Ένα τεράστιο πολιτισμικό σοκ. Αυτό διαπιστώνει κανείς όταν ταξιδέψει στην Πράγα. Κι υποθέτω το ίδιο θα ισχύει για οποιαδήποτε άλλη πόλη της ηπειρωτικής Ευρώπης. Ζώντας 27 χρόνια στην Αθήνα κι έχοντας δει από εξωτερικό το Λονδίνο και τη Νάπολη, αυτό που προσφέρει η Πράγα και γενικά η Τσεχία είναι κάτι συγκλονιστικά απλό, μα και δύσκολο.
Ο απόλυτος σεβασμός του καθενός προς τον διπλανό του, προς τον δρόμο, προς κάθε τι δημόσιο. Κι αυτό δεν αντικατοπτρίζεται μόνο στο πως σου μιλάνε ή πως συμπεριφέρονται στο δρόμο. Εννοείται ότι αυτά αποτελούν την μεγάλη εικόνα. Αντικατοπτρίζεται και στο πως σε αντιμετωπίζουν ως πελάτη. Σε βλέπουν περισσότερο ως κάποιον με τον οποίο θέλουν να μοιραστούν κάτι, παρά κάποιον που απλά θέλουν να του ελαφρύνουν την τσέπη.
Κι αν αυτό είναι κάτι που πολλοί κατηγορούν το νότο ότι το έχει σε αφθονία, πιστέψτε με, θα το βρείτε άφθονο και προς τα βόρεια της ηπείρου. Στην Αγγλία για παράδειγμα. Τέλος πάντων, για να μη μακρηγορώ, οι Τσέχοι αντιμετωπίζουν το φαγητό και δη το street food ως κάτι πολύ σημαντικό. Γι΄αυτό και το πιο «σάπιο» τους δείγμα είναι ένα από τα καλύτερα δικά μας.
Φυσικά θα πρέπει να είσαι πολύ άτυχος για να φας κάτι μη καλό στην Πράγα. Είτε πρόκειται για τα street markets που είναι στημένα σε κάθε πλατεία και κοντά σε κάθε τουριστική ατραξιόν είτε για τα εστιατόρια της. Εγώ θα σταθώ στα πρώτα. Στο street food. Το πρώτο δείγμα, την πρώτη επαφή που έχει κάθε τουρίστας σε κάθε νέα πόλη.
Για τους ανθρώπους στην Πράγα οι πλατείες τους και αυτές οι αγορές είναι τα hot spot. Εκεί μαζεύονται, εκεί περνούν πολλές ώρες της διασκέδασης τους, ειδικά σε περίοδο Χριστουγέννων. Γι΄αυτό και θα βρεις ποικιλία τόσο στο ίδιο προϊόν όσο και σε διαφορετικά είδη. Τα 5 πιο must πράγματα που θα συναντήσεις είναι κάτι από τα παρακάτω σε επίπεδο αλμυρού.
Υπάρχει και ένα γλυκό, το Trdelnik ή ελληνιστί η καμινάδα, αλλά εκτός του ότι είναι εξ Ουγγαρίας, δεν θα έλεγα ότι είναι κάτι για να τρελαθείς.
Λουκάνικα
Από τα πιο φημισμένα της Ευρώπης, ου μην και του κόσμου. Λουκάνικο κάθε χρώματος ψημένο άριστα παρέα με μπύρα ή το gluhwein είναι ότι καλύτερο για να ζεστάνεις τα μέσα σου στο κρύο της πόλης. Κάθε κιόσκι που έχει λουκάνικα, έχει και κομμάτια κοτόπουλου με πιπεριές σε καλαμάκι για να σου δώσει κάτι το διαφορετικό.
Τηγανισμένο τυρί
Σίγουρα θα συναντήσεις έναν πάγκο με κεφάλια τυριού, διαφορετικού είδους το καθένα, να περιμένουν για να χάσουν ένα κομμάτι τους που θα καταλήξει στην ψησταριά. Μια τραγανή και τσιχλωτή όσο πρέπει φέτα τυριού απλώνεται πάνω σε μια φέτα ψωμί και δημιουργούν έναν πάναπλο και συνάμα χορταστικό συνδυασμό.
Λουκουμάδες πατάτας
Η κοπέλα που μου τους έδωσε τους περιέγραψε έτσι. Κι έτσι μοιάζουν στην γεύση. Είναι αφρώδεις δηλαδή. Δεν χρειάζεται να μασάς για πολλή ώρα. Σκέτοι είναι γευστικά λίγο πάνω από το ουδέτερο. Όταν όμως συνδυαστούν με μια καλή σος όπως ταρτάρ ή μπάρμπεκιου, τότε απογειώνονται. Αν είναι κιόλας ζεστοί ζεστοί, τότε καταλαμβάνουν τον ουρανίσκο.
Potato Twister σε καλαμάκι
Πολύ λεπτά κομμένες φέτες πατάτας, ενωμένες και περασμένες σε καλαμάκι. Ναι, μην πεις πάλι φίλε από τη Βόρεια Ελλάδα ότι είναι σουβλάκι. Σε ξύλινο καλάμι μικρού μεγέθους τις βάζουν. Δεν είναι ακριβώς σαν πατατάκια, ούτε όμως και σαν ροδέλες πατάτας. Έχουν επίσης αρκετό αλάτι, αλλά αυτό τους προσθέτει σε ένταση.
Ποικιλία με πατάτες βραστές ή sticks
Αυτό είναι από τα καλύτερα τους. Έξι μεγάλες γαβάθες γεμάτες με πατάτες μαγειρεμένες με διαφορετική παρέα και τρόπο. Τηγανητές παρέα με μπέικον και κρέμα γάλακτος. Τηγανητές με κομμάτια λουκάνικου και μπόλικο τυρί. Βραστές με κόκκινη σάλτσα. Επίσης αρκετά αλατισμένες, μα σίγουρα άλλα σκάνε πρώτα στο στόμα σου ως γεύσεις.
