Για να τους έπαιρνες όλους πακέτο, στα ντουζένια τους, θα χρειαζόσουν κάτι παραπάνω από ένα καράβι λεφτά. Η αγορά των ελεύθερων παικτών μετά το τέλος μιας μεταγραφικής περιόδου περιλαμβάνει ενίοτε κάποια «λαβράκια» παραγνωρισμένων (περίπτωση Σιμόες), ειδικά φέτος όμως περιέχει πολλά ονόματα που θα περιμέναμε να αποσυρθούν από το ποδόσφαιρο μόνο κατόπιν δικής τους επιλογής.
Ή τουλάχιστον δεν θα φανταζόμασταν ποτέ ότι με συμπληρωμένο το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου θα εξακολουθούσαν να ψάχνουν ομάδα. Πρώην σταρ με πανάκριβα συμβόλαια και μεταγραφές πολλών εκατομμυρίων στο παλμαρέ τους, που είχαμε συνδυάσει στο μυαλό μας με το top επίπεδο.
Από αυτό το κλαμπ των «κυριλέ» ελεύθερων εξήλθε στις αρχές του μήνα ο Γιάγια Τουρέ με τη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό. Μήπως άραγε υπάρχουν από Ελλάδα μεριά ενδιαφερόμενοι και για κάποιον από τους παρακάτω;
Πατρίς Εβρά
Μόλις πριν από λίγες ημέρες οπαδικό site της κόκκινης πλευράς του Μάντσεστερ χαρακτήρισε τον Πατρίς Εβρά ως τον «τελευταίο σπουδαίο φουλ μπακ που πέρασε από τη Γιουνάιτεντ».
Τα χρόνια βέβαια πέρασαν, ο Γάλλος έχει φτάσει πια σε ηλικία απόσυρσης (37), αλλά από τη στιγμή που ένας παίκτης με τέτοιο βιογραφικό αποφασίζει να συνεχίσει την καριέρα του το λογικό θα ήταν να έχει βρει συμβόλαιο, έστω και σε ένα λιγότερο προηγμένο πρωτάθλημα.
Ο Εβρά μεταγράφηκε το Γενάρη του ’17 από τη Γιουβέντους στη Μαρσέιγ και τον περασμένο Ιανουάριο στη Γουέστ Χαμ, όπου δεν βρήκε όμως ποτέ ρόλο, παίζοντας μόλις σε πέντε ματς της Πρέμιερ Λιγκ.
Να έχει ήδη απογοητευτεί άραγε ή ελπίζει να το κάνει όπως ο συνομήλικός του, Τζον Τέρι, που τη 10η ημέρα του Σεπτεμβρίου βρήκε μονοετές συμβόλαιο στη Σπαρτάκ Μόσχας αντί τριών εκατ. λιρών(!);
Σαμίρ Νασρί
Είναι μόλις στα 31 του, αλλά έχουμε την αίσθηση ότι πρόκειται για βετεράνο, καθώς έχουν περάσει εφτά χρόνια από τότε που η Μάντσεστερ Σίτι πλήρωσε 27,5 εκατ. ευρώ για να τον πάρει από την Άρσεναλ.
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι υπάρχει σοβαρός λόγος που ένας παίκτης ο οποίος κατέγραψε 23 συμμετοχές στο ισπανικό πρωτάθλημα και 5 στο Τσάμπιονς Λιγκ με τη Σεβίλλη τη σεζόν 2016/17 έχει μείνει ελεύθερος. Τον Ιούλιο του 2017 εντοπίστηκε να έχει κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών και οι μετοχές του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο έκαναν βουτιά.
Η τουρκική Αντάλιασπορ πήρε το ρίσκο να τον αποκτήσει με 3,5 εκατ. ευρώ από τη Μάντσεστερ Σίτι (στην οποία άνηκε), καθώς η ποινή του επρόκειτο να ξεκινήσει από τον περασμένο Γενάρη και να έχει εξάμηνη ισχύ.
Μετά από έφεση όμως που άσκησε η UEFA, η τιμωρία του επεκτάθηκε σε 18 μήνες κι έτσι θα έχει δικαίωμα να επιστρέψει στις προπονήσεις από τον ερχόμενο Νοέμβριο.
Ο Νασρί πρόλαβε να κάνει 8 συμμετοχές με την Ανταλιασπόρ, από τον Ιανουάριο είναι όμως ελεύθερος και βάσει των δημοσιευμάτων η Νιούκαστλ είναι ο πιθανότερος προορισμός του. Παίκτης με εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, που στα 21 χρόνια του είχε στοιχίσει 16 εκατ. ευρώ στην Άρσεναλ, αλλά εξελίχθηκε σε εξαιρετικά soft, λόγω της μεγάλης ευπάθειας του στους τραυματισμούς. Όταν είσαι όμως 31, πάντα υπάρχει χρόνος για restart.
