Γράφει ο Λευτέρης Θωμάς
Ο Λευτέρης Θωμάς, μόνιμος κάτοικος της Χίου, γράφει την προσωπική του άποψη για την κατάσταση που επικρατεί στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου τις τελευταίες μέρες.
Τι είναι αυτό που κάνει έναν φιλήσυχο λαό να ξεσηκωθεί, να βγει στους δρόμους, να ενωθεί, να φωνάξει και να προβεί και σε ακρότητες ενίοτε;
Η αδικία!
Αυτήν την αδικία έχουμε νιώσει αυτές τις μέρες οι Χιώτες και οι Μυτιληνιοί στο πετσί μας. Αδικία για τον πόλεμο που μας έχει κηρύξει η ίδια μας η κυβέρνηση. Που αντί να μας προστατεύει από τις καθημερινές προκλήσεις και παραβιάσεις εναερίου χώρου των Τούρκων, αλλά και την απειλή κακοποιών στοιχείων που εκμεταλλεύονται τον πόνο των προσφύγων εισχωρώντας ανάμεσά τους, έστειλαν τα ΜΑΤ να μας κάνουν ΝΤΑ.
Να μας δείρουν, να μας τραμπουκίσουν, να μας ρίξουν χημικά στον ίδιο μας τον τόπο, μέσα στα σπίτια μας.
Τι; Πέφτετε από τα σύννεφα; Κανένα κανάλι δεν σας ενημέρωσε σχετικά; Όχι, βέβαια, διότι δεν είναι προς όφελός δικό τους, ούτε προς όφελος όλων όσων εξυπηρετούν.
Πώς θα σας φαινόταν εσάς αν πήγαιναν τα ΜΑΤ σε μια γειτονιά της Αθήνας όπως πχ στο Περιστέρι, στην Καλλιθέα (όχι στα Εξάρχεια, εκεί η κοινή γνώμη πια έχει πάθει ανοσία) και χτυπούσαν απλό κόσμο – ακόμα και ανήλικους – χωρίς λόγο; Σας αποκαλούσαν «Τουρκόσπορους» και έλεγαν πως «εδώ εμείς κάνουμε κουμάντο, ήρθαμε να σας γ…»; Τι, πάλι πέφτετε από τα σύννεφα;
Ε, ετοιμαστείτε να πέσετε ακόμη μια, τελευταία, φορά από τα σύννεφα. Όσοι βρέθηκαν τα ξημερώματα της 25ης Φεβρουαρίου στο λιμάνι των Μεστών, αλλά και της Μυτιλήνης, είδαν τα ΜΑΤ να βγαίνουν από το πλοίο με πλήρη οπλισμό και παραταγμένα σε θέση μάχης.
Λες και πήγαιναν να πολεμήσουν τον εχθρό. Και με το που κατέβηκαν τι έκαναν; Έριξαν χημικά σε άμαχο πληθυσμό, γιατί αυτό ξέρουν να κάνουν καλά, ενώ μεταξύ των ανθρώπων που έχασαν τις αισθήσεις τους ήταν ο Δήμαρχος Χίου και ένας ιερέας.
Μετά από όλα αυτά, πώς να μην αγανακτήσει και ο πιο ήσυχος Χιώτης και Μυτιληνιός; (αν και αυτό δεν δικαιολογεί επιθέσεις όπως αυτή στο ξενοδοχείο που έμεναν τα ΜΑΤ).
Κι αν τα ΜΑΤ είναι ένα απλό όργανο που κάνει ότι διαταχθεί, τι να πει κανείς για αυτήν την κυβέρνηση που τους έστειλε εδώ να μας κηρύξουν τον πόλεμο; Γιατί πολεμική είναι η κατάσταση που βιώνουμε τις τελευταίες μέρες σε Χίο, Λέσβο.
Δεν ντραπήκατε κύριοι να στραφείτε ενάντια στους συμπατριώτες σας, που όλα αυτά τα χρόνια έχουμε τραβήξει τα πάνδεινα και είμαστε συνεχώς στην τσίτα; Από το περιστατικό με το Σισμίκ το 1987 και την κρίση στα Ίμια το 1996 μέχρι αυτήν την πενταετία, τα νησιά έχουμε αντιμετωπίσει ένα σωρό κινδύνους και απειλές. Και αντί να στείλετε στρατό να μας προστατέψει από τις ορέξεις του σουλτάνου απέναντι, στείλατε τα ΜΑΤ να μας ξυλοφορτώσουν, ενώ χαρακτηριστήκαμε και «μπαχαλάκηδες», επειδή δεν κάτσαμε να τις φάμε και αντισταθήκαμε.
Λέγατε πως ήσασταν σε επικοινωνία και συζητήσεις με τους τοπικούς άρχοντες, προκειμένου να βρεθεί μια λύση. Κι επειδή δεν βρέθηκε λύση καταλήξατε σε λογικές επταετίας. Στείλατε τα ΜΑΤ να επιβάλουν το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν».
Δεν περιμένατε, όμως, τέτοιο ξεσηκωμό από τη γενιά του καναπέ και του facebook, για αυτό τους καλέσατε άρον άρον πίσω, σαν βρεγμένες γάτες, δήθεν ότι ολοκλήρωσαν το έργο τους και γυρίζουν πίσω.
Όσο για εσάς, κύριε Μηταράκη μου, δεν ντραπήκατε να έρθετε σε σύγκρουση με τον ίδιο σας τον τόπο, τη Χίο, της οποίας τυγχάνει να είστε βουλευτής; Βγήκατε στα κανάλια και είπατε πως το μόνο που φοβάστε είναι μην υπάρξουν τραυματισμοί από τα επεισόδια. Κι αφού στείλατε τις δυνάμεις καταστολής, τι περιμένατε; Να τους υποδεχθούμε με βάγιες; Αλλά ξέχασα, εσείς δεν έχετε ζήσει στη Χίο και δεν την νοιάζεστε όπως εμείς που έχουμε εδώ τις ζωές μας, τις επιχειρήσεις μας, τα παιδιά μας…
https://www.youtube.com/watch?v=fjkCtbXC-lg&feature=youtu.be&fbclid=IwAR1-Td3Arg0L-V9BWvbtSOZpsJ7abWk3CM9JRAGrAfkzfUcFp1oTKOKp0CM
Η άρον άρον φυγή των δυνάμεων καταστολής μπορεί να θεωρηθεί ως μια πρώτη νίκη για τους νησιώτες, αλλά δεν εφησυχάζουμε. Όχι, μέχρι η κυβέρνηση να πάρει πίσω τα σχέδια της και να αθωωθούν τα δικά μας παιδιά που συνελήφθησαν για τα επεισόδια. Ενώ, από την άλλη, τα ΜΑΤ μπήκαν στο πλοίο και έφυγαν – αφού τα έκαναν πρώτα γυαλιά καρφιά στο λιμάνι – και δεν πρόκειται κανείς τους να κατηγορηθεί για πρόκληση σωματικής βλάβης και φθορά ξένης περιουσίας.
Ο αγώνας συνεχίζεται…