Θα μπορούσα να γράψω πολλά για τον ανυπέρβλητο Λουίς Σουάρες, που βάσει των διαστημικών αριθμών του (159 γκολ – 88 ασίστ σε 212 ματς με την Μπαρτσελόνα) θα έπρεπε να θέτει υποψηφιότητα για το Νο. 2 του κόσμου, ή για τον μοναδικό αριστερό μπακ στον πλανήτη Γη που μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τον Μαρσέλο (Ζόρντι Άλμπα).
Θα μπορούσα να γράψω για τη μαγκιά του Βαλβέρδε, που με τους «αντιεμπορικούς» Ραφίνια, Σέρζι Ρομπέρτο, εκτός τον Ντεμπελέ και με τραυματία τον Μέσι έκανε περπατώντας το 3/3 σε μια εβδομάδα κόντρα σε Σεβίλλη, Ιντερ και Ρεάλ.
Θα το έκανα περισσότερο κέφι, ως υποστηρικτής της Μπάρτσα, να ασχοληθώ με κάποια πτυχή του νέου μεγάλου θριάμβου σε clasico – ήταν 5η συντριβή της Ρεάλ τα τελευταία εννιά χρόνια σε τέτοιο – αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν θα πρότεινα σε κανέναν «ομοϊδεάτη» να αρχίσει την καζούρα στους φίλους της, όπως είθισται να συμβαίνει στην Ελλάδα ακόμα περισσότερο και μετά από ένα ντέρμπι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού.
Διότι η πρόσφατη ιστορία έχει διδάξει ότι τέτοιες «τσαχπινιές» από Οκτώβρη μήνα είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένες…
Την προτελευταία φορά που οι «μπλαουγκράνα» είχαν ταπεινώσει τη Ρεάλ, ο προπονητής της ήταν, όπως καλή ώρα τώρα, φευγάτος. Συμπτωματικά ο Λίονελ Μέσι ήταν και τότε απών. Στις 21 Νοεμβρίου του 2015 η Μπάρτσα διέλυσε, με δύο γκολ του Σουάρες και από ένα των Ινιέστα, Νεϊμάρ, με 4-0 τη Ρεάλ στο «Μπερναμπέου», στέλνοντας το ταμείο ανεργίας τον Ράφα Μπενίτεθ.
Ο εκλεκτός για τη διαδοχή δεν φαινόταν και τόσο «πειστική» επιλογή, δεδομένου ότι ως τεχνικός της β’ ομάδας του συλλόγου ήταν παντελώς άπειρος. Σε ένα club όπως η Ρεάλ όμως, το ηλεκτροσόκ της απόλυσης προπονητή μπορεί να επιφέρει μια κοσμογονία.
Οι Μαδριλένοι, που βρέθηκαν έως και στο -11 από τους Καταλανούς εννιά αγωνιστικές πριν από το τέλος, έφτασαν την υπόθεση τίτλος στο «αμήν». Έκαναν ανατροπή με 10 παίκτες και έφυγαν νικητές από το «Καμπ Νόου» (1-2), ολοκλήρωσαν τη σεζόν με 12 σερί νίκες και τελικά έχασαν τον τίτλο με διαφορά ενός βαθμού.
Λίγες ημέρες αργότερα βγήκαν και από πάνω, καθώς ο Ζινεντίν Ζιντάν και οι παίκτες του σήκωναν το 11ο της «βασίλισσας» στο Μιλάνο. Στα πέναλτι κόντρα στην Ατλέτικο, η οποία στα προημιτελικά είχε αποκλείσει την Μπάρτσα.
Ακολούθησε το back to back στην Ευρώπη το 2017 και πέρσι ο Γάλλος τεχνικός βίωσε την πιο δύσκολη περίοδο της βραχύβιας προπονητικής καριέρας του. Αιτία (και) η Μπάρτσα, που την προπαραμονή των Χριστουγέννων πέρασε με μια ξεγυρισμένη τριάρα από τη Μαδρίτη, αφήνοντας τη μεγάλη αντίπαλό της στο -14.
Ακολούθησαν άλλες δύο σερί γκέλες για τη Ρεάλ, με αποτέλεσμα η διαφορά να εκτοξευτεί στους 19 βαθμούς, προτού καν βγει ο Γενάρης. Πιο κάτω δεν πήγαινε για την πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ήταν η κατάλληλη στιγμή για να περιλάβεις στο… δούλεμα τους οπαδούς της, καθότι και η κλήρωση με την Παρί στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν τη δεδομένη χρονική στιγμή άκρως αποθαρρυντική στην προσπάθεια για το θρι-πιτ.
Στον όμιλο δεν είχε παίξει καλά, μένοντας πίσω από την Τότεναμ, ενώ ο Ζιντάν έφτασε να βρίσκεται στο κατώφλι της εξόδου, με τον Φλορεντίνο Πέρεθ να κάνει στο παρά ένα στροφή 180 μοιρών και να τον διατηρεί στον πάγκο.
Στο τέλος της σεζόν η περιφορά των παικτών της Ρεάλ με το ανοιχτό λεωφορείο ήταν ξανά πιο λαμπερή από την αντίστοιχη της Μπαρτσελόνα. Ήταν τρία διδακτικά χρόνια στα οποία (πάθαμε και) μάθαμε ότι την πιο βαριά φανέλα της Ευρώπης δεν την περιφρονείς, προτού τραγουδήσει η χοντρή κυρία. Προτού δηλαδή η μπάλα κυλήσει για τελευταία φορά στη διάρκεια μιας σεζόν.
Ναι, μια «πεντάρα» χωρίς μάλιστα Λίονελ Μέσι, θα ήταν φυσιολογικά ένας πολύ καλός λόγος για να το χαρείς με την ψυχή σου. Αλλά με τον Αντόνιο Κόντε προ των πυλών – αδιάφορο ως εντελώς θεωρητικό αν κάνει για τη δουλειά – και με το κίνητρο έτοιμο να «ξυπνήσει» ξανά, κανείς πια δεν πρόκειται να εκπλαγεί αν στο τέλος της χρονιάς… καταριόμαστε ξανά τον βολικά «αληταρά» Σέρχιο Ράμος.
Αν σου βαστάει να τους… πατήσεις στο κεφάλι τώρα που είναι στο πάτωμα, θυμήσου τις φορές που γίναμε Ατλέτικο, Γιουβέντους και Λίβερπουλ τα τελευταία χρόνια και ποια ήταν η κατάληξη.
Για τους οπορτουνιστές από κούνια βέβαια, ο δρόμος είναι ένας: πάτα τους στο κεφάλι τώρα που μπορείς…