Στις 12 Ιουνίου 1998 ο Παναθηναϊκός ανακοινώνει την απόκτηση του Ντέγιαν Μποντιρόγκα και λίγοι μπορούν να φανταστούν την επίδραση που τελικά θα έχει εκείνος ο νεαρός –τότε- Σέρβος στη διαμόρφωση της σύγχρονης ιστορίας του τριφυλλιού.
Υπό την μαεστρική καθοδήγησή του οι πράσινοι κατακτούν τρία πρωταθλήματα, αλλά –κυρίως- ανεβαίνουν δύο φορές στην κορυφή της Ευρώπης, προσθέτοντας ισάριθμα τρόπαια Ευρωλίγκας στη συλλογή τους την επόμενη τετραετία. Επιτυχίες που είναι άγνωστο αν θα είχαν στην περίπτωση που ο αείμνηστος Παύλος Γιαννακόπουλος είχε καταφέρει να ταρακουνήσει για άλλη μια φορά τα νερά, φέρνοντας ακόμη έναν αστέρα αδιανόητου μεγέθους του ΝΒΑ στην Ελλάδα. Τον Τσαρλς Μπάρκλεϊ!
Παύλος ο Μέγας!
Η διαδρομή του Παύλου Γιαννακόπουλου ήταν τέτοια που τον βάζει –δίχως αντίπαλο- στην κορυφαία θέση των παραγόντων της ιστορίας του τριφυλλιού. Οι σταθμοί αυτού του υπέροχου ταξιδιού με τιμονιέρη τον «κύριο Παύλο» είναι τόσοι πολλοί και τόσο σημαντικοί που ο καθένας θα σταθεί σε διαφορετικό σημείο της πορείας και της προσφοράς του. Και ήταν τόσα πολλά…
Η συνεισφορά του μπορεί να μετρηθεί με ποσοτικούς όρους. «Χάλασε τόσες δεκάδες εκατομμύρια» ή «πήρε τόσους τίτλους», για παράδειγμα. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που χάρισε ο Παύλος στην ομάδα ήταν η αίγλη που μεγάλωνε κάθε φορά που ένας παιχταράς ξέφευγε από το στάδιο της φαντασίας και της… ονείρωξης και προσγειωνόταν με σάρκα και οστά (και κυρίως πράσινη φανέλα) στα παρκέ της Α1.
Παιχταράδες από άλλον (μπασκετικό) πλανήτη
Η απλή αναφορά στα πολλά και μεγάλα ονόματα που δέχτηκαν να έρθουν στην Ελλάδα, που συμφώνησαν να παίξουν σε γήπεδα με φθαρμένα παρκέ, με χαμηλά ταβάνια, μέσα στην κάπνα και την καταχνιά εκείνης της εποχής που ο ρομαντισμός και ο επαγγελματισμός πήγαιναν ακόμα χέρι-χέρι, θα αρκούσαν για να γεμίσει μια παράγραφος.
Αναμφίβολα, όμως, ξεχωριστή θέση στη λίστα έχουν εκείνοι που προέρχονταν από έναν άλλο μπασκετικό πλανήτη. Τα αστέρια του NBA τα οποία ο Γιαννακόπουλος τόλμησε να ονειρευτεί με το τριφύλλι και κατάφερε να τους δεν να αγωνίζονται έτσι, γιγαντώνοντας μια ομάδα και το μύθο που κουβαλά ως η πιο επιτυχημένη στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού.
Το «μπαμ», το απόλυτο σοκ, η κίνηση που άφησε όλο τον κόσμο με το στόμα ανοιχτό ήταν εκείνη η δωρική, λιτή ανακοίνωση με την οποία οι φίλαθλοι έμαθαν πως ο… «αθλητής Ντομινίκ Ουίλκινς», όπως χαρακτηριστικά έλεγε, έκλεινε στον Παναθηναϊκό. Ο «human highlight film», η επί σειρά ετών πριμαντόνα των Χοκς, ο παίκτης με το εντυπωσιακό βιογραφικό και τα ακόμη εντυπωσιακότερα καρφώματα. Το κόσμημα στη συλλογή των αναμνήσεων που μας χάρισε εκείνος ο άνθρωπος που είχε μόνο ένα χόμπι. Μόνο μία έξη. Την αγάπη του για το τριφύλλι.
