Αν σου έλεγαν να μένεις για τους επόμενους 12 μήνες της ζωής σου μέσα τα βράδια της Παρασκευής και του Σαββάτου και με τα λεφτά που δεν θα ξόδευες, θα κατάφερνες να πας 3 ταξίδια στο εξωτερικό, θα το δεχόσουν;
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι υπάρχει κάποιος που θα έλεγε Όχι σε αυτό το deal. Ιδίως αν είναι κάποιος που έχει ταξιδέψει στο εξωτερικό.
Το ταξίδι στο εξωτερικό είναι σαν το τατουάζ. Αν κάνεις το πρώτο, μετά θέλεις κι άλλο. Αλλά σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα επιθυμίας. Ειδικά αν το ζήσεις την πρώτη φορά με πολύ καλή και μεγάλη παρέα, δένει πολύ πιο έντονα η αίσθηση μέσα σου και γίνεται μια ανάμνηση που σε σπρώχνει διαρκώς να κάνεις θυσίες για να πετύχεις πιο γρήγορα το επόμενο ταξίδι.
Έρχεται όμως κάποια στιγμή που για χίλιους δυο λόγους η ταξιδιωτική σου παρέα δεν μπορεί. Δεν τα βρίσκετε στις μέρες άδειας από τη δουλειά, κάποιος δεν έχει τα λεφτά, άλλος έχει άλλα έξοδα την περίοδο που θες…Τι κάνεις τότε; Αναβάλλεις την επιθυμία σου; Η λογική λέει πως αυτό θα έκανες. Το συναίσθημα όμως λέει ότι πρέπει να το τολμήσεις μόνος ή μόνη.
Αφού έχεις το μπάτζετ, έχεις τη μεγάλη επιθυμία, δεν περιμένεις. Κι ούτε κάθεσαι να το σκεφτείς. Κλείνεις άμεσα εισιτήρια, βρίσκεις ξενοδοχείο και αφήνεις τις αμφιβολίες για μετά που θα έχεις δώσει ήδη τα λεφτά και δεν θα σε παίρνει να κάνεις πίσω.
Έζησα προσφάτως την εμπειρία ταξιδιού στο εξωτερικό μόνος και το προηγούμενο βράδυ πριν πετάξω, είχα ένα πολύ μεγάλο άγχος. Στα προηγούμενα ταξίδια η παρέα περιελάμβανε πάντα ένα άτομο που είναι πιο έμπειρο από μένα, που είχε φτιάξει ένα πλάνο με τα μέρη που θα δούμε και πως θα τα προσεγγίσουμε, ώστε ήταν όλα εύκολα.
Όταν είσαι μόνος όμως καλείσαι να τα αντιμετωπίσεις όλα εσύ. Το καλό είναι ότι δεν χρειάζεται να στρέψεις το βλέμμα συνολικά στο ταξίδι. Μπορείς να αντιμετωπίζεις το κάθε τι βήμα το βήμα, μέρα τη μέρα. Εμφανίζονται τόσες πολλές αποφάσεις να πάρεις, που ξεχνάς ότι είσαι μόνος και δεν προλαβαίνεις να βαρεθείς.
Σίγουρα ένα ταξίδι μοναχικότητας σου δίνει την ευκαιρία να συνομιλήσεις με τον εαυτό σου, να αναζητήσεις απαντήσεις μακριά από τη ζωή που ίσως σε ρουφάει. Αλλά δεν είναι τόσο μεγάλη χρονικά αυτή η ευκαιρία αν το μέρος που επισκέπτεσαι έχει πράγματα να σου προσφέρει και μείνεις ένα ιδανικό χρονικό διάστημα.
Ένα τέτοιο είναι οι 3-4 μέρες. Ίσως και πέντε ανάλογα με το που πας. Στα μέρη που προτείνονται στη συνέχεια, παίζουν όλα τα σενάρια κι αυτά εξαρτώνται με την οικονομική δυνατότητα του καθενός και την διάθεση του. Άλλος μπορεί να ταξιδέψει κάπου και να θέλει να δει αποκλειστικά αυτό το μέρος. Άλλος θέλει να κάνει και εκδρομές σε κοντινά μέρη που δεν ξέρει αν θα έχει την ευκαιρία να τα δει ξανά ή που θέλει να τα βγάλει από το travel bucket list.
Αυτή είναι η μία συμβουλή. Η έτερη και πιο βασική είναι πως για το πρώτο ταξίδι μόνος/η δημιουργεί λιγότερο άγχος να προτιμήσεις ένα μέρος που τα αγγλικά υπάρχουν στο ρεπερτόριο ή έστω γνωρίζεις την τοπική γλώσσα και να υπάρχει ένα σημείο σύμπλευσης στην ιδιοσυγκρασία. Κάποιος γνωστός για παράδειγμα έτυχε να κάνει ταξίδι στο Τελ Αβίβ μόνος. Μεγάλο βήμα. Άλλος είχε επιλέξει την Ιορδανία. Ακόμα μεγαλύτερο.
Οι δικές μας προτάσεις κινούνται στον ευρωπαϊκό νότο και ελάχιστα προς την Κεντρική Ευρώπη και είναι πιο μικρές ως πόλεις, ενδεδειγμένες για 3-4 μέρες.
