Στρατιές τουριστών, να μην χωράς να περπατήσεις στα σοκάκια, να πήζεις στην κίνηση λες και είσαι στο κέντρο μητρόπολης, να μη βρίσκεις δωμάτιο ή αν εντοπίζεις κάτι, να είναι πανάκριβο. Ιδού η ασφυκτική πραγματικότητα του υπερτουρισμού. Ένα νησί πάντως αποφάσισε να πάρει το πρώτο πραγματικό μέτρο για την καταπολέμηση του φαινομένου. Ή έστω τον περιορισμό του.
Θα θέλαμε να βρίσκεται στην Ελλάδα, αλλά όχι. Είναι από την Ισπανία που μας έρχεται το μαντάτο. Από την Ίμπιζα, συγκεκριμένα. Ένα δηλαδή από τα πλέον διάσημα θέρετρα του πλανήτη, με φοβερές παραλίες και φημισμένο night life. Συγκεκριμένα και σύμφωνα με όσα αποφάσισαν οι τοπικές αρχές, μπαίνει «κόφτης» στην κυκλοφορία οχημάτων μη μόνιμων κατοίκων και ως εκ τούτου θα επιτρέπεται να κινούνται «μόλις» 20.000 (20.168 για την ακρίβεια) τουριστικά αυτοκίνητα και τροχόσπιτα σε καθημερινή, 24ώρη, βάση. Σύμφωνα με τους νέους κανόνες, 16.000 από το ημερήσιο όριο των 20.000 οχημάτων αφορούν σε ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα που χρησιμοποιούνται στο νησί. Αυτό σημαίνει ότι θα επιτρέπονται μόνο 4.000 άδειες για ιδιωτικά οχήματα που εισέρχονται στο νησί μέσω ακτοπλοϊκών διελεύσεων. Τα αυτοκίνητα αυτά θα πρέπει να έχουν λάβει προηγουμένως ηλεκτρονική έγκριση για να τους επιτραπεί η κυκλοφορία στο ισπανικό νησί. Σημειωτέον ότι προς το παρόν, οι μοτοσικλέτες εξαιρούνται από το μέτρο.
Ο νέος κανόνας τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Ιουνίου και θα έχει ισχύ έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2025. Εκφράζεται η ελπίδα ότι το νέο ανώτατο όριο για τα οχήματα θα συμβάλει στη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης και θα υποστηρίξει την περιβαλλοντική βιωσιμότητα στις Βαλεαρίδες Νήσους.
«Εισάγουμε αυτό το όριο για να εγγυηθούμε τη βιωσιμότητα της Ίμπιζα. Το νησί δεν μπορεί να αντέξει ανεξέλεγκτες τουριστικές ροές. Το μέτρο αυτό αφορά την προστασία της ποιότητας ζωής των κατοίκων και του περιβάλλοντος. Δεν κλείνουμε την πόρτα στους τουρίστες. Απλώς τους προσκαλούμε να απολαύσουν το νησί μας με σεβασμό, μέτρο και προοπτική για το μέλλον», δήλωσε ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου της Ίμπιζα, Βιθέντ Μόρι.
Το νησί δέχεται «επιδρομή» από ορδές τουριστών, περί τα 3 εκατομμύρια ετησίως, τη στιγμή που οι μόνιμοι κάτοικοι δεν ξεπερνούν τους 160.000. Μια τεράστια ανισορροπία που προφανώς έχει τεράστιες επιπτώσεις στην καθημερινότητα των ντόπιων. Γιατί ναι μεν και κατά βάση οι περισσότεροι εξ αυτών ζουν από τον τουρισμού, αλλά με τι κόστος άραγε;
Αυτή η ριζοσπαστική και τολμηρή κυκλοφοριακή ρύθμιση που κάνει πράξη το εμβληματικό νησί της Μεσογείου, είναι ίσως το πρώτο πραγματικό μέτρο κατά του υπερτουρισμού που βλέπουμε να παίρνει στην πράξη ένας τόσο δημοφιλής προορισμός. Και θα ακολουθήσουν με παρόμοιες κινήσεις και άλλες περιοχές της Ισπανίας, στην Καταλονία, στα Κανάρια Νησιά. Ένα καλό παράδειγμα για την Ελλάδα; Σίγουρα μια αφορμή για να ανοίξει μια συζήτηση που επιβάλλεται να γίνει από τους επαγγελματίες του τουρισμού και τις αρμόδιες αρχές στη χώρα μας. Πριν να είναι αργά. Δηλαδή άμεσα. Η ηλεκτρονική καταγραφή και η επιβολή πλαφόν στην κυκλοφορία προβάλλει σίγουρα ως μια ενδιαφέρουσα ιδέα που πρέπει, τουλάχιστον, να εξεταστεί. Ο τουρισμός δεν είναι εχθρός, ο υπερτουρισμός όμως, ναι.