Θα μπορούσε κάποιος να εξοργιστεί. Θα μπορούσε κάποιος να κάνει λόγο για τεράστια ντροπή αυτού του εγχειρήματος όταν μέσα σε δύο μήνες έχουν πεθάνει ίσως και 1 δισεκατομμύριο ζώα, χώρια αυτά που θα τους κάνουν ευθανασία για να μην υποφέρουν.
Το διαβάζεις και νιώθεις ένα χτύπημα στο στομάχι. 10.000 καμήλες θα θανατωθούν στην Αυστραλία. Έτσι, εν ψυχρώ. Όχι γιατί έχουν την ηθική αυτουργία. Αυτή ανήκει στους ανθρώπους. Θα θανατωθούν όμως γιατί η ύπαρξη τους συνιστά ανυπαρξία για τους ιθαγενείς πληθυσμούς.
Κι είναι από τις περιπτώσεις που δεν ξέρεις πραγματικά τι θέση να πάρεις κι αν πρέπει να πάρεις θέση. Μάλλον, η πιο σωστή που μπορείς να έχεις είναι πως αυτό το σχέδιο της αυστραλιανής κυβέρνησης είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς παρελθοντικών ενεργειών. Άρα η θέση που θα πάρεις δεν αφορά τις καμήλες αυτές καθαυτές, αλλά τι οδήγησε στο δίλημμα “καμήλα ή άνθρωπος”.
Για πολλά χρόνια η χριστιανική αντίληψη έπεισε τον άνθρωπο πως είναι ο επιούσιος του Θεού και για εκείνον υπάρχουν και ζουν όλα. Λάθος. Ο άνθρωπος είναι το μόνο ον στον πλανήτη με λόγο γιατί του έχει ανατεθεί ο ρόλος του ρυθμιστή. Και σε αυτό το πλαίσιο οι 10.000 καμήλες αναμένεται να βρουν έναν όσο το δυνατόν λιγότερο επώδυνο θάνατο.
Όπως αναφέρουν τα ντόπια μέσα ενημέρωσης, ο υπερπληθυσμός αυτών των τετράποδων κρίνεται ως καταστροφικός σε αυτή την περίοδο της ξηρασίας για την ήπειρο. Κι αυτό γιατί οι καμήλες καταναλώνουν πολύ νερό, το οποίο αυτή τη στιγμή είναι δύσκολα διαθέσιμο και το στερούν από τους Αβορίγινες.
Παράλληλα, οι καμήλες παράγουν τρομακτικές ποσότητες μεθανίου που απελευθερώνουν στην ατμόσφαιρα, με την ετήσια εκπομπή να υπολογίζεται στον έναν τόνο. Σε συνδυασμό με το ότι θρέφονται με τους άμεσους απορροφηντήρες του διοξειδίου του άνθρακα, τα φυτά, δημιουργείται μια μεγάλη ανισορροπία σε επίπεδο τροφικής αλυσίδας και βιοποικιλότητας. Κι η ισορροπία πληθυσμών στην τροφική αλυσίδα είναι κάτι που μας το έμαθαν από πολύ μικρά. Είναι από τις βασικές αρχές της επιστήμης της βιολογίας.
Η χαμηλή διαθεσιμότητα νερού και τροφής αυτές τις ημέρες ωθεί επίσης τις καμήλες σε μια πιο επιθετική συμπεριφορά από την μία προς την άλλη και είναι πολλές που δεν τα καταφέρνουν και πεθαίνουν. Τα κουφάρια τους προξενούν σύμφωνα με τους επιστήμονες προβλήματα στον υδροφόρο ορίζοντα και μολύνουν το έδαφος.
Μέχρι εδώ η κυνική και λογική σκέψη λέει ότι με αυτά τα δεδομένα είναι μονόδρομος η θανάτωση των ζώων. Έρχεται όμως και η άλλη πλευρά του νομίσματος για να μας δείξει ότι εμείς οι άνθρωποι φέραμε τον πλανήτη σε τέτοια τραγικά αδιέξοδα και οδηγούμε άπειρα είδη στον αφανισμό. Τόσα που ούτε να χωρέσει ο νους μας τον αριθμό μπορεί.
Ποιες είναι οι συνθήκες πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε το πρόβλημα της ξηρασίας στην Αυστραλία και της μικρής διαθεσιμότητας νερού; Ποιος είναι ο υπαίτιος που οι Αβορίγινες λιμοκτονούν και έδωσαν εντολή στην κυβέρνηση να θανατώσει τις καμήλες; Ποιος είναι αυτός που θέλει, άκουσον άκουσον, να προστατεύσει φράχτες και το aircondition του και γι΄αυτό ζητά να σκοτωθούν αυτά τα ζώα; Η απάντηση σε όλα είναι ο άνθρωπος.
Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι ακόμα κι όλα εκείνα που αναφέρονται ως επιζήμια κι ότι πρέπει να αντικατασταθούν, αυτά που θα τα αντικαταστήσουν δεν είναι ιδιαιτέρως αθώα. Πιο χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του γάλακτος αμυγδάλου που αποτελεί μόνιμο επιχείρημα των vegans.
Το γάλα αμυγδάλου μπορεί να μην παράγεται από αγελάδες και να μην περιέχει βασανισμό των ζώων, αλλά για να ανταποκριθεί η παραγωγή στις απαιτήσεις, χρησιμοποιούνται φυτοφάρμακα, τα οποία σκοτώνουν τις μέλισσες που έχουν ως κύρια ζωτική λειτουργία την γονιμοποίηση των βλαστών των φύλλων της αμυγδαλιάς. Κι είναι πια γνωστό τοις πάσι πόσο καίριο ρόλο παίζουν οι μέλισσες στην διατήρηση του οικοσυστήματος σε παγκόσμια κλίμακα…
Αυτό που θα συμβεί με τις καμήλες είναι μια ακόμα περίπτωση που ο άνθρωπος εγκληματεί έναντι ενός είδους για να επιβιώσει ο ίδιος. Μόνο που δεν είμαστε πια στο 2.000 π.Χ. Είμαστε σε μια εποχή που κάποιες κινήσεις μπορεί να αποβούν μοιραίες πριν καν το αντιληφθούμε!