Το μεταναστατευτικό είναι ένα ζήτημα στο οποίο η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει διαψεύσει για την ώρα τις προσδοκίες αρκετών ψηφοφόρων της.
Ειδικά εκείνοι που προήλθαν στις εκλογές του Ιουλίου από τη δεξαμενή της ακροδεξιάς και είχαν βαυκαλιστεί ότι τα αποτελέσματα θα ήταν άμεσα στο πεδίο περιορισμού των μεταναστευτικών ροών. Όσο φλέγον όμως και να είναι το συγκεκριμένο θέμα, η Νέα Δημοκρατία μπορεί να ποντάρει ακόμα σε μια στοιχειώδη γραμμή αυτοάμυνας και διαθέτει κάποια περιθώρια ελιγμών και χειρισμών.
Έχει ακόμα το χρόνο να ενοχοποιήσει τον ΣΥΡΙΖΑ για την κατάσταση που άφησε πίσω του, τις 68.000 εκκρεμείς αιτήσεις για τη χορήγηση ασύλου, την απουσία ελέγχου των αμαρτωλών στην πλειονότητα τους ΜΚΟ, αλλά και την έλλειψη στοιχείων για την καταγραφή του αριθμού των μεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα και για το που βρίσκονται.
Ακόμα – ακόμα και για τη συγκατάθεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στην επανενεργοποίηση το Μάρτη του 2017 της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ (με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποτελεί και πάλι χώρα επιστροφής προσφύγων από κράτη μέλη της ΕΕ.), η οποία είχε «παγώσει» από το 2011 λόγω της δεινής οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας και της όξυνσης του προσφυγικού. Αν η κυβέρνηση κινηθεί έστω και τώρα αποφασιστικά, επιταχύνοντας σε πρώτη φάση την απόδοση ασύλου και παρουσιάζοντας τα σημεία που θα δημιουργηθούν τα πρώτα κλειστού τύπου προαναχωρησιακά κέντρα, έχει τη δυνατότητα να γυρίσει το χαρτί.
Η πραγματική καυτή πατάτα που έχει στα χέρια της αυτή τη στιγμή είναι άλλη και πολύ σύντομα (Κυριακή κοντή γιορτή για την ακρίβεια…) θα κληθεί να περάσει το πρώτο μεγάλο κρας-τεστ. Η εισβολή των αστυνομικών δυνάμεων στην ΑΣΟΕΕ προκάλεσε ήδη τις πρώτες συντονισμένες αντιδράσεις και όπως όλα δείχνουν οι φοιτητικές ενώσεις και οι πανεπιστημιακές σχολές ετοιμάζονται για μετωπική με την κυβέρνηση, με αφορμή την κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου.
Την Τρίτη συγκλήθηκαν γενικές συνελεύσεις σε δεκάδες σχολές, που έλαβαν αποφάσεις για την πραγματοποίηση καταλήψεων ως τις 17 Νοέμβρη και εξέφρασαν αλληλεγγύη στους φοιτητές της ΑΣΟΕΕ, καταδικάζοντας την παραβίαση του ασύλου από την ΕΛ.ΑΣ. Ορισμένες μόνο εξ’ αυτών είναι η Νομική Αθήνας, το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του ΕΚΠΑ, το Πάντειο, η Φιλοσοφική, η Καλών Τεχνών, το Μαθηματικό και το Φυσικό της Αθήνας, τα Τμήματα Αρχιτεκτονικής, Μηχανολόγων Μηχανικών και Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ, το Φιλολογικό, η Αγγλική Φιλολογία και το Ιστορικό-Αρχαιολογικό του ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη, το Μαθηματικό και το Βιολογικό Πατρών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ανακοίνωση του Φοιτητικού Συλλόγου του Παντείου αναφέρει ότι η «ΝΔ δεν διστάζει να δείξει το πιο σκληρό πρόσωπό της», με πρακτικές που «θυμίζουν τις πιο σκοτεινές στιγμές της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας».
Ασφαλώς οι συγκεκριμένες εκφράσεις δεν χρησιμοποιήθηκαν καθόλου τυχαία και καταδεικνύουν την πλήρη αντίθεση της απέναντι πλευράς με μία από τις βασικές εξαγγελλίες του προεκλογικού προγράμματος της ΝΔ. Η κυβέρνηση είναι πια μπροστά σε ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι, θα πρέπει είτε να βάλει νερό στο κρασί της και να «μπαλαμουτιάσει» το νόμο που ψήφισε την 8η Αυγούστου, είτε να αποδειχθεί συνεπής στο πρόγραμμα και το θυμικό των ψηφοφόρων της, βάζοντας το μαχαίρι στο κόκκαλο. «Θέλουμε να διώξουμε τους κουκουλοφόρους που αστυνομεύουν τους φοιτητές» και στη «Δημοκρατία δεν πρέπει να επιτρέπεται στους λίγους να καθορίζουν την καθημερινότητα των πολλών», είχε δηλώσει πολύ σωστά ο Κυριάκος Μητσοτάκης από το βήμα της Βουλής, πριν από την ψήφιση του νομοσχεδίου για την κατάργηση του ασύλου.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι αυτοί οι «λίγοι» έχουν τελικά τις πλάτες των πολλών όταν έρχεται η στιγμή της ένστολης παρέμβασης, που κατά στρεβλό τρόπο στην Ελλάδα συνδυάζεται πάντα με την ιδέα της αστυνομοκρατίας και όχι με την επιβολή του νόμου.
Την ΑΣΟΕΕ για παράδειγμα την έκλεισε με απόφαση της η Σύγκλητος και όχι η ΕΛ.ΑΣ. (η οποία απλώς ανέλαβε να την εκτελέσει), αλλά στο τέλος έμειναν οι εικόνες «των μπάτσων να απωθούν βιαίως φοιτητές». Προφανώς δεν έχει ανακαλυφθεί άλλος τρόπος για να περιφρουρηθεί ένας χώρος ή να διαλυθεί μια κατάληψη και αυτή τη στιγμή δεν πρέπει να είναι πολλοί οι Έλληνες που θα ήθελαν να βρίσκονται στη θέση του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.
Ο Θεός ας βάλει το χέρι του ενόψει της 17ης Νοεμβρίου και της επετείου του θανάτου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, την 6η Δεκεμβρίου.