Όταν ο Γιούργκεν Κλοπ εξασφάλιζε το καλοκαίρι του 2016 την υπογραφή του Λορίς Κάριους αντί 7 εκατ. ευρώ, πίστεψε ότι είχε λύσει το διαχρονικό πρόβλημα της Λίβερπουλ στη θέση «1». Η παταγώδης διάψευση των προσδοκιών του, με τα καμώματα του συμπατριώτη του στον περσινό τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, πληρώθηκε πάρα πολύ ακριβά.
Όχι μόνο με την απώλεια του τροπαίου, αλλά και με ένα ποσό περίπου 10 φορές υψηλότερο από αυτό. Αυτά τα δύο πεταμένα χρόνια αμυντικής ανασφάλειας οδήγησαν σε μια κίνηση που όταν «έσκασε» ως είδηση φάνταζε υπέρτατη υπερβολή.
Περίπου δύο μήνες μετά από εκείνο το ντεμπούτο του στο φιλικό 5-0 επί της Νάπολι, ο Άλισον Μπέκερ έχει, προς τέρψιν του Γιούργκεν Κλοπ, υπενθυμίσει σε όλο τον κόσμο έναν από τους βασικούς κανόνες της αγοράς: ό,τι πληρώσεις, παίρνεις.
Την προπέρσινη σεζόν, πρώτη εξ’ αρχής με τον Κλοπ στο τιμόνι, η Λίβερπουλ δέχτηκε 9 γκολ στις 6 πρώτες αγωνιστικές. Πέρσι, στο ίδιο διάστημα 11. Φέτος το παθητικό της γράφει δύο γκολ, με τέσσερα clean sheets.
Το ένα, θα πει κάποιος, προήλθε από γκάφα – χάιλαϊτ του γκολκίπερ της. Ήταν όμως τότε που ο Κλοπ δήλωνε χαρούμενος για το λάθος του Άλισον διότι, «τώρα που έκανε το πρώτο δεν περιμένω να κάνει δεύτερο!»
Το παιχνίδι του Άλισον εμπεριέχει ρίσκο. Θιασώτης του εκσυγχρονισμένου μοντέλου, θέλει να συμμετέχει στο παιχνίδι και να παίζει πολύ με τα πόδια. Σε εκείνο το φιλικό με τη Νάπολι έβγαλε με μια μπαλιά 60 μέτρων στην αντεπίθεση τον Σαλάχ, εκμαιεύοντας σχόλια θαυμασμού από τους φίλους της Λίβερπουλ.
«Αυτή η πάσα είναι ακριβώς ο λόγος που πληρώσαμε 75 εκατ. ευρώ για την απόκτηση του», έγραψε τότε ένας εξ’ αυτών. Σαφώς βέβαια και δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος. Η ικανότητα του κάτω από τα δοκάρια είναι που παρέχει εγγύηση και αξιοπιστία σε όλη την αμυντική γραμμή.
Ο Βραζιλιάνος ήρθε κι έδεσε μετά την απόκτηση του Βίρτζιλ φαν Ντάικ τον περασμένο Ιανουάριο. Η Λίβερπουλ αποφάσισε να ξοδέψει για την οχύρωσή της το σύνολο του εξωφρενικού ποσού που πήρε (κι έχει ακόμη λαμβάνειν) από την παραχώρηση του Κουτίνιο στην Μπαρτσελόνα.
Το μετέτρεψε σε εξωφρενικά έξοδα – αυτοί είναι πια οι κανόνες του παιχνιδιού: 85 εκατ. ο ταχύτατος Ολλανδός, 75 ο Άλισον, 60 ο παικταράς Ναμπί Κεϊτά, που σε λίγο καιρό θα ανταγωνίζεται στα ίσια τους Βαϊνάλντουμ, Χέντερσον για μια θέση στην 11αδα.
Μπροστά άλλωστε, η τριάδα Μανέ-Σαλάχ-Φιρμίνιο δεν είναι για να τη φοβάσαι. Αν συνυπολογίσουμε και τους Στάριτζ, Φαμπίνιο, Σακίρι, που προστέθηκαν ως λύσεις σε επίθεση και μεσαία γραμμή, αυτό το 7/7 της Λίβερπουλ στο ξεκίνημα της σεζόν δεν πρέπει να μας προκαλεί και τόσο μεγάλη εντύπωση. Περισσότερο θα έπρεπε να μας προκαλεί ότι δεν είχε συμβεί ποτέ στα 126 χρόνια ιστορίας της!
Πέρσι αυτό το ματς με την Παρί η Λίβερπουλ πιθανότατα δεν θα το έπαιρνε. Έστω και αν ισοπέδωσε την ακριβότερη ομάδα του κόσμου, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα ανέκαμπτε από το «σοκ» του 2-2.
Ως φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ όμως και έχοντας -λόγω αυτής της πληρότητας- πολύ μεγαλύτερη πίστη στις δυνάμεις της, είναι νομοτελειακό να περιορίσει στο ελάχιστο την αφέλεια που ακόμα και επί Κλοπ της έστεκε εμπόδιο την προηγούμενη τριετία. Είναι κατά πως φαίνεται η μοναδική εκκρεμότητα για να ανταγωνιστεί τη Μάντσεστερ Σίτι.
Το «Gegenpressing» του Κλοπ και η ταχύτητα που ξεδιπλώνει στο transition φροντίζουν για τα υπόλοιπα. Σε ένταση, ενέργεια, τακτική προσήλωση και αυτοματισμούς στην επίθεση, είναι λίγες οι ομάδες στην Ευρώπη που μπορούν να την κοιτάξουν στα μάτια.
Την πρώτη και τελευταία φορά που η Λίβερπουλ είχε ξεκινήσει με έξι νίκες το πρωτάθλημα, κάτι πολύ μεγάλο ξεκίνησε να χτίζεται στο ίδιο λιμάνι που οι πρωτοεμφανιζόμενοι Beatles μετέτρεπαν σε παγκόσμια μουσική μητρόπολη. Ήταν τη σεζόν 1961-62 για τη Β’ Κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Η άνοδος επιτεύχθηκε ύστερα από οχτώ χρόνια στη Β’ Κατηγορία και ο Μπιλ Σάνκλι δεν κοίταξε ποτέ ξανά πίσω.
Οι υποψίες ότι και τώρα χτίζεται, έστω χωρίς μουσική υπόκρουση, κάτι σπουδαίο δεν είναι αυθαίρετες. Το χάσμα των 25 βαθμών της περσινής διαφοράς με τη Μάντσεστερ Σίτι δεν είναι αμελητέο, πολύ σύντομα όμως θα φανεί αν είναι «αναστρέψιμο».
Την ερχόμενη αγωνιστική η Λίβερπουλ ταξιδεύει στο «Στάμφορντ Μπριτζ» και τη μεθεπόμενη φιλοξενεί την ομάδα του Πεπ Γκουαρδιόλα, σε δύο διαδοχικά crash τεστ χαρακτήρα. Ένα ενδεχόμενο 2/2 σε αυτά τα ντέρμπι θα την μπολιάσει με την αύρα της ομάδας που είναι «καταδικασμένη» να μην κοιτάξει ποτέ ξανά πίσω.
Της «εκλεκτής» δηλαδή που θα κλείσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας 28 χρόνιας καζούρας.