Μπορούμε να συμφωνήσουμε, είτε πιστεύουμε στο μέγεθος της σοβαρότητας αυτής της πανδημίας είτε όχι, πως η κατάσταση στα νοσοκομεία έχει φτάσει σε ασφυκτικό σημείο σε αυτό το δεύτερο κύμα έξαρσης της.
Καθημερινά σπάμε ρεκόρ σε νέους νοσούντες, αλλά το πρόβλημα δεν είναι εκεί. Το πρόβλημα είναι στο πόσοι απ΄αυτούς βρίσκονται σε επικίνδυνο στάδιο εξάπλωσης του ιικού φορτίου στον οργανισμό τους και κατ΄επέκταση θα χρειαστεί να εισαχθούν άμεσα σε ΜΕΘ.
Το ακόμα χειρότερο είναι πως οι νοσούντες με κορωνοϊό δεν είναι οι μόνοι που έχουν ανάγκη για ΜΕΘ. Είναι πολλές ακόμα περιπτώσεις. Κι όταν δεν υπάρχει διαθεσιμότητα για όλους, τότε ο αποκλεισμός κάποιων μπορεί να γίνει απ΄όλες τις δεξαμενές.
Αυτό σημαίνει πως έχουν τεθεί εκτός κι άνθρωποι που νοσούν από τον Covid-19 στην πιο βαριά μορφή κι είναι στο έλεος των αντοχών του οργανισμού τους, ενώ παράλληλα μπαίνουν σε αυστηρή κατ΄οίκον καραντίνα και είτε βιώνουν απάνθρωπες στιγμές/τελευταίες ώρες είτε δέχονται φροντίδα από συγγενείς και φίλους με κίνδυνο να τους κολλήσουν.
Σε όλο αυτό το άσχημο σκηνικό έρχεται να προστεθεί και μια γνώση που δεν θυμόμαστε να μας έχει γίνει ποτέ άλλοτε διαθέσιμη από κάποιον ειδικό. Ούτε καν από τους πλέον αρμόδιους, τους επιδημιολόγους-λοιμωξιολόγους που καθοδηγούν την κυβέρνηση, δηλαδή τον κ. Τσιόδρα και την ομάδα του. Το γιατί το γνωρίζουν οι ίδιοι καλύτερα, αν και εσχάτως πυροβολούν διαρκώς τα πόδια τους ενώπιον της κοινής γνώμης.
Ο καθηγητής χειρουργικής και διευθυντής της Έ Χειρουργικής Κλινικής, ο κ. Εύαγγελος Μενενάκος, έκανε μια άκρως κατατοπιστική ανάρτηση στο προφίλ του στο Facebook όπου αναδεικνύεται με τον καλύτερο και χωρίς να μπορείς να αντικρούσεις τρόπο αυτό που συμβαίνει με τις ΜΕΘ.
Εξηγεί λοιπόν ο κ. Μενενάκος ότι ακόμα κι αν αύριο ξυπνήσουμε και η κυβέρνηση έχει φτιάξει 10.000 ΜΕΘ, αυτό δεν λύνει το πρόβλημα, ούτε αποσυμφορίζει την κατάσταση στο σύστημα υγείας ως προς το νοσηλευτικό-ιατρικό δυναμικό.
Κι αυτό γιατί πέραν του ότι υπάρχει έλλειψη προσωπικού σύμφωνα με τα δεδομένα νέων εισαγωγών αυτές τις ημέρες, υπάρχει και ανεπάρκεια γνώσης και ικανότητας για την διαχείριση καταστάσεων ΜΕΘ. Χρειάζεται, εξηγεί, τουλάχιστον 12-13 χρόνια μέσω αναισθησιολογίας (14 σίγουρα μέσω χειρουργικής) κάποιος για να εκπαιδευτεί επαρκώς σε αυτό το κομμάτι, να γίνει δηλαδή εντατικολόγος.
Αυτή η επισήμανση δημιουργεί αυτομάτως ακόμα μεγαλύτερο περιορισμό στα πρόσωπα που είναι καταρτισμένα για να διαχειριστούν έναν ασθενή σε ΜΕΘ και να καθοδηγήσουν και τους νέους νοσηλευτές που κλήθηκαν από τον Μάρτιο και μετά να μπουν στα βαθιά και να αντιμετωπίσουν περιπτώσεις που σε συνθήκες μη πανδημίας θα τις αντιμετώπιζαν μόνο ως παρατηρητές.
Όσοι πιστεύετε και φωνάζετε για κρεβάτια ΜΕΘ, σε κάποιες άλλες συνθήκες θα είχατε πολύ πλάκα. Όσοι τυγχάνετε…
Δημοσιεύτηκε από Evangelos Menenakos στις Πέμπτη, 5 Νοεμβρίου 2020
Γίνεται αντιληπτό ότι εν μέσω πανδημίας υπάρχει ένας φαύλος κύκλος. Αν βρεθούν κι άλλες ΜΕΘ, δεν υπάρχει το διαθέσιμο προσωπικό. Αν γίνουν προσλήψεις ακόμα και πολλών χιλιάδων νοσηλευτών, δεν υπάρχει ο χρόνος για να εκπαιδευτούν έστω υποτυπωδώς σε αυτό το κομμάτι, σύμφωνα πάντα με τα γραφόμενα του ειδικού κ. Μενενάκου. Γι΄αυτό όσο αυξάνονται οι διασωληνωμένοι, τόσο πιο πολύ θα αυξάνονται και οι νεκροί, που στο κάτω κάτω της γραφής είναι και το μεγαλύτερο διακύβευμα αυτής της πανδημίας.
Άρα γίνεται πιο επιτακτικό να κάνουμε όλοι μας κτήμα μας το κομμάτι της ατομικής ευθύνης, της προστασίας και της πρόληψης, όσο κι αν έχουμε δικαιολογημένα κουραστεί πια με την όλη κατάσταση κι όσο κι αν η κυβερνητική διαχείριση εσχάτως μας δίνει αρκετές αφορμές αμφισβήτησης, ιδίως σε επίπεδο κινήτρων της και ηθικού βάθους.
Και ασφαλώς γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη η κυβέρνηση να δημιουργήσει μισθολογικά κίνητρα ώστε να ωθήσει γιατρούς να γίνουν εντατικολόγοι. Όταν μιλάμε για μια από τις πιο δύσκολες ειδικότητες, όπου ο γιατρός καλείται να διαχειριστεί εκτός των όλων και το ψυχολογικό φορτίο του να είναι καθημερινά με τα πιο βαριά περιστατικά ασθενών που βρίσκονται μεταξύ ζωής και θανάτου, ο μισθός δεν μπορεί να είναι τα σημερινά ψίχουλα.
Η κυβέρνηση πλέον δεν έχει καμιά δικαιολογία. Η πανδημία αργά ή γρήγορα θα τελειώσει. Η ανάγκη όμως δημιουργίας ενός αξιόπιστου συστήματος υγείας με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας για τους γιατρούς (που σήμερα γονατίζουν για να καλύψουν κενά και ελλείψεις) είναι πιο επιτακτική από ποτέ…