Γαλήνιο, γνήσιο, καθαρό: Το απομονωμένο χωριό χωρίς αμάξια που ανακαλύπτουν 350.000 επισκέπτες το χρόνο (Pics)

Το απόλυτο όνειρο για τον Σεπτέμβρη...

Μοιάζει με περιπέτεια- ευχάριστη, όχι από εκείνες που σου κόβουν τα ήπατα και βλέπεις τους σφυγμούς σου να συναγωνίζονται αυτούς των πουλιών όταν πετάνε σερί πάνω από 20 λεπτά: ένα υπέροχο φαράγγι, μυστηριώδες, που καλείσαι να το περπατήσεις.

Μοιάζει λίγο τρομακτικό, όμως, πιστέψτε μας, δεν είναι. Γιατί, βλέπετε, στο τέλος σας περιμένει μία υπέροχη θάλασσα από αυτές που χαράσσονται δια παντός στο μυαλό και ένα γραφικό χωριουδάκι χωρίς αμάξια!

Και, το ξέρουμε, κάτι τέτοιο- το περπάτημα δηλαδή στο φαράγγι για αρκετή ώρα- μοιάζει με mission impossible όταν έξω η θερμοκρασία συναγωνίζεται την αντίστοιχη του ηλίου, όμως σας έχουμε καλά νέα: μπαίνουμε στον Σεπτέμβριο, που οι βαθμοί Κελσίου παίρνουν ελαφρώς την κατιούσα, όμως όχι σε βαθμό που να απαγορεύονται οι διακοπές.

Ιδίως όταν μιλάμε για την Κρήτη, εκεί που το καλοκαίρι μοιάζει να διαρκεί για τουλάχιστον πέντε μήνες, ου μην και παραπάνω.

Εντάξει, το ξέρουμε, βλέπουμε την ερώτηση να σχηματίζεται στα χείλη σας: για ποια περιοχή μιλάμε με γρίφους, εμείς οι γέροντες;

Ας το πάρει το θαλασσινό νερό: για την Αγία Ρούμελη! 

Το απομονωμένο χωριό βρίσκεται στα Σφακιά, στο νομό Χανίων στην Κρήτη, με τα Λευκά Όρη και τα φαράγγια να την «αγκαλιάζουν», καθιστώντας το συνολικό τοπίο μαγευτικό στα όρια του… παραδεισένιου.

Φυσικά, το φαράγγι της Σαμαριάς είναι αυτό που «οδηγεί» στην Αγία Ρούμελη μετά από διόλου ευκαταφρόνητο ποδαρόδρομο, όμως, σας δίνουμε το λόγο μας, αξίζει τον κόπο να το δοκιμάσει κανείς- στο τέλος, είναι δεδομένο, θα ανταμειφθεί!

Φυσικά, για τους λιγότερο «τολμηρούς», υπάρχουν και εναλλακτικές, που δεν περιλαμβάνουν σωματική καταπόνηση: μπορεί κανείς να πάει με καραβάκι (έχει αρκετά δρομολόγια) είτε από τη χώρα Σφακίων είτε από την Παλιόχωρα και Σούγια, αν επιλέξει να «στραφεί» στην ημερήσια εκδρομή.

Αυτό βέβαια- οι «εναλλακτικές» επιλογές- όταν ο καιρός είναι καλός και δεν φυσάει, μιας και στην Αγία Ρουμέλη δεν υπάρχει ασφαλές λιμάνι, αλλά μόνο μια μικρή προβλήτα, που κάνει δύσκολη την πρόσδεση των πλοίων της γραμμής. Γι’ αυτό, αν δεν προτίθεστε να περπατήσετε, διαλέξτε προσεκτικά την ημέρα της επίσκεψής σας.

Για τα ονειρώδη νερά που θα συναντήσετε εκεί, δεν τίθεται καν θέμα: είναι πράγματι… ονειρώδη. Τόσο στην παραλία με τα βότσαλα δυτικά του χωριού όσο και στον Άγιο Παύλο (που βρίσκεται στ’ ανατολικά) το μπάνιο γίνεται εμπειρία ζωής. Μια βουτιά αρκεί για να πείσει και τον πλέον άπιστο (Θωμά, για σένα λέμε).

Όπως προείπαμε, λόγω της ιδιαίτερης γεωγραφικής της θέσης, στην Αγία Ρούμελη δε θα συναντήσει κανείς αμάξια, όμως θα συναντήσει… άπειρο κόσμο. Τα χρόνια προ πανδημίας μιλούσαμε για πάνω από 350.000 επισκέπτες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ τα στοιχεία είναι άκρως ενθαρρυντικά και για φέτος, παρά τη δεδομένη πτώση εξαιτίας του κορωνοϊού.

Φυσικά, επειδή διακοπές δε νοούνται χωρίς μνημειώδες φαγητό, οι ταβέρνες του χωριού είναι εκεί προκειμένου να χαροποιήσουν σε βαθμό μη «αναστρέψιμης» ευτυχίας το στομάχι σας. Ό,τι και να επιλέξτε- με τα ψάρια, εξυπακούεται, σε πρώτο πλάνο- απλά πρέπει να δοκιμάσετε το σφακιανό τυρί, πολύ απλά γιατί κάτι τέτοιο δεν έχετε ξαναφάει ποτέ. Γι’ αυτό…

Γι’ αυτό ετοιμαστείτε- προλαβαίνετε ακόμα: τον Σεπτέμβρη η Αγία Ρούμελη είναι ίσως ωραιότερη από κάθε άλλο μήνα και μας περιμένει άπαντες με ανοιχτές αγκάλες.

Υπάρχει σώφρων άνθρωπος που θα της πει όχι;

Ακριβώς, ούτε εμείς το νομίζουμε…