Βλέπεις το βίντεο. Γνωρίζεις ότι ακολουθούν πολύ σκληρές εικόνες. Το ξαναβλέπεις. 5 φορές, 10, ξανά και ξανά για να πιστέψει το μυαλό σου όσα βλέπουν τα μάτια σου. Είναι σοκαριστική η στιγμή που ο Αντώνης απωθείται στη θάλασσα και τα απόνερα τον καταπίνουν, αλλά είναι πιο σοκαριστική η σκηνή του μετά. Οι σερίφηδες του πλοίου ξέρουν τον Αντώνη. Ταξιδεύει συχνά. Τον βλέπουν στη θάλασσα. Ξέρουν καλύτερα απ’ τον καθένα ότι η δίνη των απόνερων μπορεί να τον πνίξει. Τον κοιτούν στη θάλασσα. Με την απαξία της εξουσίας που είναι πάνω από εκείνον. Τον ξανακοιτούν να χάνεται μέσα στη δίνη. Και μετά σιωπή. Και μετά η ένοχη σιωπή του πάμε να φύγουμε. Το σκουπίδι μπήκε κάτω από το χαλί, πάμε τώρα να δούμε πώς θα το κρύψουμε. Πώς θα φύγει το βάρος από πάνω μας. Τι κάναμε άλλωστε; Τη δουλειά μας. Pushback στον εισβολέα.
Η πιο σοκαριστική στιγμή, η στιγμή που δεν την χωράει ο ανθρώπινος νους είναι όταν ο Αντώνης πέφτει στη θάλασσα και αφήνεται στην τύχη του. Ούτε μια κίνηση, ούτε μια προσπάθεια έστω κι αν ήταν μάταιη. Ένα σωσίβιο, ένας απ’ το πλήρωμα να πέσει μέσα, μια έστω φωνή στον καπετάνιο να σταματήσει. Όχι. Το πλοίο πρέπει να φτάσει στην ώρα του και όσο πιο σύντομα φύγει τόσο πιο γρήγορα θα τελειώσουν οι μπελάδες των σερίφηδων.
Μετά από λίγες ώρες θα διαβάσουν στα σάιτ ότι άνθρωπος πνίγηκε στο λιμάνι του Πειραιά προσπαθώντας να μπει στο καράβι και το βράδυ την ώρα του φαγητού θα πει ο ένας στον άλλον ότι ο Αντώνης έφαγε το κεφάλι του γιατί δεν τους άκουσε που του ζήτησαν να κατέβει και θα συνεχίσουν τις ζωές τους. Τι να έκαναν άλλωστε; Να έπεφταν και οι ίδιοι στη θάλασσα, να ρίσκαραν την ίδια τους τη ζωή για τον Αντώνη που τα ήθελε και έπαθε; Ε, όχι δα.
Εάν δεν υπήρχε βίντεο, εάν κάποιος δεν κατέγραφε τη δολοφονία, δεν γινόταν ο ίδιος αυτόπτης μάρτυρας του εγκλήματος, σήμερα η είδηση δεν θα έπαιζε πουθενά, δεν θα είχε ασχοληθεί κανείς και μια οικογένεια θα έκλαιγε τον άνθρωπό της αφού θα την είχαν ενημερώσει ότι ο Αντώνης τους, παραπάτησε κι έπεσε στη θάλασσα προσπαθώντας να μπει στο καράβι που είχε ήδη ξεκινήσει. Η εταιρία λυπάται πολύ, δεν φέρει ουδεμία ευθύνη για το περιστατικό, όμως θα καλύψει εξολοκλήρου τα έξοδα της κηδείας.
Ευτυχώς όμως υπήρχε βίντεο. Και αυτό το βλέμμα του σερίφη την ώρα που έχει ολοκληρώσει το pushback του και βλέπει τον Αντώνη στη θάλασσα, χωρίς να κάνει την παραμικρή κίνηση για να να τον σώσει δεν σβήνει. Αυτή η ηθική απαξία στην ανθρώπινη ζωή θα μας στοιχειώνει όλους για τις επόμενες 4 μέρες…
Τόσο άλλωστε κρατάει ο πόνος και η θλίψη στην Ελλάδα. Μετά έρχεται το επόμενο viral και κάνουμε κι εμείς pushback το θέμα στο μυαλό μας. Όπως έκανε και ο σερίφης με τον Αντώνη ο οποίος ήταν ανάπηρος κι αυτό στην Ελλάδα είναι έγκλημα που δεν συγχωρείται. Ο Αντώνης μπορεί να έφυγε απ’ τη ζωή με το χαμόγελο στα χείλη, πιστεύοντας ακόμα και τη στιγμή που τα απόνερα τον ρουφούσαν ότι το πλήρωμα του κάνει πλάκα. Γιατί τόση απανθρωπιά δεν θα μπορούσε να χωρέσει το μυαλο του…