Ξεκάθαρα πια, είναι το νησί– σταρ της τρέχουσας καλοκαιρινής σεζόν. Είναι αρκετά τα χρόνια που πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο τουριστικά, αλλά ειδικά φέτος κάνει το μεγάλο «μπραφ». Η Νάξος είναι ένας αναδυόμενος κορυφαίος προορισμός και είναι χαρακτηριστικό πως βρίσκεται στους 5 (προορισμούς) που εμφανίζουν τη μεγαλύτερη ποσοστιαία δυναμική στην προσέλκυση Αμερικανών ταξιδιωτών (μαζί με την Κρήτη, παρεμπιπτόντως) με αύξηση της τάξης του 327% και όπως καλά ξέρουμε, οι made in USA τουρίστες είναι από τους πιο γαλαντόμους και επιθυμητούς.
Από τον Ιούνιο έγινε εμφανής η δυναμική που αναπτυσσόταν όταν και καταγράφηκαν περισσότερες από 117.000 αεροπορικές και ακτοπλοϊκές αφίξεις, αθροιστικά. Το λες φυσιολογικό και αναμενόμενο. Το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων έχει κάτι για όλους συνιστώντας έναν ζηλευτό πόλο έλξης. Οικογένειες, ζευγάρια, παρέες, solo travelers και φίλοι των activities (όπως ιστιοσανίδα, kitesurf, ποδηλασία, πεζοπορία), άπαντες βρίσκουν αυτό που ψάχνουν. Από χρυσαφένιες αμμουδιές ως πεντανόστιμο φαγητό, από απαράμιλλες φυσικές ομορφιές μέχρι μοναδική ατμόσφαιρα φιλοξενίας.
Μόνο που σε όλα αυτά υπάρχει μια παγίδα. Ο κίνδυνος η ευλογία του τουρισμού να μετατραπεί στον εφιάλτη του υπερτουρισμού. Που θα μπορούσε να αλλοιώσει την ταυτότητα και το χαρακτήρα του νησιού, όλα αυτά που σε τελική ανάλυση κάνουν τον κόσμο να το προτιμά και να το αγαπά. Δεν χρειάζεται να κοιτάξουν μακριά οι Ναξιώτες για να δουν 2 μέρη που υπό μια έννοια έπεσαν θύματα της επιτυχίας τους. Μπορεί η Μύκονος και η Σαντορίνη να είναι διεθνώς αναγνωρισμένοι και φημισμένοι προορισμοί, αλλά με τι κόστος αλήθεια επιτεύχθηκε αυτό; Και τι σήμαινε για τους ντόπιους και τους Έλληνες τουρίστες;
Γι’ αυτό και στη Νάξο υπάρχουν φωνές που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Όπως ο Ομότιμος Καθηγητής του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, ειδικός στην Τοπική και Περιφερειακή Ανάπτυξη και μέλος του κινήματος «Σώστε τις παραλίες της Νάξου», Κωστής Χατζημιχάλης. Τα όσα είπε μιλώντας στην εκπομπή «Μέρα μεσημέρι» του Aegean Voice με την Πόπη Αλιμπέρτη πρέπει σίγουρα να προβληματίσουν:
«Άλλο πράγμα η ανάπτυξη και άλλο η μεγέθυνση. Περισσότερα ξενοδοχεία, περισσότερες πισίνες, περισσότερα αυτοκίνητα… Δεν είναι ανάπτυξη να αυξάνεις μόνο τα μεγέθη, όταν οι πόροι και οι υποδομές δεν αντέχουν. Η υπερφόρτωση υποδομών, η κλιματική κρίση και η άναρχη αλλαγή χρήσεων γης οδηγούν σε σοβαρούς κινδύνους για το μέλλον», σημείωσε αρχικά.
Το παρακάτω παράδειγμα, που έχει να κάνει με την κατασκευή πισίνων σε περιβάλλον λειψυδρίας, είναι φουλ περιγραφικό της κατάστασης στο νησί: «Mια εταιρία (από τις τρεις που υπάρχουν), κατασκεύασε το 2024, 800 νέες πισίνες και φέτος υπολογίζει ότι θα κατασκευάσει άλλες 1.200. Η ίδια εταιρία υπολογίζει ότι το 2024 υπήρχαν πάνω από 5.000 πισίνες στο νησί».
Ο κ. καθηγητής έκανε επίσης λόγο για υφαρπαγή πολύτιμων φυσικών πόρων –γης και νερού– και την υποβάθμιση του πρωτογενούς τομέα, όπως της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής. Ειδικά για την πατάτα Νάξου, σημείωσε φαινόμενα νοθείας με την πώληση προϊόντων άλλης προέλευσης ως «πατάτα Νάξου» λόγω ανεπάρκειας στην κάλυψη της ζήτησης.
Εμείς να πούμε απλά πως η Νάξος τραβάει κυρίως εκείνους που επιθυμούν να βιώσουν την Κυκλαδίτικη εμπειρία σε πιο ανθρώπινο πλαίσιο. Μακάρι να μην πέσει στην παγίδα του «τώρα», υποθηκεύοντας πιθανώς το μέλλον της.