Το καλοκαίρι γίνονται τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά όνειρα.
Τον Αύγουστο ειδικά (τις πασοκικές εποχές που υπήρχε ακόμα χρήμα) η ονείρωξη κάθε οπαδού, αφού έπεφτε στο κρεβάτι έχοντας φάει μισό καρπούζι με φέτα, ήταν ο παιχταράς που θα τον ανάγκαζε να πάει στο αεροδρόμιο και αργότερα θα ξεκώλιαζε τα αντίπαλα σέντρε μπακ.
Και φυσικά -αν και κατακαλόκαιρο- ο Αύγουστος ήταν επίσης ο μήνας των «παλτών».
Των τύπων που είτε ήρθαν ως Μεσσίες και έφυγαν νύχτα, είτε έπαιξαν τόσο λίγο, που το όνομά τους είναι απάντηση για δυνατούς λύτες σε αθλητικό κουίζ.
Ε, σε αυτή τη δεύτερη κατηγορία ανήκει και ο Ίλιε Ιορντάκε!
Έχοντας δοκιμαστεί (και μάλιστα δυο φορές) από την ΑΕΚ, ο Ρουμάνος μεσοεπιθετικός έπεισε τον Ντούσαν Μπάγεβιτς ότι αξίζει μια θέση στο ρόστερ της ομάδας.
Όπως δήλωνε τον Απρίλιο του 2009 ο τότε προπονητής της «Ένωσης» στη Sportday:
«Είναι καλός παίκτης. Είναι εκρηκτικός, έχει καλή τεχνική, ταχύτητα, βλέπει γήπεδο, σουτάρει. Χρησιμοποιεί το ίδιο καλά και τα δύο πόδια. Έχει στοιχεία που χρειάζονται στην ομάδα μας, αλλά θα δούμε τι θα γίνει τις επόμενες ημέρες».
Τελικά αυτό το «θα δούμε» έγινε «θα τον πάρουμε». Και κάπως έτσι ο Ιορντάκε έγινε πιθανώς η φτηνότερη μεταγραφή στην ιστορία της ΑΕΚ (ενδεχομένως και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου).
Γιατί το καλοκαίρι που τελείωσε η μεταγραφή κυκλοφόρησαν στη δημοσιότητα κάποια έγγραφα από τη συμφωνία της ομάδας του, της Παντούρι, με την ΑΕΚ.
Σε αυτό το συμφωνητικό λοιπόν ο Ιορντάκε εμφανιζόταν να έχει πωληθεί στους «κιτρινόμαυρους» έναντι… 5 ευρώ!
Βέβαια υπήρχε εξήγηση για την «πατέντα» που αν δεν ήταν ρουμάνικη, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ελληνική:
Όταν είχε αγοράσει η Παντούρι τον Ιορντάκε από τη Ντιναμό Βουκουρεστίου, δεσμεύτηκε ότι σε περίπτωση που άφηνε ελεύθερο τον παίκτη να πάει σε άλλη ομάδα, θα έπρεπε να της καταβάλλει 1 εκατ. ευρώ.
Προκειμένου λοιπόν να μην έχει κυρώσεις απ’ αυτή τη συμφωνία, έβαλε τη… συμβολική τιμή στο συμφωνητικό με την ΑΕΚ.
Όπως και να ‘χει, ο Ιορντάκε έφτασε τελικώς στην Αθήνα για να γίνει το τέταρτο απόκτημα εκείνο του καλοκαιριού, έπειτα από τους Καράμπελα, Γιαχάγια, Λούκατς.
Και βάζοντας το δικό του λιθαράκι στον μύθο της μεταγραφής του, κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο αφήνει κάγκελο τους ρεπόρτερ που βρέθηκαν εκεί.
Ερωτώμενος λοιπόν «πώς νιώθεις που θα παίξεις στην ΑΕΚ», ο θεούλης απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Είναι η τρίτη φορά που έρχομαι, ελπίζω τώρα να με πάρουν».
Όμως ο Ρουμάνος δεν σταμάτησε εκεί να εκπλήσσει. Μπορεί στην προετοιμασία να μην έδειχνε πολλά πράγματα και να «κάηκε» γρήγορα ως μεταγραφή. Μπορεί η κοιλίτσα που εμφάνισε στο ξεκίνημα της σύντομης καριέρας του στην «Ένωση» να προκάλεσε παράφραση του ονόματός του σε… Ιορ-μπάκε!
Υπήρξε ωστόσο άψογος επαγγελματίας. Και την πρόοδο που δεν έδειξε στο γήπεδο την έδειξε τουλάχιστον στα… ελληνικά.
Μη γνωρίζοντας καμία άλλη γλώσσα πλην της μητρικής του, ο Ρουμάνος γύριζε κάθε μέρα στο ξενοδοχείο με ένα ελληνο-ρουμανικό λεξικό στο χέρι. Μελετούσε επιπλέον και στο δωμάτιο του.
Και στο τέλος του βασικού σταδίου της προετοιμασίας πέτυχε το σχεδόν ακατόρθωτο: Έδωσε την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου στη γλώσσα μας, γνωρίζοντας την αποθέωση από τους παριστάμενους ρεπόρτερ!
Μια αποθέωση που θα ήταν και η μοναδική που θα γνώριζε στη σύντομη θητεία του στην ΑΕΚ. Διότι έπαιξε σε ελάχιστα παιχνίδια με τα κιτρινόμαυρα. Τον Γενάρη δόθηκε δανεικός στη Ραπίντ Βουκουρεστίου.
Και το επόμενο καλοκαίρι, με τη φόρα που είχε πάρει στα ελληνικά, πιθανώς να κατάλαβε ακόμα και το… «κοινή συναινέσει» με το οποίο λύθηκε το συμβόλαιό του με την «Ένωση»!