Τζουζέπε Ρόσι
Άλλος ένας σταρ που δεν κατάφερε ποτέ να παίξει με διάρκεια στο επίπεδο για το οποίο προοριζόταν, λόγω των διαδοχικών τραυματισμών. Αν έμενε υγιής ο Τζουζέπε Ρόσι, θα είχε πιθανότατα δικαιώσει τον τίτλο του wonder kid με τον οποίο μεταγράφηκε το 2004 από την Πάρμα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Στην Πρέμιερ Λιγκ δεν τα κατάφερε, το 2013 ωστόσο η Φιορεντίνα πρόσφερε 10 εκατ. ευρώ στη Βιγιαρεάλ για να τον κάνει δικό της, μολονότι προερχόταν από συντριπτικό χτύπημα στο γόνατο, που τον άφησε περισσότερο από 1,5 χρόνο εκτός δράσης.
Έκτοτε υπέστη άλλους δύο σοβαρούς τραυματισμούς στα γόνατα και οι «βιόλα» τον έστειλαν δανεικό σε Λεβάντε και Θέλτα, πριν τον αφήσουν τελικά ελεύθερο τον Ιούλιο του 2017.
Πέρασε ένα εξάμηνο άνεργος και τον περασμένο Ιανουάριο υπέγραψε στην Τζένοα, όπου είχε κι εκεί όμως ένα σοβαρό τραυματισμό στους προσαγωγούς, παίζοντας σε μόλις 10 ματς. Από τον Ιούνιο είναι ξανά free agent και αναζητά ακόμα την καλύτερη δυνατή επιλογή, με τη Λιντς να φέρεται ως πρώτη υποψήφια για να του δώσει άλλη μια ευκαιρία.
Θα είναι άραγε η τελευταία; Το δεδομένο είναι ότι ούτε αυτόν τον πήραν τα χρόνια αφού τον ερχόμενο Φεβρουάριο θα κλείσει τα 32.
Ρόμπερτ Χουτ
Η περίπτωση του δεν είναι «χλιδάτη», δεδομένου ότι ποτέ κανείς δεν τυφλώθηκε από το ταλέντο του Γερμανού, παλαιάς κοπής, αμυντικού. Πάει όμως πολύ να μη βρίσκει νέο συμβόλαιο στην ομάδα με την οποία έγινε θρύλος, συμμετέχοντας ως βασικός και αναντικατάστατος στη μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών στο αγγλικό πρωτάθλημα.
Ο Ρόμπερτ Χουτ έκανε και πρόπερσι γεμάτη σεζόν στη Λέστερ, πέρσι όμως ένας τραυματισμός τον άφησε πίσω και όταν το Φλεβάρη επέστρεψε στην ενεργό δράση, ο Κλοντ Πιέλ δεν του έδωσε ούτε μία ευκαιρία, εισηγούμενος τον Ιούνιο την αποδέσμευση του.
Στα 34 χρόνια του προφανώς και δεν θα το βάλει κάτω, η ιαχή «Χουτ, Χουτ, Χουτ…» αναμένεται να ακουστεί ξανά σύντομα είτε στο «Άιμπροξ» της Ρέιντζερς, είτε στο «Βίλα Παρκ» της Άστον Βίλα.
Μίγκελ Βελόσο
Ηγετική μορφή στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας την πενταετία 2005-2010 και σταθερά μέλος της Εθνικής Πορτογαλίας έως το 2015, έχει μείνει απροσδόκητα χωρίς ομάδα, μολονότι «έγραψε» 45 συμμετοχές στο Καμπιονάτο τα τελευταία δύο χρόνια με την Τζένοα.
Σε αυτήν είχε μεταγραφεί από τη Σπόρτινγκ αντί 9 εκατ. ευρώ το 2010, ενώ δύο χρόνια αργότερα η Ντιναμό Κιέβου έδωσε 7,5 εκατ. για να… εκθρονίσει τη Σαχτάρ Ντόνετσκ, πανηγυρίζοντας μαζί του δύο σερί τίτλους.
Το καλοκαίρι του 2016 επέστρεψε στην Τζένοα, η οποία στο τέλος της περσινής σεζόν έκρινε ότι στα 32 του δεν είναι πια σε θέση να δικαιολογήσει το μεγάλο κασέ του. Το εντυπωσιακό είναι ότι πέρασαν τρεις μήνες χωρίς να βρει συμβόλαιο, ωστόσο αν ευσταθούν τα δημοσιεύματα που τον συνδέουν με την Έβερτον, μάλλον περιμένει κάτι πολύ καλό…