Θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Ή, για να είμαστε ακριβέστεροι, θα ήταν πολύ διαφορετικά- αρκεί το ημερολόγιο να μην έδειχνε 2018, αλλά 2008 ας πούμε. Αν μ’ έναν μαγικό τρόπο λειτουργούσε η χρονομηχανή μας και πηγαίναμε μια δεκαετία πίσω (με τα σημερινά, ωστόσο, μπασκετικά δεδομένα), τότε Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα καταλάβαιναν τις τάσεις φυγής του ΛεΜπρόν Τζέιμς από το Κλίβελαντ μετά την απώλεια του τίτλου, θα του έδιναν κάτι σαν 28 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, 2 ελληνικά νησιά και το χρυσό κλειδί της Αθήνας και θα τον έκαναν δικό τους- ποιοι Λέικερς τώρα;
Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός πως η οικονομική κρίση έχει σαρώσει τα πάντα στο διάβα της και, ως εκ τούτου, Γιαννακόπουλος και Αγγελόπουλοι «όφειλαν» να εναρμονιστούν με τα δεδομένα μιας χειμαζόμενης χώρας, η περίοδος των παχιών αγελάδων ανήκει οριστικά στο παρελθόν.
Παχιά αγελάδα
Οι «αιώνιοι» έκαναν, ο καθένας, ήδη την υπέρβασή τους (συμβόλαιο 2.1 εκατ. στον Καλάθη το Τριφύλλι, έλευση Μπλατ και παραμονή Σπανούλη οι Ερυθρόλευκοι) και τώρα ψάχνουν οικονομικότερες λύσεις προκειμένου να παραμείνουν ανταγωνιστικοί και τη νέα σεζόν.
Ας δούμε, λοιπόν, 4 «λαχεία» που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν σημαντικά είτε στη μία είτε στην άλλη ομάδα, χωρίς να χρειαστεί οι πρόεδροι να σπάσουν τον κουμπαρά τους:
Μακένζι Μουρ
Δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις- μιλάμε για τον MVP του πρωταθλήματος που μας πέρασε. Ο Μουρ ανέβηκε επίπεδο φέτος στο Λαύριο (και στον Προμηθέα συμπαθητικός ήταν, αλλά όχι αυτό το υπερόπλο που είδαμε την σεζόν 2017-2018) και έκανε τους πάντες να παραμιλάνε σε όλες τις γλώσσες του Πύργου της Βαβέλ.
Μολονότι συνήθως ερχόταν από τον πάγκο (στα 15 από τα 25 παιχνίδια δεν ξεκίνησε βασικός), ο Αμερικανός γκαρντ μέτρησε 17.1 πόντους, 5.9 ριμπάουντ, 4.9 ασίστ και 2.1 κλεψίματα κατά μέσο όρο.
1.98 ύψος, παίζει εύκολα από το «1» μέχρι το «3», βλέπει γήπεδο όσο λίγοι, έχει τρομερή επαφή με το καλάθι (κι αν πάει στον Παναθηναϊκό, θα έχει και με τον Νικ Καλάθη… Ok, σταματάμε), πολύ καλός ριμπάουντερ και δεν «κλέβει» ποτέ στην άμυνα.
Στο Λαύριο- παρά τις δηλώσεις… αφοσίωσης- δύσκολα θα κάτσει, η Ελλάδα αποδεδειγμένα του αρέσει, οπότε μ’ ένα συμβόλαιο εκεί γύρω στα 550-700 χιλιάρικα μάλλον θα πάρει τα ταλέντα του και θα «μεταφερθεί» προς Πειραιά ή ΟΑΚΑ.
Κανείς εκ των δύο δεν πρόκειται να χάσει αν τον κάνει δικό του.
Ο τύπος είναι παικτάρα.
Πέτερι Κόπονεν
Ακούστηκε ήδη για τον Παναθηναϊκό, μετά τη δεδομένη απώλεια του Τζέιμς, όμως η ανατροπή στην υπόθεση Παππά και η ενδεχόμενη παραμονή του Έλληνα γκαρντ στο Τριφύλλι ίσως αλλάξει τα δεδομένα.
Κακώς: ο Φινλανδός- που «σκότωσε» την Εθνική μας στο Ευρωμπάσκετ του 2017- είναι σπάνιος σουτέρ και αυτό το απέδειξε και φέτος για νιοστή φορά που σούταρε με το εξωπραγματικό 51% στην Ευρωλίγκα με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα.
Στην καλύτερή του μπασκετική ηλικία (30άρης), με εμπειρία, πλέον, στο κορυφαίο επίπεδο μετά από μια τετραετία σε Χίμκι- Μπάρτσα, «φονιάς» από τους λίγους και διατεθειμένος να ρίξει αρκετά το κασέ του για να έρθει στα μέρη μας (ξεκάθαρα κάτω από το εκατομμύριο), μοιάζει η ιδανική επιλογή για γκαρντ που τρέχει το γήπεδο δίπλα σε αδιαμφισβήτητα καλούς δημιουργούς όπως ο Καλάθης και ο Σπανούλης, οι οποίοι τραβάνε την προσοχή της άμυνας.
