Σαντορίνη, Ύδρα, Σπέτσες, Αίγινα. Τι ενώνει αυτά τα νησιά εκτός από το ότι ανήκουν στην Ελλάδα και βρίσκονται στο Αιγαίο; Μα φυσικά ότι βασίζουν μεγάλο μέρος του τουρισμού και της καθημερινότητας τους στην κακοποίηση ιπποειδών.
Φυσικά δεν είναι τα μόνα. Το ίδιο συμβαίνει και στην Κέρκυρα, στη Ζάκυνθο και, είμαι βέβαιος, σε κάμποσα ακόμα νησιά. Κι όταν γράφω «συμβαίνει», δε μιλάω προφανώς για 5-10-50-100 περιστατικά που κάποιος επιεικής θα τα αποκαλέσει μεμονωμένα. Μιλάω για οργανωμένο έγκλημα, για κατά συρροήν κακοποίηση.
Το τελευταίο 24ωρο κάνει πάλι τον γύρο του διαδικτύου ένα βίντεο με ένα μουλάρι στην Ύδρα να κουβαλάει ένα ψυγείο για να το μεταφέρει ένας θεός ξέρει για πόσα μέτρα ανηφόρα και κάτω από ποια θερμοκρασία, υπό ποιες καιρικές συνθήκες. Σε καύσωνα σίγουρα. Και μετά από πόσες ώρες εκμετάλλευσης αφού είναι «ζώο εργασίας».
Αν έχεις βρεθεί ποτέ στην Ύδρα, θα έχεις ακούσει τους ντόπιους να σου εξηγούν ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να μεταφερθούν κάποια πράγματα στην πάνω μεριά του οικισμού στην Χώρα. Και κάπως προσπαθείς μέσα σου να το δικαιολογήσεις. Υπάρχει θα πω εγώ: στις πλάτες και στα χέρια των ανθρώπων που θέλουν να χρησιμοποιήσουν το ψυγείο.
Μια φορά βρέθηκα στην Ύδρα και είδα γαϊδούρια και μουλάρια φορτωμένα με 10 σακούλες γεμάτες μπουκάλια νερό του ενός λίτρου, να στέκουν σε μη σκιερό μέρος για μία και μιάμιση ώρα και να περιμένουν πότε θα δεηθεί ο αφέντης να τα ξαλαφρώσει από το βάρος. Ήταν 5 Αυγούστου του 2022. Με θερμοκρασίες άνω των 35 βαθμών.
Ο δήμαρχος του νησιού είχε προσπαθήσει πέρσι σε τηλεοπτική εκπομπή να δικαιολογήσει τις εικόνες και μιλούσε για φιλοζωΐα των Υδραίων και της δημοτικής αρχής και τόνιζε πως είναι όλα σύμφωνα με τις κτηνιατρικές διατάεις, ενώ οι αρχές του τόπου κάνουν διαρκώς ελέγχους.
And what about ανθρωπιά και σεβασμός; Γιατί, μην κοροϊδευόμαστε, όσοι έλεγχοι και να γίνονται, σε ένα νησί όπου κάθε κάτοικος σχεδόν έχει τουλάχιστον ένα δικό του ιπποειδές, κανείς δε μπορεί να ξέρει πόσες ώρες «εργάζεται» αυτό το ζώο. Κι όπως είπε ο δήμαρχος, τα βλέπουν ως αντικείμενα δουλειάς, ως χρήμα. Κι όταν κάτι το βλέπεις ως χρήμα, ούτε ανθρωπιά ούτε φιλοζωΐα υπάρχει.
Χώρια του ότι η αστυνόμευση είναι επιφανειακή, αφού οι αρμόδιες αρχές γνωρίζονται με όλους που στέκουν στο λιμάνι για παράδειγμα και υπερφορτώνουν τα ζώα με βαλίτσες των 10 και 15 κιλών μη τυχόν και κουραστεί ο βρωμοτουρίστας.
Δεν κάνουν τίποτα παραπάνω από συστάσεις και δεν ακολουθούν τον νόμο, παρά μόνο αν κάποιος κάνει καταγγελία και το φτάσει μέχρι το τέρμα. Κι εκεί, δεν θα υπάρξει πρόστιμο, αλλά κινήσεις για το θεαθήναι.
