Όταν φτάνεις σε μια ηλικία πολύ κοντά στα 30 σε πιάνει μια τάση αναθεώρησης των επιθυμιών σου. Τι είναι αυτό που ζητάς από την καθημερινότητα σου; Τι μπορεί να σου προσφέρει μεγαλύτερο κίνητρο για να μην εστιάζεις στη μονοτονία της δουλειάς – κάτι που ισχύει για όλους, μηδενός εξαιρουμένου – και να κοιτάς αυτό που θα έρθει;
Γίνομαι πιο συγκεκριμένος. Θα προτιμούσες να βγεις τέσσερα Παρασκευοσάββατα το μήνα ή να κάνεις ένα χορταστικό διήμερο σε κάποιο από τα πολύ όμορφα μέρη που υπάρχουν πάνω και κάτω και πέριξ της Αττικής; Η δική μου απάντηση είναι, σε ηλικία 27 ετών, το δεύτερο.
Κι ως απόρροια αυτής της απάντησης έρχεται η αναζήτηση μου για μέρη που θα μπορούσαν να καλύψουν αυτή την ανάγκη για απόδραση από τη ζωή και τον εαυτό του. Κι όπως έψαχνα, έπεσα πάνω σε ένα όνομα που ομολογώ ότι δεν το γνώριζα μέχρι το 2017. Κάπου εκεί άρχισα να βλέπω κόσμο και κοσμάκη να αναρτά φωτογραφίες στα social media από εκεί και, δεν θα το κρύψω, ψιλομαγεύτηκα.
Εσχάτως, εντός του Δεκεμβρίου, πρέπει να έχω δει τουλάχιστον 10-15 φίλους και γνωστούς που πήγαν σε αυτό το μέρος με την παρέα τους. Μιλάω για ένα από τα δημοφιλέστερα χωριά της Ηπείρου και πιο συγκεκριμένα ένα από τα πιο παινεμένα των Ζαγοροχωρίων.
Μερικά χιλιόμετρα πριν πιάσουμε Αλβανία, στη σκιά της οροσειράς της Πίνδου, βρίσκεται το Πάπιγκο. Χωρίζεται σε Μεγάλο και Μικρό και είναι από τους προορισμούς που μόνο να φανταστώ μπορώ το πόσο θα σε καλύπτουν σε εικόνες, γεύσεις, εμπειρίες.
Όχι μόνο γιατί ένεκα της τουριστικής του δυναμικής έχει φτιάξει τις υποδομές που απαιτούνται. Αλλά και γιατί διαθέτει τόση αφθονία σε ομορφιά της φύσης εντός και γύρω του που θα σου γαληνέψει τα πάντα.
Ευρισκόμενο στις πλαγιές της Τύμφης σε υψόμετρο κοντά στα χίλια μέτρα, το Πάπιγκο συνδυάζει την θέα αφ΄υψηλού με τις δραστηριότητες και την ήρεμη φιλοξενία. Είναι ενδεικτικό ότι μπορείς να ακολουθήσεις τις πεζοπορικές διαδρομές, ιδιαίτερα την άνοιξη, ή μπορείς να κάνεις ράφτινγκ και καγιάκ στον Βοϊδομάτη κατά καλοκαίρι μεριά. Επειδή όμως στον προτείνω ως χειμερινό προορισμό, ας εστιάσουμε στα του χειμώνα.
Αν αντέξεις τις 14 στροφές στον φιδογυριστό δρόμο που οδηγεί εκεί, θα καταλάβεις γιατί αξίζει κάθε δυσκολία για να πατήσεις τα πόδια σου στα καλντερίμια του. Ο οικισμός του «ζει» από τον 14ο αιώνα και παντού γύρω σου ορθώνονται πέτρινα σπίτια, πετρόκτιστοι οικισμοί και κτήρια που αποπνέουν την παράδοση και την κουλτούρα των Ζαγορίων.
Οι εκκλησίες του για παράδειγμα ή οι υπαίθριες βρύσες του. Πάνω απ΄όλα οι δύο από τις 100 γέφυρες της ευρύτερης περιοχής που βρίσκονται στο Πάπιγκο. Παράδοση όμως δεν είναι μόνο τα από άνθρωπο καμωμένα. Είναι και τα από τη φύση φτιαγμένα.
Όπως η Αστράκα με τους «πύργους» της που είναι βραχώδεις σχηματισμοί σαν πύργοι. Ή οι φυσικές «κολυμπήθρες» στο Ρογκοβό. Ή το φαράγγι του Βίκου που με τον Βοϊδομάτη αποτελούν τον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Βίκος-Αωός. Μιλάμε για μια περιοχή που έχει ανακηρυχθεί Natura 2000 και μπορείς να μάθεις πολλά γι΄αυτήν από την ομάδα της WWF που βρίσκεται στο παλιό δημοτικό.
Αυτό που ντόπιοι και τουρίστες συνηγορούν ότι είναι το πιο εντυπωσιακό αξιοθέατο της περιοχής, είναι η Δρακολίμνη. Ένα ξέφωτο που βρίσκεται σε υψόμετρο 2.000 μέτρων περίπου και είναι προσβάσιμο από πεζοπορική διαδρομή, αλλά μόνο μέχρι αρχές Νοεμβρίου.
Το όνομα της το πήρε από έναν μύθο περί ύπαρξης ενός δράκου εκεί που αντιμαχόταν τον δράκο του Σμόλικα. Το διατηρεί ακόμα μιας και ζουν στη λίμνη Αλπικοί Τρίτωνες, αμφίβια που ομοιάζουν με δράκο.
Σα να μη φτάνουν όλα αυτά, το Πάπιγκο δεν αφήνει πολλές ευκαιρίες σε άλλα μέρη να έχουν τουρισμό γιατί διαθέτει και αρκετά όμορφα μέρη να πας να φας. Τα πιο γνωστά ονόματα είναι συνήθως εστιατόρια που ανήκουν σε ξενώνες, οπότε το πιο πιθανό είναι να μείνεις κάπου που θα σου καλύψει και αυτό το κομμάτι.
Τα Άστρα, ο Ιωαννίδης, το Papigo Towers, η Καλλιόπη, ο Δίας στο Μικρό Πάπιγκο, όλα τους μέρη με τρομερά πιάτα με κρέας, με μαγειρευτά που έχουν μια τόσο αυθεντική γεύση, με γλυκά και με δυνατότητα να αγοράσεις τοπικά προϊόντα σε κάποια.
Με λίγα λόγια το Πάπιγκο θα σου δικαιολογήσει μέσα σε λίγες ώρες την φήμη του και θα το έχεις στο νου σου και για το άμεσο μέλλον. Έτσι μου είπαν τουλάχιστον 2-3 φίλοι που με καθοδήγησαν σε αυτά που πρέπει να αναφέρω. Κι ως πιο ταξιδεμένοι στα εγχώρια από μένα, τους εμπιστεύομαι με κλειστά μάτια.
Πάπι-go και θα τους θυμηθείς. Κι αν πας, να θυμάσαι τούτο. Κάτι που ισχύει για κάθε μέρος που επισκέπτεσαι. Σεβασμός, αγάπη και όχι παρέμβαση στα μέρη που πας. Ειδικά όταν μιλάμε για τοποθεσίες που αφθονεί η φύση η ασάλευτη. Η φύση επιβάλλεται να παρέμβει σε σένα. Εσύ ποτέ.