Τσαρλς Μπάρκλεϊ
Τον δρόμο του Ντομινίκ ακολούθησε ο Μπάιρον Σκοτ, μέλος της μεγάλης πεντάδας των πρωταθλητών Λέικερς και μαζί του ήρθαν τα… ψώνια από την ανατολική ακτή, με τον Ντίνο Ράτζα να αφήνει τα πράσινα των Σέλτικς για εκείνα του Παναθηναϊκού. Τρομεροί παίκτες, άπιαστα ονόματα… Όμως ο Παύλος ήθελε κάτι παραπάνω. Κάτι που αμφισβητούσε ευθέως τη θέση του Ουίλκινς ως του μεγαλύτερου σταρ του NBA που αγωνίστηκε στην Ευρώπη. Και το όνομα αυτού: Τσαρλς Μπάρκλεϊ!
Οι… υψηλές θερμοκρασίες έφτασαν νωρίς το καλοκαίρι του 1998. Από τις αρχές του Ιουνίου κιόλας το θερμόμετρο χτύπησε κόκκινα καθώς η πιάτσα βούιζε για την νέα… τρέλα του ηγέτη του τριφυλλιού. Ο Αμερικανός φόργουορντ, ο δεύτερος μετά τον Τσάμπερλεν που ξεπερνούσε τους 23.000 πόντους, τα 12.000 ριμπάουντ και τις 4.000 ασίστ στην καριέρα του, έμοιαζε απογοητευμένος από την αποτυχία του να κατακτήσει έναν τίτλο. Ούτε οι Ρόκετς στους οποίος είχε μετακομίσει μετά από μια ζωή στους Σίξερς είχαν πια τη δυνατότητα να του προσφέρουν την ευκαιρία για ένα δαχτυλίδι. Χτυπημένος από τραυματισμούς, κοντά στα 35 και με το λοκ άουτ προ των πυλών, έδειχνε να σκέφτεται σοβαρά κάτι διαφορετικό στη ζωή του.
Έφτασε κοντά
Ο ίδιος ο Παύλος Γιαννακόπουλος σε «πηγαδάκια» επιβεβαίωσε τις επαφές. Σε συνέντευξή του ο Ντομινίκ είχε πει ότι πέρναγε και από το μυαλό του Μπάρκλεϊ το βήμα προς την Ευρώπη, ήδη από το 1996. Παράλληλα, ακόμη και ο Μπάιρον Σκοτ από την προηγούμενη χρονιά είχε αναφερθεί σε αυτό το ενδεχόμενο. «Το μόνο που θέλει είναι να κατακτήσει έναν τίτλο. Έχω ακούσει πως είναι πιθανό να έρθει στον Παναθηναϊκό το επόμενο καλοκαίρι. Πιστεύω πως είναι πολύ πιθανό να συμβεί» δήλωνε ο Αμερικανός για τον συμπατριώτη του.
Το ποσό το οποίο ακούστηκε ότι θα έπειθε τον Μπάρκλεϊ να μπει στο αεροπλάνο με προορισμό την Αθήνα άγγιζε τα 7 εκατομμύρια ευρώ για κάθε χρόνο συνεργασίας. Το 1998… Πριν από 20 χρόνια… Οι υψηλές οικονομικές απαιτήσεις πιθανόν να μπορούσαν να καλυφθούν από την δίψα του Παύλου Γιαννακόπουλου. Στις τόσες θυσίες για την ομάδα, μία ακόμη δεν θα έκανε διαφορά για εκείνον. Τελικά, όμως, δεν ήταν γραφτό να ντυθεί στα πράσινα το «κακό παιδί του ΝΒΑ». Προτίμησε, άδικα, να δοκιμάσει μήπως καταφέρει να πάρει έναν τίτλο στις ΗΠΑ, παλεύοντας με τους τραυματισμούς που τον οδήγησαν σε ένα άδοξο «αντίο».
Την ίδια στιγμή ο Παναθηναϊκός ανακοίνωσε την απόκτηση του Ντέγιαν Μποντιρόγκα, που οδήγησε την ομάδα σε ένα ένδοξο μέλλον. Όπως απέδειξε η ιστορία, η μη απόκτηση του Μπάρκλεϊ ήταν η πιο επιτυχημένη «αποτυχία» του Παύλου Γιαννακόπουλου…