Από την αρχή της θερινής σεζόν, κάπου στα μέσα Μαΐου δηλαδή, η Ελλάδα έχει υποδεχτεί άφθονους τουρίστες.
Φυσικά το μεγάλο κύμα αρχίζει τώρα τον Ιούλιο και κορυφώνεται στις επόμενες 30 μέρες. Απ΄όλους τους καλοκαιρινούς προορισμούς που διαθέτει η χώρα, υπάρχουν τρία νησιά τα οποία έχουν ήδη γεμίσει και ξαναγεμίσει κυρίως από τους Έλληνες. Από τον λεγόμενο εσωτερικό τουρισμό. Και τα τρία βρίσκονται στις Κυκλάδες. Ένα σύμπλεγμα που δείχνει να περνά μέρες απόλυτης δόξας την τελευταία τριετία. Παραπάνω κι από πριν.
Όταν ήμουν 10 ετών και μπαίναμε με γονείς και παππούδες στο καράβι για να πάμε 15αύγουστο στην Τήνο να προσκυνήσουμε, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι το συγκεκριμένο νησί θα είναι με διαφορά ο πιο hot προορισμός για Έλληνες. Αν κάνω μια πρόχειρη καταμέτρηση, πρέπει να είδα check in και φωτογραφία στο Facebook από τουλάχιστον 40 άτομα που πήγαν εκεί με την παρέα τους. Κι αφού συμβαίνει αυτό σε μένα, που δεν έχω και καμία στρατιά από μιλιούνια στους φίλους, φανταστείτε τι θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος με 1.500 και 2.000 φίλους.
Κάπου στο 2016 είναι που το 4ο σε μέγεθος από τα νησιά των Κυκλάδων άρχισε να ανεβάζει ψηλά τις μετοχές του. Άνοιξαν αρκετά ωραία μαγαζιά, ενώ παράλληλα μπόρεσε να κεφαλαιοποιήσει την απλότητα που διαθέτει σε όλη του την έκταση. Πραγματικά δεν θα βρεις τίποτα το εξεζητημένο. Θα βρεις όμως μια σειρά από πανέμορφα χωριά. Ο Βώλαξ για παράδειγμα είναι το πιο instagrammable μέρος του φετινού καλοκαιριού.
Πολύ ωραίο σημείο για να απολαύσεις το μπάνιο σου και να φας και τίποτα είναι το Δρακονήσι. Ο Πάνορμος και η Υστέρνια αποτελούν εξίσου «φωλιές» για τουρίστες. Η Τήνος είναι ίσως πιο δημοφιλής κι από τη Μύκονο αυτή τη στιγμή.
Κι αν γι΄αυτό το νησί μπορείς να βρεις άφθονα επιχειρήματα, εκεί που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πως η Σίφνος και η Σέριφος έγιναν η νέα Ικαρία και η νέα Αμοργός. Ξεκίνησαν δειλά την κούρσα το φετινό καλοκαίρι. Κάπου στα μισά της διαδρομής ανέβασαν στροφές, εκμεταλλεύτηκαν και την καλή θέση στο κουλουάρ και να σου τώρα να μετράνε τα σμήνη που καταφτάνουν στα κεντρικά τους λιμάνια.
Θα πει κάποιος ότι είναι δύο πανέμορφα νησιά που καιρός τους ήταν να τύχουν τέτοιας εκτίμησης. Δεν διαφωνώ. Απλώς, αντικειμενικά μιλώντας, τι διαφορά έχουν από τα υπόλοιπα νησιά των Κυκλάδων; Ή και από νησιά άλλων συμπλεγμάτων; Κάθε νησί είναι όμορφο. Σε κάθε περίπτωση δεν εξηγείται εύκολα το ότι ο πληθυσμός των 2.500 στη Σίφνο και των 1.500 στη Σέριφο υπερτριπλασιάστηκαν σε δύο μήνες πάνω από μία φορά.
Σίγουρα σημαντικό ρόλο παίζει και η απόσταση. Για πολλούς είναι ιδανικά για τριήμερα. Με το πλοίο να κάνει 2.5 ώρες για Σέριφο και περίπου 4 για Σίφνο, υπάρχει ήδη ένα στρατηγικό τους πλεονέκτημα. Ειδικά για όλους αυτούς που δεν θέλουν να χαραμίσουν μεγάλη άδεια Ιούλιο και Ιούνιο, ένα Σαββατοκύριακο συν μια Παρασκευή ή μια Δευτέρα για να γίνει τριήμερο αποτελεί το ιδανικό. Είναι ο υπέροχος μεζές πριν το κυρίως πιάτο.
Από την άλλη, και τα δύο σου προσφέρουν κάτι πολύ συγκεκριμένο. Δεν είναι ξέφρενα πάρτι ή live από καλλιτέχνες που θα βρεις εδώ. Έχουν τα ταβερνάκια τους, μικρά μπαράκια, τους καφενέδες που φτιάχνουν ντόπιες λιχουδιές για πρωινό και μεσημεριανό, έχουν τα προϊόντα τους – και τα δύο έχουν μεγάλη ποικιλία σε γλυκά του κουταλιού – και κυρίως έχουν κάτι το απόκοσμο. Ιδίως η Σέριφος. Είχαν δηλαδή μέχρι φέτος που γέμισε κάθε γωνιά τους.
Πολλές παραλίες σε αυτό το ζευγαράκι που οπτικά μοιάζει μιας και δεν διαφέρουν ιδιαίτερα τα γράμματά τους, χαρακτηρίζονται από μια δυσπροσιτότητα. Είναι βραχώδεις. Θέλουν το ζόρι τους για να φτάσεις εκεί και μετά σε ανταμείβουν με τους αέρηδες τους που καλπάζουν απαλά την αύρα των νερών.
Αν ρωτήσεις βέβαια αυτούς που πήγαιναν σε Σίφνο-Σέριφο παλιότερα καλοκαίρια, θα σου πουν ότι τώρα δεν είναι τόσο ωραία. Ιδίως για τη Σίφνο. Αλλά εντάξει. Αυτό το κάνουμε όλοι μας με μέρη που αποτελούσαν το κρυφό μας καταφύγιο.
Το ακόμα καλύτερο για τους ανθρώπους που ζουν από τον τουρισμό σε αυτά τα 2 μέρη, είναι ότι θα διαθέτουν τα ίδια πλεονεκτήματα και τον Σεπτέμβρη. Κάτι που τους εξασφαλίζει καλή δουλειά για μεγάλο μέρος της θερινής σεζόν.