1. Ιταλία οπουδήποτε (Προτίμηση: Γένοβα-Νάπολη-Μπολόνια)
Επειδή έχω μια τάση σε πόλεις πιο…άσχημες, δε θα πρότεινα τόσο πολύ τα κλασικά, δηλαδή Ρώμη, Μιλάνο, Φλωρεντία. Στο νότο υπάρχει η Νάπολη που έχει πολλά πράγματα να κάνεις. Να δεις τις κατακόμβες που αφθονούν, να πας για κανό στο Ποζίλιπο, να πάρεις το τρένο και να πας Σορέντο κι από κει Αμάλφι, Ποζιτάνο και Κάπρι. Ή να πάρεις το πλοίο και να πας στην Ίσκια.
Στο βορρά είναι Γένοβα και Μπολόνια. Η πρώτη αποτέλεσε την αιτία αυτού του κειμένου. Μπορείς να την γυρίσεις σε μια μέρα αν σε βαστούν τα πόδια σου, ειδάλλως δύο. Και μπορείς να βάλεις άλλες δύο μέρες για να πάρεις το τρένο και να πας Πορτοφίνο, Τσίνκουε Τέρε, Νέρβι και Μποκαντάσε που είναι must μέρη και απέχουν μέχρι μιάμιση ώρα.
Η Μπόλονια είναι με τη σειρά της μια αρκετά βιομηχανική πόλη, με πολλά ξεθωριασμένα κτήρια, έχει γενικώς αντίστοιχα πράγματα να σου δώσει από την Αδριατική πλευρά της Ιταλίας.
2. Λουμπλιάνα
Από τις πιο χαρακτηριστικές πρωτεύουσες της Ευρώπης για τρεις ημέρες. Μπορείς να απολαύσεις τις πολλές λίμνες, τα ποτάμια σε σπηλιές που έχει, τα κάστρα, τις γέφυρες και να τεστάρεις λίγο παραπάνω τον εαυτό σου σε συνεννόηση, αφού δεν τα παίζουν στα δάχτυλα τα αγγλικά, τα κουτσομιλάνε.
3. Ντουμπρόβνικ
Το στολίδι της Κροατίας. Ήταν και πριν το Game of Thrones, έλαμψε ακόμα περισσότερο μετά. Είναι μια πόλη που παίρνει ομορφιά από τη θάλασσα, από το ορμητήριο, έχει και διεθνές τζετ σετ να προσαράζει με το σκάφος, μα περισσότερο έχει όλη αυτή την αίσθηση του Μεσαίωνα. Κάστρα, ιππότες και τα συναφή. Εδώ θα κάνεις και μερικές ωραίες δραστηριότητες, όπως δύο ώρες καγιάκ γύρω από την πόλη για να δεις και τα τείχη ή κρουαζιέρα για τον ίδιο λόγο. Μίνι κρουαζιέρα μπορείς να κάνεις και στους καταρράκτες του Μοστάρ και του Κράβιτσε.
Αν θες να κάνεις 4ήμερη ή 5ήμερη την παρουσία σου, πρόσθεσε μια κρουαζιέρα προς Βοσνία ή Μαυροβούνιο που διά θαλάσσης είναι μαγικά ως θέα.
4. Μάλαγα-Σεβίλλη-Μπιλμπάο
Δύο πόλεις της Ανδαλουσίας και η πρωτεύουσα της Βασκονίας. Οι δύο πρώτες έχουν μια μεγάλη ομορφιά σε επίπεδο αρχιτεκτονικής και προσφέρουν τη δυνατότητα για εκδρομές στα υπέροχα Ανδαλουσιανά τοπία. Η Γρενάδα για παράδειγμα είναι μια ωραία πόλη να δεις, η Κόρδομπα ενώ υπάρχει και το φημισμένο χωριό Σετενίλ δε λας Μποδέγας που είναι χτισμένο κάτω από έναν βράχο και προσβάσιμο εντός μιάμισης ώρας από τη Μάλαγα.
Το Μπιλμπάο από την άλλη είναι μια όμορφη άσχημη στον ισπανικό βορρά. Η ομορφιά προέρχεται από την κουλτούρα και την τέχνη, η ασχήμια από την υπόλοιπη αρχιτεκτονική και τη σύγχρονη ζωή. Έχει το Μουσείο Guggenheim, έχει μίνι κρουαζιέρες, έχει την εκδρομή στην βασκική ακτογραμμή με τους βράχους που ορθώνονται πριν τα νερά του Ατλαντικού και πολλά ακόμα. Η δυσκολία του εγχειρήματος εδώ είναι προφανώς η γλώσσα, αφού και ισπανικά να μιλάς, θες πιο εξειδικευμένες γνώσεις στη γλώσσα των Βάσκων.
5. Πόρτο
Ναι, θα μπορούσες και τη Λισαβόνα, είναι όμως η πρωτεύουσα κι ένα πιο mainstream μέρος. Κι είναι κάτι που θα καταλάβεις μόνος σου ότι σε ένα τέτοιο ταξίδι αναζήτησης δεν θες ένα μέρος τόσο πολυσύχναστο. Θες κάτι που να έχει πάει λιγότερος κόσμος από τον περίγυρο σου και να νιώθεις ότι σε εκείνο το μέρος φύλαξες πράγματα που κανείς γνωστός σου δεν θα βρει.
Το Πόρτο είναι ιδανικό γιατί καλύπτει πολλά κουτάκια εμπειριών. Από εικόνες που θα προσφέρει στην ψυχή σου και θα της αποκαλύψει την απαράμιλλη ομορφιά, να φαν’ κι οι κότες. Ταξιδεύοντας προς Μπράγκα ή Γκιμαράες μπορείς να απολαύσεις τρομερά φυσικά τοπία. Μπορείς επίσης να κάνεις οινοτουρισμό και να περιηγηθείς σε μεγάλα αγροκτήματα με οινοποιεία και κελάρια όπου φυλάσσονται οι εσοδείες τους.