Ο Πασκουάλ τον θέλει ήδη, όμως αν στραβώσει το πράγμα μήπως να τον κοίταζε και ο Μπλατ;
Μπράντον Ντέιβις
Ο ρούκι της περσινής Ευρωλίγκας που έβγαλε όσα μάτια βρήκε διαθέσιμα στο διάβα του, βοήθησε τα μέγιστα στην παραμυθένια πορεία της Ζαλγκίρις μέχρι το Final 4 του Βελιγραδίου και έκανε φύλλο και φτερό τον Ολυμπιακό στα playoffs.
Ο Ντέιβις παίζει εύκολα και στις 2 θέσεις των ψηλών (κατά βάση σέντερ στους Λιθουανούς), έχει καλή επαφή με το καλάθι και με τα δύο χέρια στο low post, τρέχει πολύ καλά για το ύψος του το γήπεδο και, φυσικά, διαθέτει αξιοζήλευτα αθλητικά προσόντα.
Το συμβόλαιό του στην Ζαλγκίρις είναι της τάξεως των 450.000 και λήγει το 2020, όμως με τις εμφανίσεις που έκανε πέρυσι μπορεί να μην βγάλει καν το φετινό καλοκαίρι εκεί.
Ήδη Χίμκι και Μπαρτσελόνα τον κοιτάζουν σαν αγωνιστικό ξερολούκουμο, όμως το πακέτο του ταιριάζει απόλυτα στον Ολυμπιακό, πρωτίστως, που ψάχνει απελπισμένα κάποιον να πάρει μεγάλο μέρος της επίθεσης και της άμυνας στο «ζωγραφιστό» από τον 33χρονο, πια, Πρίντεζη. Αν φύγει, μάλιστα, ο Μιλουτίνοφ για τους Σπερς, τότε ο Ντέιβις είναι σχεδόν… μονόδρομος.
Θα ήταν ταιριαστή επιλογή και για τον Παναθηναϊκό που έχει αρκετά «βαριά» front line με Βουγιούκα- Λάσμε (βαδίζει στα 36, μην το ξεχνάμε) και θα έδενε ιδεατά με τον αθλητικό Γκιστ στο 4-5.
Σύμφωνοι: έχει συμβόλαιο με τους Λιθουανούς και ο Σάρας δεν τα σηκώνει κάτι τέτοια, όμως είναι μόλις 450.000.
Αν του δώσεις 800-900.00 (που τ’ αξίζει κιόλας), ίσως και να καμφθούν οι όποιες αντιστάσεις…
Έρικ Γκριν
Παλιός γνώριμος μεν, προερχόμενος από μια εκπληκτική σεζόν με τη Βαλένθια δε: ο Αμερικανός γκαρντ έφυγε πέρυσι από τον Ολυμπιακό για να πάει στους Ισπανούς και «γάζωσε» όποια δύσμοιρη άμυνα βρήκε στο διάβα του.
Ο Γκριν είναι σπάνιος σκόρερ για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, τα «κολλάει» από μέση και μακρινή απόσταση πανεύκολα (το γεγονός πως σουτάρει από αρκετά ψηλά καθιστά σχεδόν αδύνατο να τον κόψουν ακόμα και πιο μεγαλόσωμοι αντίπαλοι), δημιουργεί φάσεις για τον εαυτό του χωρίς να χρειάζεται να στήνουν σκριν συνέχεια οι φόργουορντ για την πάρτη του και έχει κρύο, σχεδόν υπό το μηδέν, αίμα.
Στους Ερυθρόλευκους λόγω συναφούς στυλ με τον Σπανούλη δεν ταίριαξε όσο έπρεπε, όμως φέτος που ο Kill Bill ξέρει πως θα παίζει λιγότερο από ποτέ και υπάρχει ο «προφέσορας» Μπλατ στον πάγκο που κάνει κουμάντο, θα ήταν σπουδαία λύση για να προσφέρει εύκολο σκορ στην ομάδα (κάτι που πέρυσι πλήγωσε ανεπανόρθωτα τους Πειραιώτες).
Εξίσου ταιριαστός είναι και για τον Παναθηναϊκό- σε περίπτωση, όμως, που… στραβώσει το πράγμα και δε μείνει ο Παππάς, ειδάλλως θα «τσουγκρίζουν» μεταξύ τους. Με δημιουργικούς άσους όπως ο Καλάθης ή ο Λεκαβίτσιους να του δίνουν την μπάλα (ο ίδιος είναι κακός πασέρ) μπορεί να κάνει παπάδες καλύτερους κι από τον Νίκο.
Στη Βαλένθια δε θα συνεχίσει μιας και δεν παίζει Ευρωλίγκα φέτος, στον Ολυμπιακό πρόπερσι έπαιρνε 800.000 τον χρόνο, οπότε με κάτι λιγότερο από εκατομμύριο και λίγη καλή διάθεση τον κλείνεις.
Στο παιχνίδι θα μπουν σίγουρα οι Τούρκοι και οι Ισπανοί (ακούγεται ήδη για Μάλαγα), όμως αν θες να έχεις βάσιμες ελπίδες για Final 4 με «σφιχτό» μπάτζετ, σκόρερ σαν τον Γκριν είναι απαραίτητοι.
Γιατί, λοιπόν, να μην είναι ο ίδιος ο Γκριν;