Το τελευταίο lockdown στην Ελλάδα
Βρείτε μας στο

Μοιάζει με το μαρτύριο του Σίσυφου. Όλη μέρα ακούς τους επιστήμονες να σου λένε ότι αν κουβαλήσεις τον βράχο της προστασίας στο βουνό του κορωνοϊού θα τελειώσουν όλα. Μόλις όμως το κάνεις ο βράχος πέφτει και φτου πάλι απ’ την αρχή. Κάπως έτσι ένιωσαν οι πολίτες οι οποίοι πίστεψαν ότι τα εμβόλια θα σημάνουν το τέλος της πανδημίας.

Βλέποντας ότι αυτό δεν συμβαίνει απογοητεύονται και αρχίζουν να πιστεύουν ότι τελικά δεν υπάρχει τρόπος να απαλλαγούμε από αυτόν τον καταραμένο ιό. Πάντα θα βρίσκει τρόπο να ξεγελάει εμβόλια και θεραπείες και να μας κρατάει αιχμάλωτους, ώστε να καταλήγουμε στην έσχατη λύση του lockdown.

Κάποιος που βλέπει όμως το ποτήρι μισογεμάτο γνωρίζει ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει. Καταρχάς παρά το επικοινωνιακό αυτογκόλ κυβέρνησης και επιστημόνων που παρουσιάσαν το εμβόλιο ως το μέσο για να γίνεις άτρωτος, η αλήθεια είναι ότι ο εμβολιασμός έγραψε την αρχή του τέλους της πανδημίας.

Εκατομμύρια άνθρωποι που εμβολιάστηκαν δεν κατέληξαν στις ΜΕΘ και αυτή είναι μια μεγάλη νίκη της επιστήμης. Όμως τα εμβόλια δεν μπορούν να εξαφανίσουν μια πανδημία σε έξι μήνες. Ο καθηγητής Παυλάκης, μια από τις πιο συνετές φωνές που ακούγονται εν μέσω κορωνοϊού στα ΜΜΕ το είπε απλά και κατανοητά: «Είναι προφανές ότι εμβόλια και μέτρα πρέπει να δουλέψουν μαζί. Αν τα εμβόλια έκαναν μόνα τους τη δουλειά, θα είχαμε άλλη μορφή στις επιδημίες του παρελθόντος. Σιγά– σιγά έπεσαν τα κρούσματα και πήρε παρά πολλά χρονιά με τα εμβόλια να σταματήσουν οι πανδημίες».

Το εμβόλιο είναι η ασπίδα όλων. Κανείς δεν σου εγγυάται ότι το όπλο του κορωνοϊού δεν μπορεί να την τρυπήσει, εκείνο που μπορεί να σου εγγυηθεί όμως είναι ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο θα είναι εξαιρετικά σπάνιο. Μία πιθανότητα στις 100.000.

«Και τώρα τι κάνουμε;» είναι το ερώτημα που βρίσκεται πλέον στα χείλη όλων. «Περιμένουμε να κολλήσουμε όλοι για να αποκτήσουμε φυσικη ανοσία και να τελειώσει έτσι η πανδημία;». Η απάντηση που δίνουν οι επιστήμονες είναι αρνητική. Ας μην γελιόμαστε. Στο σημείο που βρισκόμαστε στην Ελλάδα θα πάμε σίγουρα σε κάποια μορφή lockdown. Όπως και αν αυτό βαφτιστεί. Είτε είναι μόνο για ανεμβολίαστους, είτε και για εμβολιασμένους, αλλά με ελευθερίες θα πρόκειται για lockdown. Μόνο που αυτό θα είναι το τελευταίο στην Ελλάδα…

Τι θα αλλάξει σε λίγους μήνες; Η ανθρωπότητα θα αποκτήσει ένα όπλο όχι πιο δραστικό από τα εμβόλια, αλλά σίγουρα πιο άμεσα αποτελεσμαστικό που δεν στοχεύει στην πρόληψη, αλλά στην καταστολή. Τα φάρμακα για τον κορωνοϊό.

Το τελευταίο lockdown στην Ελλάδα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Το «φυλάει» ο ψαράς με το βιβλίο: Το παραδεισένιο νησάκι του Ιονίου που πωλείται αντί 45 εκατ. ευρώ

Οι επιδημιολόγοι σημειώνουν ότι αν επιβεβαιωθούν τα αποτελέσματα των κλινικών δοκιμών του χαπιού της Pfizer (89% αποτελεσματικότητα) εκατομμύρια ασθενείς που θα κατέληγαν στο νοσοκομείο θα νοσήσουν ελαφριά και δεν θα χρειαστούν νοσηλεία. Πράγμα που σημαίνει ότι η πίεση στα εθνικά συστήματα υγείας θα μετριαστεί και η κατάσταση θα γίνει ξανά διαχειρίσιμη.

Τα νοσοκομεία όμως θα ανακουφιστούν και για έναν ακόμη πολύ σημαντικό λόγο. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που ζητούν νοσηλεία επειδή έχουν τρομοκρατηθεί με όσα ακούνε και πιστεύουν ότι νοσούν σοβαρά ενώ η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ο καθηγητής Γουργουλιάνης περιέγραψε πολύ γλαφυρά την κατάσταση:

«Θα έλεγα ότι έρχονται στο νοσοκομείο τα δύο άκρα: Από τη μια άνθρωποι εμβολιασμένοι με ήπια νόσο, τρομοκρατημένοι που έρχονται δυο τρεις φορές στο νοσοκομείο (επειδή δεν υπάρχει πρωτοβάθμια φροντίδα), τους δίνουν οδηγίες, φεύγουν και ξανάρχονται. Μέσα στο μεγάλο αριθμό κάποιοι μπορεί να κάνουν εισαγωγή, να μείνουν μερικές μέρες και να φύγουν. Αυτοί είναι περίπου 1 στους 4». Η ψυχολογία αυτών των ανθρώπων γνωρίζοντας ότι έχουν ένα όπλο στα χέρια τους θα ανέβει πολύ με το χάπι και τα νοσοκομεία θα ανασάνουν.

Ο συνδυασμός εμβολίων και φαρμάκων θα σημάνει το ψυχολογικό τέλος της πανδημίας (και) στην Ελλάδα. Και αυτό είναι εξίσου σημαντικό με το πραγματικό τέλος που θα έρθει λίγους μήνες αργότερα όταν ο κορωνοϊός θα γίνει πια ενδημικός και θα μάθουμε να ζούμε μαζί του…