Είναι δυνατόν να ευθύνεται ένας άνθρωπος ή μια δήλωση γι’ αυτό το τρομακτικό -20 του Σύριζα από τη Νέα Δημοκρατία; Όχι βέβαια. Είναι όμως απίθανο αυτογκόλ και σου δίνει τη χαριστική βολή όταν ένα από τα κορυφαία στελέχη σου 5 μέρες πριν τις εκλογές βγαίνει και πυροβολεί τα πόδια σου.
Γιατί αυτό που έγινε με τον Κατρούγκαλο και τα μπλοκάκια δεν έχει προηγούμενο. Δεν μπορεί να εξηγηθεί με τη λογική. Ακούς όσα είπε και τσιμπιέσαι να πειστείς ότι είσαι ξύπνιος και δεν το ονειρεύτηκες. Ο άνθρωπος που έκανε πάνω από 100.000 άτομα να κλείσουν τα μπλοκάκια τους με την περίφημη μεταρρύθμισή του έρχεται λίγες μέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες και αντί να πει ένα απλό «ναι βρε αδερφέ κάναμε λάθος, δεν θα το ξανακάνουμε» επιμένει στο αφήγημά του και ουσιαστικά λέει στους ελεύθερους επαγγελματίες ότι αν βγει ο Σύριζα θα τους ξανακυνηγήσει!!! Αποτέλεσμα; Πάνω από 53% η ΝΔ στους ελεύθερους επαγγελματίες και 18% ο Σύριζα.
Θα πει κάποιος και με το δίκιο του «θα άλλαζε κάτι αν δεν έκανε τη συγκεκριμένη δήλωση ο Κατρούγκαλος; Θα άλλαζε αυτό το εμφατικό +20 της Νέας Δημοκρατίας;». Όχι είναι η απάντηση, δεν θα άλλαζε προφανώς ο νικητής, αλλά το εύρος της διαφοράς σίγουρα δεν θα ήταν τόσο μεγάλο. Φταίει μόνο ο Κατρούγκαλος όμως; Φυσικά και όχι.
Συνολικά, επικοινωνιακά ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μόνο κακές επιλογές. Κι αυτό οδήγησε στο πρώτο και σημαντικότερο λάθος: δεν υπήρξε πειστικό αφήγημα. Σε όλη την προεκλογική εκστρατεία ο ΣΥΡΙΖΑ έμοιαζε απλά να πιάνεται από την εκάστοτε περίσταση και να την ακολουθεί. Το έκανε και πριν προκηρυχθούν οι εκλογές, στο κομμάτι των υποκλοπών. Στις δημοσκοπήσεις μετά από τα πρώτα ρεπορτάζ, δεν υπήρχε αλλαγή στην απήχηση της ΝΔ και του Μητσοτάκη. Μόλις 1-2 μονάδες ήταν η απώλεια.
Καθώς όμως στον ΣΥΡΙΖΑ δεν πίστευαν τις δημοσκοπήσεις, συνέχισαν σε έναν επικοινωνιακό δρόμο που θα ταίριαζε στο 2014 κι όχι στο 2023. Ο Σύριζα επένδυσε ξανά στην οργή και όχι στην ελπίδα και το αποτέλεσμα της επιλογής του φάνηκε στην κάλπη.
Αν ήμασταν στο 2014 μπορεί το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό. Όμως, εν έτει 2023 έχουμε έναν πληθυσμό που έχει κουραστεί από κρίσεις και πανδημίες, που ήθελε απλά έστω ένα επίπεδο σταθερότητας για να μπορέσει να πάει παρακάτω. Εξαιτίας της επικοινωνιακής τακτικής που είχε ο Σύριζα όμως, δόθηκε η αίσθηση πως μαζί του δεν υπάρχει σταθερότητα, αλλά το «όπου φυσάει ο άνεμος», το χύμα στο κύμα, το πάμε κι όπου μας βγάλει.
Το αφήγημα είναι η μεγάλη ομπρέλα. Από κάτω της θα βρει κάποιος και περιπτώσεις Πολάκη, Ηλιόπουλου, Τσακαλώτου, που έκαναν επιζήμιες τοποθετήσεις λίγα μόλις 24ωρα πριν τις εκλογές. Ένα ποσοστό διψήφιο απ΄ όσους ψήφισαν, αποφάσισε λίγες ώρες πριν ψηφίσει, τι θα ψηφίσει. Αυτοί είχαν στο μυαλό τους αυτόν τον αχταρμά του ΣΥΡΙΖΑ.
Τον Τσακαλώτο να συμφωνεί με τον Βαρουφάκη για τα παράλληλα νομίσματα ή το ψηφιακό νόμισμα, τον Πολάκη να εκπαραθυρώνεται για λίγο και μετά να μπαίνει ξανά από την πόρτα.
Σε μια χώρα που έχει αποχή στο 40% και πολλούς αναποφάσιστους, το μπαλάντσο που έχει στη μία τον ξεκάθαρο (επικοινωνιακά) Μητσοτάκη και στην άλλη τον μετέωρο Τσίπρα, γέρνει ξεκάθαρα προς τον πρώτο.
Το 30% των ψηφοφόρων ψήφισαν αυτόν που θεωρούσαν λιγότερο επιζήμιο για τη χώρα. Το 8% έριξε τιμωρητική ψήφο. Και στα δύο τη μερίδα του λέοντος την κατέχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρήθηκε ο περισσότερο επιζήμιος, τιμωρήθηκε περισσότερο από αυτούς που τον ψήφισαν το 2019…