Πριν από ένα χρόνο περίπου η Φενέρ έπαιζε πάλι στο ΣΕΦ απέναντι στον Ολυμπιακό. Λίγους μήνες νωρίτερα, το καλοκαίρι, είχε ακουστεί έντονα για πρόταση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στον Σλούκα. Το συμβόλαιο του με τους Τούρκους είχε λήξει και λογικά είχε αρκετές προτάσεις. Λέγεται ότι του είχαν κάνει και από τον Ολυμπιακό.
Ο Σλούκας έμεινε στη Φενέρμπαχτσε και το κοινό στο ΣΕΦ τον υποδέχτηκε με αποδοκιμασίες. Από τότε συνέβησαν διάφορα μικρά περιστατικά που επέτειναν την ατμόσφαιρα ένταξης του 28χρονου γκαρντ στον Παναθηναϊκό με το πέρας του συμβολαίου του. Το πράγμα κορυφώθηκε στο τουρνουά προς τιμήν του Παύλου Γιαννακόπουλου, με τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού να έχει εγκάρδια συνομιλία με τον παίχτη και το κοινό στο ΟΑΚΑ να τον χειροκροτάει.
Στις δηλώσεις του μετά ο Κώστας ευχαρίστησε τους φιλάθλους και δήλωσε κολακευμένος από την στάση τους. Όλα αυτά είναι φυσιολογικό να ρίζωσαν με άσχημο πρόσημο στις καρδιές των φιλάθλων του Ολυμπιακού, οι οποίοι έβλεπαν την πιθανότητα να ζήσουν ξανά την περίπτωση Σπανούλη. Απλώς από την άλλη μεριά. Κι όταν κάποιος νιώθει πληγωμένος, ξεφεύγει.
Το βράδυ της Πέμπτης ο Σλούκας έφυγε για πρώτη φορά νικητής από το ΣΕΦ με τη φανέλα της Φενέρ. Τα προηγούμενα 3 χρόνια οι Τούρκοι έχαναν και σχετικά εύκολα. Αυτή τη φορά νίκησαν και με τον Κώστα να παίζει 35 λεπτά και να βάζει 20 πόντους, με τρεις κρίσιμες βολές και καπάκι εύστοχο τρίποντο στις 2/3 τελευταίες επιθέσεις της ομάδας του.
Ο Σλούκας πανηγύρισε έξαλλα το τρίποντο και αυτό έδωσε μια σπρωξιά στο θυμικό της κόκκινης εξέδρας για να ξεσπάσει. Κρατιόταν αρκετά ως εκείνη τη στιγμή γιατί ήξερε ότι δεν μπορεί να τον κράξει γιατί απλά έπαιζε καλά. Έμοιαζε σαν ηφαίστειο που περιμένει την ελάχιστη πίεση για να εκραγεί. Έμοιαζε σαν να περίμεναν την αφορμή. Κι ο Κώστας τους την έδωσε.
Από την θετική υποδοχή στο ξεκίνημα στις αποδοκιμασίες με βρισιές στο τέλος. Υπάρχει βέβαια μια ειδοποιός διαφορά. Τα χειροκροτήματα προήλθαν από το καθαρά μπασκετικό κοινό του Ολυμπιακού. Αυτούς τους πραγματικούς φιλάθλους που στηρίζουν σταθερά την ομάδα και σε μη εμπορικά ματς. Η γιούχα προήλθε από αυτούς που πάνε κυρίως στα μεγάλα ματς και δεν τους νοιάζει το μπάσκετ ως άθλημα, αλλά η επιτυχία.
Δεύτερη σερί χρονιά με αποδοκιμασίες και δη αισχρής μορφής. Όσο και να ήθελε ο Κώστας να γυρίσει στον Ολυμπιακό κάποια στιγμή, αυτά μετράνε μέσα στον αθλητή. Ο εγωισμός και η περηφάνια υπερβαίνουν τα όποια συναισθήματα μπορεί να υπάρχουν.
Το ερχόμενο καλοκαίρι που λήγει το συμβόλαιο του είναι πολύ πιθανό να έχει ξανά πρόταση από τον Παναθηναϊκό. Δεν έχω ιδέα αν σκέφτεται τον επαναπατρισμό ή θα επιλέξει και πάλι Ζέλικο. Όλα θα κριθούν κι από τα οικονομικά της Φενέρ.
Ξέρω όμως ότι αν πάρει την απόφαση αλλαγής φανέλας, όλα όσα έχουν συμβεί θα μπουν στο μπαλαντζάρισμα του. Ειδικά αν δεν υπάρχει πρόταση από τον Ολυμπιακό ή η πρόταση είναι πολύ χαμηλότερη από του Παναθηναϊκού.
Μπείτε λίγο στη θέση του. Από τη μία μια ομάδα με την οποία έχει παρελθόν, θα συναντήσει φίλους, αλλά και ένα κοινό που τον έχει χλευάσει. Κι από την άλλη μια ομάδα που ο κόσμος της του φέρεται ένα χρόνο τώρα με «παράλογη» αγάπη και λειτουργεί ως επιχείρημα για να βάλει τα πράσινα. Συν ότι πλέον υπάρχει ο Παπαπέτρου στο ΟΑΚΑ. Κυρίως όμως υπάρχει ο Νικ.
Οι δυο τους κάνουν παπάδες μαζί. Στην Εθνική που δεν έχει άλλους από πίσω τους και καλούς ψηλούς, δεν μπορούν να το δείχνουν πάντα στο 100%. Στον Παναθηναϊκό της επόμενης χρονιάς που θεωρητικά θα έχει έναν καλύτερο Παπαγιάννη κι έναν καλό ψηλό ακόμα, το δέλεαρ είναι μεγάλο. Η προοπτική μιας μυθικής χρονιάς με τους δύο να ηγούνται είναι τεράστια.
Αυτή τη στιγμή, το μοναδικό που θα μπορούσε να το στείλει στον Ολυμπιακό είναι η ανοιχτή θέση του ηγέτη της επόμενης μέρας. Όχι όμως από του χρόνου. Ίσως από το 2020-21 που μπορεί ο Σπανούλης να έχει αποσυρθεί. Δηλαδή ακόμα και το αβαντάζ της επιλογής Ολυμπιακός έχει αστερίσκο.
Όλα αυτά τα γράφω χωρίς να τον γνωρίζω τον άνθρωπο, χωρίς να έχω μιλήσει ποτέ μαζί του. Υποθέσεις κάνω. Όλα είναι απλώς ερμηνείες. Κάποιος άλλος θα μπορούσε να ερμηνεύσει το mea culpa του στις δηλώσεις μετά ως μια γεφύρωση του χάσματος με την κόκκινη εξέδρα, ώστε να έχει ανοιχτό το παράθυρο της επιστροφής αν και όποτε.
Τονίζω τη λέξη «ερμηνείες» γιατί πολλοί μπορεί να θεωρήσουν ότι αυτά συμβαίνουν στο μυαλό του. Ενώ το πιο πιθανό είναι να μην έχει τίποτε άλλο πέρα από το να κάνει επιτέλους μια χρονιά αντάξια του ταλέντου του από την αρχή ως το τέλος. Και να οδηγήσει τη Φενέρ τουλάχιστον ως τον τελικό.