Είναι ένα μέρος που θα το έχεις δει σε πάμπολλές ταξιδιωτικές λίστες, είτε σε ελληνικές ιστοσελίδες είτε σε ξένες. Στις περισσότερες των περιπτώσεων βέβαια η πρόταση είναι βασισμένη σε διαδικτυακά στοιχεία κι όχι σε επιτόπια εμπειρία.
Κι υπάρχει μεγάλη διαφορά σε αυτό που προτείνεις στον άλλον και του το περιγράφεις όταν βασίζεσαι σε εξ ακοής ή εκ Google search λεπτομέρειες απ΄ό,τι να μην είσαι ο διαμεσολαβητής και να μεταφέρεις από πρώτο χέρι την πραγματικότητα.
Το Χάλστατ λοιπόν είναι με διαφορά από τα πιο διαφημισμένα μέρη της Ευρώπης και αυτό απορρέει και καταλήγει στο ότι αποτελεί ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς με πιστοποίηση από την UNESCO. Ο κυριότερος λόγος γι΄αυτό είναι το αλατωρυχείο με την υπόγεια λίμνη και η κουπαστή πανοραμικής θέας ψηλά στο βουνό, όπου πρακτικά κρέμεσαι στο κενό, το Skywalk Hallstatt.
Χάλστατ-Νταχστάιν για την ακρίβεια ονομάζεται το χωριό και βρίσκεται χωμένο ανάμεσα στις αυστριακές Άλπεις, ον προσβάσιμο από πολύ περίεργες διαδρομές εφόσον οδηγείς αυτοκίνητο, αλλά σίγουρα θα τραβήξεις ταλαιπωρία ανάμεσα στα βουνά. Είναι πάντως μια διαδρομή που αξίζει να την κάνεις προς τα μέσα της άνοιξης και μετά.
Η καλύτερη και πιο ξεκούραστη επιλογή βέβαια περιλαμβάνει τρία μέσα. Κατ΄αρχάς το Χάλστατ δεν έχει προφανώς αεροδρόμιο, οπότε θα πρέπει να βρεις μια αυστριακή πόλη κοντά του ώστε απ΄αυτή να πας εκεί. Η επικρατέστερη επιλογή είναι αυτή που έκανα κι εγώ, από το Σάλτσμπουργκ δηλαδή, μιας και η έτερη, το Ίνσμπρουκ, πιο όμορφη πόλη από το Σάλτσμπουργκ για βάση, έχει περισσότερες αλλαγές μέσων και μεγαλύτερη διάρκεια ταξιδιού.
Από τον σταθμό τρένων του Σάλτσμπουργκ η διάρκεια είναι λίγο πάνω από τις 2 ώρες, με το λεωφορείο να είναι το πρώτο μεταφορικό και να σε πηγαίνει ως το Πουχάιμ, ένα χωριό επίσης ανάμεσα στις Άλπεις, σε μια διαδρομή άνετη και με πολλά ωραία τοπία να δεις. Από εκεί παίρνεις το τρένο και μέσα σε 20-25 λεπτά είσαι στον σταθμό του Χάλστατ. Δεν έχεις φτάσει όμως.
Το τρίτο μεταφορικό είναι και το πιο ωραίο, καθώς σε μια μικρή κατηφόρα από τον σταθμό θα βρεις έναν ορμίσκο όπου σε περιμένουν πλοιάρια για να σε μεταφέρουν μέσα στη λίμνη στην απέναντι μεριά όπου βρίσκεται το Χάλστατ. Μέσα σε 15 λεπτά έχεις φτάσει απέναντι και μπορείς να αρχίσεις την εξερεύνηση του χωριού που από μακριά φαίνεται μικρότερο απ΄ό,τι είναι.
Έχει πολλές όμορφες πεζοπορικές διαδρομές, έχει πολλά διλημματικά σημεία που αναρωτιέσαι τι θα σου προσφέρει καλύτερη θέα το να πας δεξιά στο μονοπάτι ή να συνεχίσεις ευθεία και γενικώς θα ήταν ιδανικό αν μπορούσες να μείνεις σίγουρα μια ημέρα εδώ.
Όχι μόνο γιατί απαιτείται, αφού είναι αρκετή η κούραση για να το περπατήσεις όλο σε 5-6 ώρες που διαρκούν συνήθως οι μονοήμερες εκδρομές. Αλλά και γιατί αξίζει να το δεις και στις βραδινές του στιγμές, ενώ επίσης υπάρχει και το σύνηθες για ευρωπαϊκή πόλη Κεντρικής Ευρώπης όπου τα μαγαζιά κλείνουν για 2-3 ώρες το μεσημέρι, οπότε είναι πιθανό να ταλαιπωρηθείς για να βρεις κάπου να κάτσεις να φας.
