Αυτό που συνέβη και φέτος το καλοκαίρι δεν περιγράφεται με λέξεις. Ούτε σε εποχές με έντονη θρησκευτική κατάνυξη δεν συγκεντρωνόταν τόσος κόσμος στο νησί της Παναγίας.
Δεν αναφέρομαι μόνο στον τουρισμό από το εξωτερικό. Αλλά και στην εσωτερική μετακίνηση. Στους Έλληνες που επέλεξαν την Τήνο από τις αρχές κιόλας του Ιουνίου. Κι αφού κανείς δεν μπορεί να την κοντράρει ούτε στο ελάχιστο, την αφήνουμε απ΄έξω στην αναμέτρηση για τα πιο δημοφιλή νησιά το φετινό καλοκαίρι. Μέχρι τις αρχές του μήνα η Σίφνος και η Σέριφος είχαν αγγίξει το βάθρο.
Κάτι συνέβη όμως και μέσα σε δύο βδομάδες ο ανταγωνισμός αυξήθηκε και είδαν τις θέσεις τους να διεκδικούνται από άλλα δύο νησιά. Η Σύρος και η Κεφαλονιά έκαναν μια δειλή εκκίνηση το φετινό καλοκαίρι. Αλλά και ο Γιουσέιν Μπολτ δειλές εκκινήσεις είχε. Μόνο που στο τέλος έπαιρνε αέρα τα μετάλλια. Το νησί των Κυκλάδων και το νησί των Επτανήσων δεν θα δουν χρυσό ένεκα της Τήνου, αλλά διαφαίνεται πως θα βρεθούν στο βάθρο, εκτοπίζοντας Σίφνο και Σέριφο.
Όσον αφορά την Κεφαλονιά δεν χρειάζεται να αναρωτηθεί κανείς το γιατί και πώς. Όχι μόνο γιατί κατάγεται από εκεί ο διευθυντής Μάκης Ρηγάτος και θα με κυνηγάει μέχρι να μην έχω πόδια. Αλλά γιατί κάθε νησί του Ιονίου αξίζει μιας τέτοιας τύχης. Άλλα καλοκαίρια ήταν η Ζάκυνθος και η Κέρκυρα. Η Λευκάδα είναι κάθε καλοκαίρι ψηλά. Καιρός ήταν για την Κεφαλονιά να δει τέτοια κοσμοσυρροή.
Παρά το ότι σε αντίθεση με τον ανταγωνισμό στο Ιόνιο δεν έχει να προσφέρει την ίδια αφθονία σε μαγαζιά για να διασκεδάσεις το βράδυ ως το πρωί, διαθέτει εντούτοις μια πλειάδα από παραλίες που θα σε γοητεύσουν. Έχει το Φισκάρδο της, το Ξι, τα Λουρδάτα, τον Μύρτο σαφώς, τους Πετανούς, την Άσσο, την Αντίσαμο, την Παχιά Άμμο, την Κουτσουπιά, τα Λαγκαδάκια. Έχει και αρκετές σπηλιές.
Θα φας καλά στο Αρχοντικό του Οδυσσέα, στην Κοντεσίνα, στην Ερασμία, τον Μικελάτο και ιδίως στην Ανατολή στα Καμιναράτα. Μα πάνω απ΄όλα θα γεμίσεις την ψυχή σου με την φραγκολεβαντίνικη διάλεκτο που είναι χαρακτηριστική στα Επτάνησα.
Κι αν η Κεφαλονιά είναι από τα νησιά που μπορείς άνετα να βρεις επιχειρήματα για την δημοφιλία τους σε ένα καλοκαίρι, η Σύρος δεν είναι τέτοιο. Όχι ότι είναι άσχημο νησί. Αλλά είναι ένα νησί των Κυκλάδων. Δεν θα σου προσφέρει κάτι το τρελό σε πράγματα να κάνεις και να δεις. Το αντίθετο μάλιστα.
Οι παραλίες της δεν είναι για να ενθουσιαστείς ιδιαίτερα και πρέπει πάντοτε να πετύχεις ήρεμη θάλασσα. Αναμφίβολα έχει να σου δώσει την ανάμειξη του ορθόδοξου με το καθολικό, τα λουκούμια και τις χαλβαδόπιτες, αλλά προσωπικά δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα. Στο φαγητό στέκεται αξιοπρεπώς με το Ανεμολόγιο, τη Σύρα, το Κουτουκάκι, τη Μεζεδοκίνηση και τον Τάλαρα μεταξύ άλλων.
Το πιο παράξενο με τη Σύρο είναι ότι προσέλκυσε αρκετά παρέες. Όχι τα ζευγαράκια που μαγνήτιζε περισσότερο τα προηγούμενα καλοκαίρια. Φέτος ήταν από τα νησιά που κέρδισαν προτιμήσεις ελεύθερων αγοριών και κοριτσιών που συναθροίστηκαν στην Ερμούπολη.
Κεφαλονιά και Σύρος λοιπόν. Τα δύο νησιά που κυριάρχησαν σε stories, instagram photos, facebook covers τον φετινό Αύγουστο. Και εξακολουθούν να κάνουν τον σαματά τους μέχρι να εκπνεύσει οριστικά άλλη μια καλοκαιρινή σεζόν…