Όσοι βλέπαμε, φανατικά, το «Της Ελλάδoς τα Παιδιά» στον ΑΝΤ1 το θυμόμαστε σαν τη μέγιστη απειλή του Σμήναρχου Κάκαλου προς τους σμηνίτες όταν τον εκνεύριζαν παραπάνω από το συνηθισμένο: «Ρεμάλια, θα σας στείλω στη Λήμνο!». Είναι ένα νησί, γενικώς, με έντονη στρατιωτική εσάνς, συνώνυμο του «φαντάρε πού πας».Κρίμα. Γιατί, στην πραγματικότητα, έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ αδικημένο νησί. Η Λήμνος δεν έχει τίποτα να ζηλέψει και από κανέναν. Αν την ζήσεις, θα το καταλάβεις στη στιγμή.
Τώρα πάντως που το σκεφτόμαστε ξανά, μάλλον καλύτερα που δεν απολαμβάνει καλύτερης φήμης. Γιατί έτσι αποτελεί έναν αυθεντικό και ανόθευτο, ευλογημένο τόπο. Και μάλλον κακώς και εμείς γράφουμε τούτες τις αράδες, μπορεί έτσι να χαλάσουμε μέρος της μαγείας. Από την άλλη, μας είναι αδύνατον να αντισταθούμε στη γοητεία που εκπέμπει ένα κομμάτι γης που δεν έχει αλλοιωθεί από τους πειρασμούς του τουρισμού, που δεν έχει πουλήσει τη ψυχή του κυνηγώντας το χρήμα.
Η ομορφιά του ηφαιστειογενούς κατά βάση τοπίου κόβει την ανάσα. Ετερόκλητα μεταξύ τους στοιχεία δένουν αρμονικά, δημιουργώντας εν τέλει κάτι το υπέροχο ως σύνολο. Απλά, λιτά και απέρριπτα. Ο επισκέπτης έρχεται σε επαφή με τη φύση, γαληνεύει το μέσα του και οι έγνοιες του χειμώνα εξαφανίζονται μεμιάς.
Το καλοκαίρι σημαίνει (και) μπάνιο. Η Λήμνος καμαρώνει για τις παραλίες της – και δικαίως. Για όλα τα γούστα, για όλες τις καταστάσεις. Θες μια κάποια βαβούρα από κόσμο και μουσικές; Αυτοί που ψάχνουν, παρεμπιπτόντως, να είναι «στην καρδιά της δράσης» μένουν στη Μύρινα, γενικώς στο δυτικό κομμάτι του νησιού. Θες απομόνωση για να αράξεις και να διαβάσεις χαλαρά το βιβλίο σου; Ο,τι κι αν θες εκεί θα το βρεις.
Ρηχά Νερά, Πλατύ, Θάνους, Κέρος και Εβγάτης είναι τα αναλογικά κοσμοπολίτικα hot spots, σκαρώνονται ωραίες καταστάσεις. Αυτοί που αναζητούν να… μην βλέπουν άνθρωπο – που λέει ο λόγος – μπορούν να διαλέξουν ανάμεσα σε Κοκκινόβραχο, Παρθενόμυτο, και έχει κι άλλες τέτοιες, αρκετές. Είπαμε, είναι το νησί της ηρεμίας.
Το πιο διάσημο βέβαια αξιοθέατο είναι οι αμμοθίνες. Η Σαχάρα της Λήμνου, όπως την αποκαλούν. Βρίσκεται στο βόρειο κομμάτι και συνιστά ένα εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο, ένα εξωπραγματικό τοπίο. Τι είναι ακριβώς; Αμμώδεις λόφοι που όμως δεν βρίσκονται δίπλα στη θάλασσα, αλλά σε μεγάλη απόσταση από αυτήν. Εμφανίζονται ξαφνικά μέσα από δασώδεις λόφους. Μαγικό μέρος είναι και η λιμνοθάλασσα Αλυκή στο βορειοανατολικό τμήμα. Καλύπτεται κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους με θαλασσινό νερό, ενώ όταν έχει νερό, σχηματίζει ένα εκτεταμένο πεδίο άλατος.
Γενικώς μιλάμε για ένα νησί που προσφέρεται για περπάτημα, για να το ζήσεις από όσο το δυνατόν πιο κοντά. Κι όταν με το καλό πεινάσεις, μια χαρά και κανένα πρόβλημα. Το φαγητό είναι πεντανόστιμο με βάση τα προϊόντα μιας εύφορης γης. Μέλι, σιτηρά, ζυμαρικά, τυριά (όπως το περίφημο Καλαθάκι), υπέροχα και σε μεγάλη ποικιλία. Θα τα συνοδέψεις στάνταρ με κρασάκι, η Λήμνος φημίζεται σχετικώς. Ταβερνάκια υπάρχουν πολλά, αφέσου να τα ανακαλύψεις και θα χορτάσεις, ψυχή και σώμα.
Είναι χαμηλών τόνων αυτό το νησί, κι ευτυχώς θα πούμε ξανά. Το αγαπούν όσοι… αγαπούν την ησυχία τους, τις παρθένες παραλίες. Σου ζητάει να είσαι ο εαυτός σου και δεν έχει σκοπό να σε… γδύσει. Είναι αρκετά προσιτό οικονομικά και αυτό δεν αλλάζει ούτε τώρα που βρισκόμαστε στη high season. Ακόμα και μέσα στον Αύγουστο μπορείς να βρεις να μείνεις κάπου με νορμάλ κόστος. Και βέβαια, μακριά από την πολυκοσμία, αθηναϊκού τύπου, που «δηλητηριάζει» πολλά νησιά αυτήν την εποχή.
Mια αποκάλυψη η Λήμνος; Είναι, κυρίως, ένας τόπος που απευθύνεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό. Αυτούς που δεν τους νοιάζει το φαίνεσθαι, αλλά η ουσία. Κάτι μας λέει πως τα αμέσως επόμενα χρόνια θα την προτιμούν αρκετά περισσότεροι. Ακόμα και έτσι, είμαστε βέβαιοι, δεν πρόκειται να χαλάσει. Οι βάσεις της είναι πολύ γερές για να αντέξει κάθε κραδασμό, για να μην παρασυρθεί από το οτιδήποτε ψευδογκλάμουρ που στην πραγματικότητα δεν της ταιριάζει και δεν θέλει. 
*Φωτογραφίες από Unsplash, TripAdvisor