Κι όμως δεν είναι λάθος το ποσό: Οι τιμές φέτος στη Μύκονο δείχνουν ότι ο τροχός επιτέλους γύρισε

Μήπως πλησιάζει η ώρα που θα μπορούμε ξανά να πάμε κι εμείς Μύκονο;

Θα υπάρξουν πολλοί που ακούγοντας πως η τουριστική κίνηση στο νησί είναι αισθητά πεσμένη, θα αντιδράσουν ειρωνικά, σκωπτικά. Με ατάκες που θα κινούνται στη σφαίρα του «καλά να πάθουν» και «ας κοιμηθούνε όπως στρώσανε». Είναι γεγονός πως στην πάροδο των ετών η Μύκονος απέκτησε ένα τουπέ που έβαλε απέναντί της τη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων (τουριστών). Μεγαλοπιάστηκε, απευθύνθηκε σχεδόν αποκλειστικά στην ελίτ του διεθνούς και του εγχωρίου τζετ σετ. Έγινε σνομπ και απρόσιτη. Δεν είναι να απορούμε μετά γιατί κανείς δεν τη λυπάται τώρα που ο τροχός γυρίζει…

Σε κάθε περίπτωση, όλα αυτά γίνονται επειδή επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στο νησί – όχι όλοι, μην τους αδικούμε, αλλά αρκετοί – πίστεψαν πως βρήκαν την κότα με τα χρυσά αυγά. Έπεσαν με τα μούτρα στο να βγάλουν όσο περισσότερα λεφτά γίνεται στη σεζόν χωρίς καμία μέριμνα για τη διάρκεια, για το μέλλον. Χωρίς να φροντίζουν επίσης αυτό που δίνουν στον πελάτη να είναι πάντα αψεγάδιαστο, να αξίζει τα (πολλά) λεφτά του. Οι εξωφρενικές χρεώσεις σε διαμονή και φαγητό περνάνε στους ξένους πολύ αρνητικά, δεν είναι οι «κουτοί αυτοί και εμείς οι έξυπνοι Έλληνες» – κάθε άλλο προφανώς. Μέσω των social media αυτή η δυσαρέσκεια γιγαντώνεται, επικοινωνείται και διαδίδεται. Η αρνητική διαφήμιση δεν είναι πάντα διαφήμιση, μην κάνουμε αυτό το λάθος.

Τις συνέπειες αυτής της άπληστης συμπεριφοράς αρχίζουν πλέον οι Μυκονιάτες να τις βιώνουν στο πετσί τους. Η μείωση του αριθμού των αεροπορικών αφίξεων στο νησί είναι ακόμα μεγαλύτερη από πέρυσι (-10,4%, ενώ πέρυσι έκλεισε στο -8.7%). Οι πληρότητες των high luxury καταλυμάτων είναι πολύ μειωμένες συγκριτικά με αυτό που θεωρούταν κάποτε ως δεδομένο. Μιλάμε για «βουτιά» στις κρατήσεις, άνω του 10%. Προς το παρόν δεν υπάρχει τίποτα το οργανωμένο ως αντίδραση, μόνο μεμονωμένες πανικόβλητες κινήσεις, όπως επιβεβαιώνουν τουριστικοί κύκλοι.

Για παράδειγμα, όπως διαβάσαμε σε ρεπορτάζ του ΟΤ, νεόκτιστη βίλα ενός υπνοδωματίου με ολοκαίνουργια ιδιωτική πισίνα, ιδιωτικό εξωτερικό τζακούζι και εκπληκτική θέα στον κόλπο της Ψαρρούς νοικιάζεται προς 231 ευρώ ανά διανυκτέρευση αντί 923 ευρώ!

Επίσης, στην περιοχή Κλουβάς για πολυτελή σουίτα 56 τ.μ. με ένα υπνοδωμάτιο, ιδιωτική εξωτερική πισίνα, βεράντα με ξαπλώστρες και εξωτερική τραπεζαρία, σαλόνι με καλά εξοπλισμένη κουζίνα και τραπεζαρία και υψηλής ποιότητας προϊόντα περιποίησης μπάνιου, η τιμή ενοικίασης είναι 238 ευρώ την βραδιά.

Γενικώς αν παρακάμψεις τις πλατφόρμες τύπου Booking και έρθεις σε απευθείας επαφή με τον ιδιοκτήτη μπορείς να πετύχεις πραγματικά πολύ καλές τιμές. Ακόμα και 75% κάτω σε σύγκριση με την αρχική. Μήπως ήρθε η ώρα να… επιστρέψουμε και εμείς οι φτωχοί πλην τίμιοι στο νησί των Ανέμων;

Αν και για να τα λέμε όλα, η Μύκονος, ως κορωνίδα του ελληνικού τουρισμού, είναι λάθος να αντιμετωπίζεται με όρους εκδικητικούς. Αυτή η κρίση, όπως κάθε τέτοια μπορεί να αποδειχθεί τελικά μια ευκαιρία, ώστε να προκύψει ένας εξορθολογισμός των τιμών, των παρεχόμενων υπηρεσιών. Ακόμα βέβαια είμαστε πολύ μακριά από κάτι τέτοιο. Ας ελπίσουμε πάντως η τοπική κοινωνία να καταλάβει πως το «παν μέτρον άριστον» είναι μια πολύ σοφή ρήση. Προφανώς και η Μύκονος πρέπει στοχεύει ψηλά, να θέλει να είναι τοπ προορισμός παγκοσμίως και να έλκει τα μεγαλύτερα «πορτοφόλια». Αλλά δεν πρέπει να ξεχνά και τις ρίζες της ούτε να πέφτει στην παγίδα του «να τα πάρουμε τώρα που μπορούμε». Γιατί τότε άσχημα πράγματα, σαν τα φετινά, συμβαίνουν.