Ο κάθε ένας και η κάθε μία που έχουν μπλεχτεί στην μικροκαθημερινότητα των social media, γνωρίζουν πολύ καλά πόσο έντονος μπορεί να είναι ο παραμορφωτικός φακός μέσα από τον οποίο συνηθίζεις να βλέπεις την πραγματικότητα. Τα like που λαμβάνεις, τα σχόλια που γίνονται στα ποσταρίσματά του, οι αντιδράσεις άγνωστων ανθρώπων σε αυτά που λες: όλα αυτά γίνονται ένα ολόκληρο σύμπαν μέσα στο μυαλό σου.
Όμως, προφανώς, ζεις σε μια πλάνη. Είναι τόσο γοητευτική και ταυτόχρονα, τόσο ελκυστικό να «μετακομίσεις» στη δική της ρουτίνα όμως ταυτόχρονα, είναι και ο τέλειος δρόμος για να χαθείς από την αλήθεια. Οι διαδικτυακές παρωπίδες φοριούνται πανεύκολα και μετά, άντε να βγουν. Και δεν έχει σημασία αν είσαι ένας απλός ανώνυμος χρήστης ή μια ήδη διάσημη περσόνα. Και στις δυο περιπτώσεις, η παραμόρφωση των τεκταινόμενων είναι ένας ύπουλος και εξαιρετικά πιθανός κίνδυνος.
Σε αυτή τη μεγάλη μαρμίτα της εικονικής πραγματικότητας φαίνεται πως έχει πέσει για τα καλά εδώ και μπόλικο καιρό ο Αρκάς, ένας από τους πιο πολυσυζητημένους σκιτσογράφους της Ελλάδας με φανατικούς οπαδούς αλλά -τα τελευταία χρόνια μέσω των εξαιρετικά αμφιλεγόμενων σκίτσων του- και με φανατικούς εχθρούς. Είναι άλλωστε μια παγίδα στην οποία πέφτουν κατά βάση άνθρωποι άνω των 50, που με δυσκολία μπορούν να προσαρμοστούν στις ειδικές συνθήκες του διαδικτύου.
Ο Αρκάς είναι αυτό ακριβώς: κάποιος που η βασική περίοδος δραστηριοποίησής του έλαβε χώρα σε μια εποχή πριν το διαδίκτυο και συνεπώς, η προσαρμογή του σε αυτά τα νέα δεδομένα είναι μια δύσκολη υπόθεση, κάνει διάτρητες τις άμυνες του και ελλειπτικό τον τρόπο διαχείρισης των πραγμάτων από μεριάς του. Για έναν τέτοιο άνθρωπο, οι παρεξηγήσεις των social media έρχονται τόσο φυσικά όσο το ανθρώπινο σώμα παράγει ιδρώτα.
Προφανώς, το κύριο και μεγαλύτερο πρόβλημα του Αρκά είναι η ελαχιστοποίηση του κοινωνικού του ενστίκτου και μέσω αυτού η συντηρητική στροφή του σε πολιτικό επίπεδο. Όμως, η κατακραυγή που δέχεται από μεγάλη μερίδα ανθρώπων που στο παρελθόν αγαπούσαν το χιούμορ του είναι μια διαδικασία που θα μπορούσε να τον διορθώσει, θα μπορούσε να τον κάνει να προβληματιστεί. Δυστυχώς για τον Αρκά ωστόσο, αυτή η δυσαρέσκεια, για λόγους που αναλύθηκαν παραπάνω, δεν είναι ορατή.
Ο Αρκάς ανεβάζει κάθε μέρα στο προσωπικό του προφίλ το ένα μέτριο αστείο μετά το άλλο και η μια συντηρητική αστοχία του ακολουθεί την άλλη. Ωστόσο, αυτό που λαμβάνει ο ίδιος ως αντίδραση στις δημιουργίες του προέρχεται από τον στενό πυρήνα των φίλων του και των ακολούθων του. Και τα «χαχα», οι καρδούλες, τα like και τα θετικά σχόλια που παράγονται από τον στενό πυρήνα του Αρκά αγγίζουν καθημερινά κάτι δεκάδες χιλιάδες: σαν τον μέσο παραπλανημένο χρήστη του Facebook που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση, έτσι και ο Αρκάς, έχει διαμορφώσει μια παρεξήγηση στο κεφάλι του: νομίζει πως αυτός ο κύκλος είναι ο κόσμος όλος.
Και κάπως έτσι, ο Αρκάς ακολούθησε μέσα από το Facebook μια διαδρομή αντίθετη από εκείνη που ακολουθούν πολλοί σε επίπεδο καριέρας: αντί να απογειωθεί από αυτό, χάλασε εξαιτίας του. Και το να φτιάξει αυτή η παραφωνία στην διαδρομή του μέσα στον δημόσιο διάλογο μοιάζει μια υπόθεση πολύ δύσκολη πλέον…