Πέρα από το μεγάλο χάζι που μπορείς να κάνεις από τις προκυμαίες στα βουνά τριγύρω και στη λίμνη, πέρα από τα πολύχρωμα σπίτια που σε περικυκλώνουν και έχουν μια πολύ χαρακτηριστική δομή, το Χάλστατ προσφέρεται και για δραστηριότητες. Μία βασική για την ακρίβεια, η οποία αφορά στο αλατωρυχείο ψηλά στο βουνό. Παίρνεις το τελεφερίκ, φτάνεις σε ύψος περίπου 1.500 μέτρα κι εκεί μπορείς να κάνεις το τουρ ή να ανέβεις τη σκάλα, να περπατήσεις σε μια γυάλινη γέφυρα και να φτάσεις στο περίφημο Skywalk.
Θα κάνεις και τα δύο φυσικά, μιας και για το πρώτο απαιτείται πρώτα μια διαδρομή μέσα στο βουνό, όπου υπάρχουν 9 μικρά αξιοθέατα, ανάμεσα τους ένας τάφος Κελτών με λείψανα και ένας ναός για την Αγία Βαρβάρα που είναι η προστάτιδα των εργατών στα ορυχεία. Το κόστος για όλο αυτό είναι στα 18 ευρώ αν κάνεις skip το τουρ στο ορυχείο και στα 36 αν το δεις τελικά. Αρκετά αλμυρό, όσο και το αλάτι εδώ.
Σε επίπεδο σουβενίρ πάντως το έχουν στήσει πολύ τουριστικά, καθώς σου δίνουν επιλογή να αγοράσεις πολύτιμους λίθους σε ακατέργαστη μορφή ή σε μορφή κοσμημάτων και άλλων δημιουργιών, ενώ μπορείς να δοκιμάσεις διάφορες επεξεργασίες αλατιού ή ακόμα να αγοράσεις μπουκαλάκια με καράτια από χρυσό!
Αυτά ως προς την τουριστική πλευρά του Χάλστατ, το οποίο όμως δεν είναι για τους τουρίστες. Είναι κυρίως για τους κατοίκους του, που με την αρμονική λειτουργία της αυτοδιοίκησης έχουν καταφέρει να μην επηρεαστεί επί τα χείρω η ζωή τους από τον τεράστιο τουρισμό. Αντιθέτως, όλα εναρμονίζονται στην απόλυτη ηρεμία και χαλάρωση που σου προσφέρει το να ζεις εδώ.
Μια έτερη δραστηριότητα είναι το view gazing, αυτή τη φορά όχι από το υψηλό σημείο του Skywalk, αλλά από το υψηλότερο σημείο της πόλης, που είναι στο ναό και το νεκροταφείο. Έχει τη δική της ομορφιά η αντιμετώπιση της ταφής από τους Αυστριακούς εν γένει, μιας και δεν υπάρχει ομοιομορφία στις επιτύμβιες στήλες όπως εδώ, αλλά κάθε τάφος είναι καλυμμένος με χλωρίδα ποικίλης ομορφιάς και χρωματισμών και είναι σύμφωνα με τα αρχαία κέλτικα έθιμα.
Στα αξιοσημείωτα του Χάλστατ είναι η περίφημη μπύρα του, η Hallstatt, μια lager με παχύρρευστη υφή κι έντονο άρωμα που σίγουρα αποτελεί μια από τις πιο αναβαθμισμένες εκδοχές lager μπύρας στην ευρωπαϊκή επικράτεια.
Για το τέλος, μερικές φωτογραφίες από το μαγευτικό τοπίο του Χάλστατ που θα σας πρότεινα να το τολμήσετε και να το επισκεφτείτε προς τα τέλη του χειμώνα αρχές άνοιξης. Αν και είμαι βέβαιος πως και το καλοκαίρι θα είναι πανέμορφο, αυτές τις ημέρες θα το δείτε να καλύπτεται από μια ομίχλη, το βουνό θα είναι χιονισμένο, όμως προς τα χαμηλά δεν θα έχει χιόνι και είναι ένας ιδανικός συνδυασμός που θα σε κάνει να νομίζεις πως είσαι στη Λιμνούπολη στο Hobbit!