Φυσικά, η ευθύνη ανήκει πάντοτε στον τουρισμό, στον τουρίστα. Αν ο μέσος τουρίστας είχε ελάχιστο ίχνος σεβασμού προς τα ιπποειδή, τίποτα από αυτά δε θα συνέβαινε. Ή, τουλάχιστον, τα ζώα εργασίας θα εξυπηρετούσαν μόνο τις ανάγκες των ιδιοκτητών τους και δεν θα έβγαζαν λεφτά από αυτά.
Η μεγαλύτερη απανθρωπιά μάλιστα, όπως την έχω ζήσει στην Ύδρα, αλλά ισχύει έτι περισσότερο στη Σαντορίνη, αυτόν τον τόπο μεγαλύτερου μαρτυρίου για τα γαϊδούρια, προέρχεται από τους ξένους τουρίστες. Αμερικάνοι, Γερμανοί και λοιποί άλλοι που θέλουν βόλτες με άμαξα, δεν μπορούν να κουνήσουν τα ξερά τους για να ανέβουν στην Καλντέρα ή όπου αλλού και φορτώνουν τα υπέρβαρα σώματα τους πάνω στα αθώα ζώα.
Μια Σαντορίνη που την έχουμε κάνει βιτρίνα του τουρισμού μας, της τουριστικής μας εκστρατείας και πουλάμε την εικόνα του ηλιοβασιλέματος, η δύση του οποίου έχει τα χρώματα της Ίριδας, που είναι στην ουσία χρώματα με το αίμα στα παστουρωμένα πόδια των ιπποειδών ή στα άψυχα σώματα τους που έχουν παραδώσει πνεύμα μετά από εβδομάδες στις οποίες καλούνται να κουβαλήσουν εκατοντάδες κιλά ανθρώπινης βλακείας.
Αυτά τα νησιά αποθεώνουμε, αυτά τα νησιά τρέχουμε να δούμε, σε αυτά τα νησιά δίνουμε λεφτά στηρίζοντας εμμέσως, αλλά με πλήρη γνώση, το οργανωμένο έγκλημα, που γίνεται με την ανοχή και τα κλειστά μάτια των δημοτικών αρχών και της αστυνομίας.
Το παρελθόν έχει δείξει ότι ο απάνθρωπος Έλληνας δεν μαθαίνει διαφορετικά, παρά με πολύ υψηλά πρόστιμα. Δεν καταλαβαίνει από ηθική και σεβασμό στην ζωή. Καταλαβαίνει από κέρδος και ζημία.
Γιατί λοιπόν το Υπουργείο Τουρισμού σε συνεργασία με το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και όποιο άλλο αρμόδιο Υπουργείο, δεν επιβάλλουν πρόστιμα όχι σε φυσικά πρόσωπα, αλλά στους δημάρχους και σε ολόκληρα τα νησιά μέχρι να σοβαρευτούν; Γιατί δεν αυξάνουν στο 10πλάσιο τα δημοτικά τέλη μπας και τσούξει κάπου η κακοποίηση;
Δεν είναι κάτι δύσκολο. Κατεβάζεις ένα καλοκαίρι μια αστυνομική μονάδα 200 ατόμων στη Σαντορίνη, συλλαμβάνουν τους πάντες, ρίχνουν πρόστιμα δεκάδων χιλιάδων ευρώ και μετά όλα στρώνουν. Όχι όμως μόνο τους ιδιοκτήτες, αλλά και όποιον πληρώνει για να κάνει βόλτα με το Χ γαϊδούρι.
Ουτοπίες προτείνω προφανώς. Τίποτα δε θα συμβεί στη Σαντορίνη και πουθενά. Ποιος ασχολείται με εκατοντάδες κακοποιημένα ζώα μπροστά στη βιτρίνα της Σαντορινάρας, αυτού του νησιού με τις άσχημες παραλίες που αν δεν είσαι σκαφάτος βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή που πήγες; Κανείς. Ηλιοβασιλέματα να ‘χουμε να πουλάμε και λευκά σπίτια για να ρέει το χρήμα.
Τα υπόλοιπα ας τα θάψουμε κάτω από το ματωμένο χαλάκι. Welcome welcome. Παρακαλείστε όπως εισέρχεστε χωρίς αξίες και καθαρίστε το αίμα των ζώων, τζίζας.