Στις 16 Ιουνίου του 2017, λίγη ώρα μετά το ραντεβού του με τους αδελφούς Αγγελόπουλου στα γραφεία του συλλόγου, η ΚΑΕ Ολυμπιακός ανακοίνωνε σε θριαμβευτικό τόνο ότι ο Βαγγέλης Μάντζαρης «θα μείνει για πάντα με τον δαφνοστεφανωμένο στο στήθος».
Οι ερυθρόλευκοι είχαν χάσει το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό με break στο «ΣΕΦ» στον 5ο τελικό και επικοινωνιακά κρίθηκε απαραίτητη η «νίκη» επί του αιωνίου αντιπάλου στο θέμα υπογραφής του παίκτη, ο οποίος είχε ήδη δεχτεί μία ηγεμονική πρόταση από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο για τριετές συμβόλαιο συνεργασίας.
Έστω κι αν για να συμβεί αυτό χρειάστηκε μια οικονομική θυσία, που ανάλογη δεν είχαν κάνει ποτέ οι ιδιοκτήτες της ΚΑΕ. Ήτοι διπλασιασμός των αποδοχών του Έλληνα γκαρντ, που από το 1,3 εκατ. ευρώ για την τριετία 2014-2017, υπέγραψε την εκτόξευση του μισθού του στα 2,6 εκατ. έως το 2020.
Ο Βαγγέλης Μάντζαρης είχε την τύχη να αναδειχτεί, στην πρώτη σεζόν του με τον Ολυμπιακό, πρωταθλητής Ευρώπης. Αποκτήθηκε το 2011 από το Περιστέρι ως ένα σπουδαίο εγχώριο «project», που είχε κατακτήσει δύο χρυσά μετάλλια στα Ευρωμπάσκετ u18 (2008) και u19 (2009), καθώς και δύο ασημένια στο Παγκόσμιο του u19 (2009) και στο Euro u20 (2010).
Το χάι-λάιτ της καριέρας του ήταν η παρουσία στην πεντάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς που ανέτρεψε το -19 κόντρα στην ΤΣΣΚΑ στον τελικό του 2012. Εκείνο το βράδυ ο Μάντζαρης αγωνίστηκε 25’:52’’, έχοντας το τέταρτο μεγαλύτερο ranking από την πλευρά των νικητών. Το πρόβλημα όμως για τον Ολυμπιακό είναι ότι δεν ακολούθησαν πολλά ακόμη χάι-λάιτς στην πορεία του διεθνούς πλέι-μέικερ στο λιμάνι.
Ένα από αυτά ήταν το Μάρτη του 2016 με το εκπληκτικό σερί τριπόντων του (6/6) στο εντός έδρας 99-84 επί της Ρεάλ. Τη σεζόν 2015-16 ο Μάντζαρης έφτασε να σουτάρει με 44,7% από τα 6,75μ. στα ματς της Euroleague. Ήταν κάτι παραπάνω από ένας αξιόπιστος εκτελεστής από μακρινή απόσταση (πάντα εν στάσει βέβαια), με το ποσοστό του στο τρίποντο να μην έχει πέσει ποτέ κάτω από το 36,4%.
Όλα αυτά έως και πέρσι. Από τη στιγμή που υπέγραψε την τελευταία ανανέωση του με τον Ολυμπιακό, ο Μάντζαρης δεν μοιάζει ο ίδιος παίκτης. Πέρσι είχε 4,4 π., 2 ασίστ και 2 ριμπάουντ σε περίπου 20 λεπτά μέσο όρο συμμετοχής στη Euroleague, με 27,5% στα τρίποντα.
Ήταν έκπληξη για όλους τους οπαδούς του Ολυμπιακού που στα δύο πρώτα ματς των πλέι-οφ με τη Ζαλγκίρις αγωνίστηκε αθροιστικά 56 λεπτά. Ίσως μεγαλύτερη ακόμα και απ’ το γεγονός ότι στο χθεσινό ματς με την Μπάγερν ο Ντέιβιντ Μπλατ δεν τον έβαλε στο παρκέ ούτε ένα για δευτερόλεπτο…
«Ίσως έπρεπε να παίξει περισσότερο», απάντησε ο κόουτς των ερυθρόλευκων όταν μετά το πρόσφατο ευρωπαϊκό ματς με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ ρωτήθηκε για τα μόλις 2:10 συμμετοχής του 28χρονου γκαρντ. Το «ίσως περισσότερο» έγινε… καθόλου 11 ημέρες μετά, με την ενδιάμεση στάση των 10:30 συμμετοχής κόντρα στη Φενερμπαχτσέ.
