Ο ερχομός του Κιθ Λάνγκφορντ στον Παναθηναϊκό, σε συνδυασμό με τον Στεφάν Λάσμε, έκαναν πολλούς να μιλάνε για την ηλικία και για το πόσο μεγάλοι είναι. Λες και μιλάμε για ατομικό άθλημα που η ηλικία θα φανεί. Ή λες και μιλάμε για ποδόσφαιρο που δεν μπορείς να αντέξεις χωρίς φυσική κατάσταση. Όσο κι αν το μπάσκετ έχει περάσει στην εποχή της αθλητικότητας, υπάρχουν κάποιοι μπασκετμπολίστες που δεν τα βάφουν μαύρα επειδή μεγαλώνουν. Αντιθέτως, αναπτύσσουν άλλες αρετές.
Την ίδια στιγμή, εδώ στην Ελλάδα επιμένουμε να βαφτίζουμε τους 25άρηδες εξελίξιμους και τους 35άρηδες τελειωμένους μπασκετικά. Αντιλήψεις που εκκινούν πάντοτε από τους κλασικούς δημοσιογράφους που θα βρουν να πουν χίλια κακά για τον ξένο, αλλά ποτέ για τους Έλληνες. Έτσι, την ίδια στιγμή ο 36χρονος Σπανούλης είναι ταύρος και αθλητικός και ηγέτης, ενώ ο Λάνγκφορντ που θα κλείσει τα 35 είναι παππούς.
Και το παραπάνω δεν αμφισβητεί το κομμάτι της πρότασης που αφορά τον Σπανούλη. Αμφισβητεί το δεύτερο σκέλος της. Γι΄αυτό βρήκαμε 5 μπασκετμπολίστες συν τον Κιθ, που είναι μια κλάση ανώτεροι σε όλα από πολλούς 25άρηδες. Προφανώς μείναμε στην Ευρώπη και την Ευρωλίγκα. Αν πηγαίναμε και προς NBA τότε θα έπρεπε να γράφω μέχρι το βράδυ.
Τζέισι Κάρολ
Δεν θα αναφερθώ στο ότι αυτός ήταν ο MVP της Ρεάλ στα play off με τον Παναθηναϊκό. Θα αναφερθώ στο ότι οδεύει προς τα 35 και παραμένει για μια 8ετία ένας μεγάλος σουτέρ, ένας μπομπέρ. Δύο δέκατα δώσε του χωρίς μαρκάρισμα και μετά απλά κοίτα τη μπάλα να σκάει στο καλάθι. Το τρίποντο του, το γρήγορο release και συνολικά την εκτέλεσή του δεν την έχει κανείς. Και στο δίποντο τα ίδια κάνει. Στο μπάσιμο του είναι σαν να περπατάει στον αέρα.
Παούλιους Γιανκούνας
Τον επόμενο Απρίλιο ο Γιανκούνας θα κλείσει τα 35. Κι όμως τέτοια πλαστικότητα σε 4άρι δεν τη βρίσκεις. Θα μπορούσες να τον πεις Λιθουανό Τσαρτσαρή. Για τέτοια ευφυΐα και μπασκετική αντίληψη μιλάμε. Το σουτάκι του από τα 5 μέτρα είναι σταθερό play στην Ζαλγκίρις και δεν βρίσκεις εύκολα παίχτες που να το προσφέρουν αυτό στην ομάδα τους. Μια σταθερά στο επιθετικό κομμάτι.
Φελίπε Ρέγιες
Οκ, εγώ του τα έσουρα μετά τα προημιτελικά και δικαίως. Είναι ό,τι και ο Ράμος στο ποδόσφαιρο. Παιχταράς, αλλά σούπερ βρώμικος. Αν αφήσουμε για λίγο στην άκρη τα τραγικά του κόλπα, θα δούμε έναν τύπο που έχει πάντα την καλύτερη θέση στο επιθετικό ριμπάουντ. Έναν τύπο που είναι 38 ετών και στα 35 του έβαλε στο ρεπερτόριο το τρίποντο. Το αξιόπιστο τρίποντο. Δεν δοκιμάζει πολλά, αλλά αν τον αφήσεις μόνο σε σκότωσε. Το δεύτερο ματς στο ΟΑΚΑ το αποδεικνύει.
Μπόμπι Ντίξον
Τύποι άσχετοι με το άθλημα τον λένε πληγή, του έχουν προσάψει πολλά από την πρώτη μέρα που τον πήρε ο Ζέλικο. Έκαναν μια κωλοτούμπα βαρβάτη στον τελικό του 2016, έκαναν και άλλη μία στον ημιτελικό του 2018. Και κάμποσες μικρότερες σε αυτά τα 3 χρόνια. Ο Ντίξον γίνεται κι αυτός 35 και αν το ματς του πάει καλά, τότε παράτα το. Κι αυτό συμβαίνει τις περισσότερες φορές ελέω Ζέλικο.
Μαρσελίνιο Χουέρτας
Από τους πιο παλαβούς παίχτες των τελευταίων ετών ο Βραζιλιάνος. Ίσως ο πιο πετυχημένος Βραζιλιάνος στο μπάσκετ. Ο Χουέρτας έκανε την τρέλα του στους Λέικερς μια σεζόν και γύρισε πέρσι στη Μπασκόνια. Την πάσα του την λες υψηλού επιπέδου για πλάκα. Το τρίποντο του πολύ αξιόπιστο.
Κιθ Λάνγκφορντ
Τον έβαλα τελευταίο για να μην προκαλέσω περισσότερο. Γιατί αν δε θυμάστε, εγώ τον είχα σχεδόν κράξει σε παλιότερο θέμα. Τώρα παρακολουθείτε μια ωραιότατη κωλοτούμπα. Κωλοτούμπα που ούτε εγώ δεν κατάλαβα πόσο γρήγορα έγινε. Ίσως να μου βγήκε ως αντίδραση από τα τόσα άσχετα σχόλια που μιλούσαν για την ηλικία του. Σε επίπεδο ταλέντου πάντως ο Λάνγκφορντ είναι άπιαστος. Έχει καλή ισορροπία στον αέρα, ξέρει να αποφεύγει τις τάπες, κάνει ντράιβ, κερδίζει εύκολα τα φάουλ, έχει και το step back.