Αν και το δείγμα των πέντε πρώτων αγωνιστικών είναι μάλλον μικρό, κάποια συμπεράσματα μπορούν να βγουν. Ειδικά για κάποιους ποδοσφαιριστές που λίγοι περίμεναν πως θα έκαναν την διαφορά.
Προφανώς σε αυτή την κατηγορία μπαίνει όπως είναι ολόκληρη η ομάδα του Παναθηναϊκού και γι’ αυτό (για λόγους χώρου δηλαδή) δεν θα βρείτε κάποιον «πράσινο» στη λίστα των παικτών που ήρθαν το φετινό καλοκαίρι, χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες και φανφάρες, αλλά ήδη κερδίζουν πόντους στην εκτίμηση του κόσμου με τις εμφανίσεις τους.
Ματέο Γκαρσία (Άρης)
Χωρίς αμφιβολία, ο παίκτης-αποκάλυψη των πρώτων 5 αγωνιστικών της Σούπερ Λιγκ. Από την Λας Πάλμας στον Άρη με τη μορφή δανεισμού και εμφανίσεις που έχουν κάνει ήδη τους ανθρώπους της ελληνικής ομάδας να μπαίνουν από τώρα σε συζητήσεις με τους Ισπανούς για να διαπραγματευτούν το ύψος της.
Μπορεί το βιογραφικό του να φάνταζε πιο φτωχό σε σχέση με σαφώς πιο αναγνωρίσιμα ονόματα των «κίτρινων», όπως οι Μπρούνο Γκάμα και Μάβραϊ, αλλά ο Αργεντινός είναι που γέμισε να χάρη (και τρία γκολ) τη μεσοεπιθετική γραμμή του συλλόγου της Θεσσαλονίκης.
Για να φορέσει πάντως τη φανέλα του Άρη χρειάστηκε βοήθεια από… Παναθηναϊκό και ΑΕΚ! Την εποχή που ο Διαμαντόπουλος λειτουργούσε ως τεχνικός διευθυντής στους «πράσινους», η περίπτωσή του είχε παίξει δυνατά, αλλά δεν προχώρησε. Κι επιπλέον όταν ο Μανόλο Χιμένεθ ανέλαβε την Λας Πάλμας αποφάσισε ότι ο παίκτης δεν του κάνει, επιτρέποντας σε ακόμη έναν παίκτη των Ισπανών που βρέθηκε στο περιθώριο, να έρθει στον τόπο μας και να μας… μάθει μπάλα. Με 1,4 εκατ.€ ο Άρης αποκτά το 80% των δικαιωμάτων του και παίρνει έναν Αργεντινό ποδοσφαιριστή που πριν λίγες μέρες μόλις έκλεισε τα 22 του χρόνια. Λεφτά στην τράπεζα δηλαδή…
Μπάλαζ Μέγερι (Ατρόμητος)
Ένας φίλος που ήρθε (όχι απόψε, όπως λέει το τραγούδι, αλλά το καλοκαίρι) από τα παλιά, φορτωμένος με τις αναμνήσεις που είχε από το προηγούμενο πέρασμά του από την Ελλάδα. Όμως ούτε οι εμφανίσεις του την περίοδο που αγωνιζόταν στον Ολυμπιακό, ούτε τα πεπραγμένα του την τελευταία διετία στη δεύτερη κατηγορία της Γερμανίας με την Γκρόιτερ Φιρτ, έκαναν τους φίλους του Ατρομήτου να σπεύσουν στο αεροδρόμιο για να τον υποδεχτούν. Ειδικά από τη στιγμή που πέρασε ένα πολύ μεγάλο μέρος της περσινής σεζόν τραυματίας και μάλιστα σε σημείο πάρα πολύ επικίνδυνο για το μέλλον κάθε τερματοφύλακα. Στην ωμοπλάτη.
Ο Ούγγρος τερματοφύλακας θεωρήθηκε από πολλούς ένα μικρό στοίχημα στον κατά πολύ αλλαγμένο από τη μέση και πάνω Ατρόμητο. Πιθανότατα ο Νταμίρ Κάναντι να σκέφτηκε πως από τη στιγμή που έχασε από το ρόστερ παίκτες με την ικανότητα να στέλνουν την μπάλα στο πλεχτό (π.χ Ουάρντα) καλό θα ήταν να εξασφαλίσει πως πρώτα από όλα δεν θα δέχεται εύκολα τέρμα η δική του ομάδα. Ο Μέγερι στα πρώτα 5 ματς έχει υποχρεωθεί να μαζέψει την μπάλα μόλις μία φορά. Και αυτή από πέναλτι. Not bad…
Μαντί Καμαρά
Όσο τα ονόματα των υποψηφίων για τη μεσαία γραμμή του Ολυμπιακού έκαναν θερινή… παρέλαση, ένας πιτσιρικάς που έπαιζε στην Αζαξιό ετοίμαζε βαλίτσες για Πειραιά. Κι ενώ είτε κάποιες από τις περιπτώσεις που έβλεπαν οι ερυθρόλευκοι κατέληγαν σε «ναυάγια», είτε τελικά παίκτες όπως ο Γκιγιέρμε, ο Νάτχο, ο Τουρέ κλπ έπιαναν λιμάνι, ο Καμαρά έπαιζε μπάλα.
Χωρίς να παίρνει ένα σκασμό λεφτά, χωρίς να χρειάζεται χρόνο προσαρμογής, χωρίς να έχει μείνει πίσω σε φυσική κατάσταση. Χωρίς τίποτα. Χωρίς να ξέρουμε καλά-καλά το όνομά του ή την ακριβή θέση του στο γήπεδο. Χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς τη χώρα καταγωγής του. Ναι, οκ, είναι η Γουϊνέα. Αλλά ποια από όλες; Η Νέα; Η Μπισάου; Αν παίζει τέτοια μπάλα κι αν «κουμπώνει» τόσο καλά στα σχέδια του Πέντρο Μαρτίνς, δεν έχει την παραμικρή σημασία.
Πολύ πιθανό να αποδειχτεί το επόμενο πρότζεκτ του Ολυμπιακού που θα φέρει πολλά λεφτά στο ταμείο. Αν και το δείγμα γραφής είναι ακόμη μικρό, όλα αυτό δείχνουν.