Είναι πράγματι τόσο ανεπαρκής πια ο Μάντζαρης ώστε να μη βρίσκει ούτε συμπληρωματικό ρόλο πια στην πεντάδα του Ολυμπιακού; Η αλήθεια είναι ότι και στα αμυντικά καθήκοντά του – το ισχυρό στοιχείο του παιχνιδιού δηλαδή – δεν είναι αυτός που είχαμε συνηθίσει. Στο εντός έδρας παιχνίδι με την Αρμάνι Μιλάνο ήταν ο κορυφαίος της ομάδας του επιθετικά (12 π. με 5/6 εντός πεδιάς), οι Τζέιμς και Νέντοβιτς όμως αφέθηκαν να αλωνίζουν και με δική του ευθύνη.
Τι συμβαίνει και δεν μπορεί να ανταποκριθεί πια ακόμα και σε πράγματα που έμοιαζαν δεδομένα για αυτόν βάσει των ικανοτήτων και της αφοσίωσης του στην άμυνα; Ασφαλώς δεν υπήρξε ποτέ παίκτης του (περίπου) ενός εκατομμυρίου, αλλά δεν μπορεί να ξέχασε στα 28 του και αυτά που ήξερε.
Οι κακές γλώσσες κάνουν λόγο για έλλειψη συγκέντρωσης και αφοσίωσης εξαιτίας των εξωαγωνιστικών προβλημάτων που τον ταλανίζουν. Είναι αλήθεια ότι του έχουν γίνει συστάσεις από τη διοίκηση για αυτά, την ίδια ώρα όμως στο επίσημο site του συλλόγου εξακολουθεί να περιγράφεται ως «ένας παίκτης που στον Ολυμπιακό μεγάλωσε πολύ και πλέον θεωρείται ένα από τα καλύτερα πλέι-μέικερ της Ευρώπης…»
Ο κόουτς Μπλατ είναι της φιλοσοφίας ότι και οι πέντε παίκτες που έχει ανά πάσα στιγμή στο παρκέ θα πρέπει να απειλούν την αντίπαλη άμυνα. Αυτό σημαίνει ότι στην περίπτωση Μάντζαρη έχει δύο δρόμους. Ή θα δουλέψει μαζί του σε ψυχολογικό τομέα ώστε μέσω της τόνωσης της αυτοπεποίθησης του να αρχίσει να παίρνει πρωτοβουλίες, είτε θα τον παραγκωνίσει εντελώς. Για την ώρα όλα δείχνουν ότι φαίνεται να διαλέγει τον δεύτερο.
Δεν μπορεί άλλωστε να ερμηνευτεί διαφορετικά η αναγνώριση ανάγκης για απόκτηση ενός ακόμη γκαρντ. Αν όντως προχωρήσει σε τέτοια προσθήκη, το τρίτο μεγαλύτερο συμβόλαιο της ομάδας θα δίνει «μάχη» ακόμα και για να βρει θέση στον πάγκο. Αν αντέχει κάτι τέτοιο η τσέπη των αδελφών Αγγελόπουλου, είναι αμφίβολο αν το αντέχει και η συνείδηση τους.
Πολλοί οπαδοί του Ολυμπιακού κραυγάζουν στα social media ότι η ιστορία θα είχε γραφτεί με διαφορετικό (ευεργετικό για την ομάδα τους) τρόπο αν ο Μάντζαρης είχε αφεθεί να υπογράψει το καλοκαίρι του 2017 στον Παναθηναϊκό.
Πολύ πιθανό να έχουν δίκιο, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να συζητήσουμε για ένα μεγαλύτερο λάθος από αυτό. Είναι αυτό της αποτυχημένης διαπραγμάτευσης με τον Κώστα Σλούκα το 2015, ο οποίος σήκωσε δήθεν… μπαϊράκι διεκδικώντας μεγαλύτερο ρόλο από αυτόν που του αναλογούσε, υπό της σκιάς του Βασίλη Σπανούλη…