίες. Το μπλοκάρισμά του υπήρξε ένας από τους βασικούς λόγους του… μπουκώματος που παρουσίασε η Γερμανία από τη μέση και μπροστά. Το ότι μπαίνει σε ενδεκάδα -έστω και στη χειρότερη- είναι μάλλον κολακευτικό. Θα έπρεπε να είναι μόνιμα παρκαρισμένος στον πάγκο…
Δεξί χαφ: Τζίμι Ντουρμάζ (Σουηδία)
Απαράδεκτο που στοχοποιήθηκε τόσο πολύ στη Σουηδία. Για ροχάλες εκείνοι που βρήκαν ευκαιρία και τον κακολόγησαν με ρατσιστικά κίνητρα. Όπως και να το κάνουμε όμως -και μιλώντας αυστηρά αγωνιστικά- ο Τζίμι Ντουρμάζ συνδέθηκε με την ήττα της Σουηδίας με τη Γερμανία. Θα πει κανείς «ήξερε ότι ο Κρόος θα κάνει τέτοια σουτάρα»; Ναι, δεν το ήξερε, αλλά δεν χρειαζόταν να κάνει ένα εντελώς αχρείαστο φάουλ στο πέμπτο λεπτό των καθυστερήσεων και να φέρει μια στημένη μπάλα στην (ήδη πολιορκημένη) άμυνα της ομάδας του…
Αριστερό χαφ: Γιούλιαν Ντράξλερ (Γερμανία)
Αν δεν το παρατηρήσατε (που σίγουρα συνέβη σε πολλούς) βρέθηκε και ο Γιούλιαν ο Ντράξλερ στο Μουντιάλ. Έπαιξε -και μάλιστα βασικός- στα δυο πρώτα παιχνίδια της Γερμανίας. Ε και; Ήταν τόσο άφαντος που δεν μπορεί καν να χαρακτηριστεί… κακός. Παρά τις δεδομένες ικανότητές του και την εμπιστοσύνη του Λεβ, απέτυχε να γίνει σημαντικός. Και ανέβαλε για μια ακόμη φορά το πότε θα δικαιώσει τις προσδοκίες ως ένας από τους πιο προικισμένους τεχνικά ποδοσφαιριστές των «πάντσερ».
Επιθετικός: Αζίζ Μπουχαντούζ (Μαρόκο)
Το να σκοράρεις σε Παγκόσμιο Κύπελλο είναι όνειρο κάθε παίκτη. Το να βρεις δίχτυα σε αγώνα που παρακολουθούν μάτια απ’ όλο τον πλανήτη είναι ευλογία. Μόνο που με τον Αζίζ υπήρξε ένα προβληματάκι. Βρήκε τα… λάθος δίχτυα! Δεν φτάνει λοιπόν που μπροστά βαρούσε με «άσφαιρα» (μένοντας χωρίς γκολ), τη μια φορά που γύρισε πίσω εκπυρσοκρότησε εναντίον της ομάδας του. Και με το αυτογκόλ που πέτυχε στο ματς με το Ιράν καταδίκασε ουσιαστικά τις ελπίδες του φιλότιμου Μαρόκου να διεκδικήσει έστω την πρόκριση.
Επιθετικός: Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι (Πολωνία)
Θεωρείτο (και όχι άδικα) ένα από τα «κανόνια» της διοργάνωσης. Η βασική ελπίδα της Πολωνίας να ματώσει τα δίχτυα και να προκριθεί έστω από τους ομίλους. Ο Λεβαντόφσκι που παρουσιάστηκε ωστόσο στη Ρωσία δημιούργησε υποψίες ότι… δεν ήταν ο ίδιος. Ότι έστειλε κάποιον σωσία για να κάνει ο ίδιος διακοπές. Δεν εξηγείται αλλιώς τέτοια μεταμόρφωση σε… Τόμας Μίλερ. Τέτοια έλλειψη αυτοπεποίθησης. Και τέτοια αποτυχία να… ενοχλήσει στόπερ και τερματοφύλακες που βρέθηκαν σε τρία παιχνίδια απέναντί του.
