Ο πολυαναμενόμενος αντικυκλώνας Αριάδνη, αυτός που χτυπούσε την υπόλοιπη Ελλάδα για 2-3 μέρες, έφτασε έστω και καθυστερημένα στην Αττική. Όπως το είχαν προβλέψει οι μετεωρολόγοι και το είχαν μεταφέρει στις μάζες οι παρουσιαστές καιρού. Η δικαίωση μετά την ολική αμφισβήτηση και την γενική κατακραυγή και τον εμπαιγμό είναι ένα πιάτο που θα φαγωθεί κρύο. Το πιάσατε το κρύο pun έτσι;
Ήταν όμως τόσο απόλυτη η δικαίωση των απανταχού μετεωρολόγων; Ήταν πράγματι ο χιονιάς του αιώνα που διανύουμε; Ήταν αυτές οι πιο σκληρές πολικές θερμοκρασίες που έχουν αντιμετωπίσει οι Έλληνες; Η απάντηση είναι όχι φυσικά. Το απόλυτο ψύχος, το πιο τρανταχτό δάγκωμα των γεννητικών μας οργάνων δεν το έχουμε νιώσει με την Αριάδνη. Δεν το έχουμε νιώσει καν χειμώνα. Υπάρχει ένα άλλο μέρος σε μια άλλη περίοδο του χρόνου που κάνει την Αριάδνη να φαίνεται μεσημεράκι στη Σαχάρα.
Το μέρος αυτό είναι τα πλοία, τα σαλόνια και οι καμπίνες συγκεκριμένα, και ο υπεύθυνος για τον παγετό των επιβατών είναι το διαβόητο ερ κοντίσιον του πλοίου. Αυτό που μεταξύ των επιβατών έχει κατά καιρούς πάρει ψευδώνυμα όπως Ανταρκτική, Καταψύκτης, Iceman, Σεφερλής και Πολική Βαρκούδα, το τελευταίο πιθανότατα διαδεδομένο από τον ίδιο τον Μάρκο.
Έρχεσαι τώρα εσύ μισοπαγωμένε αναγνώστη να βγεις από τα ρούχα σου, μεγάλο λάθος σε αυτές τις καιρικές συνθήκες, ντύσου ξανά γρήγορα, διότι σου φαίνονται υπερβολές οι παραπάνω αναφορές. Εδώ μπαίνω εγώ για να σου απαντήσω ότι σκοπός μου δεν είναι να σε πείσω αλλά να σου θυμίσω αυτά που έλεγες εσύ ο ίδιος, να σου επισημάνω και να σε ξαναταξιδέψω πνευματικά στα περασμένα καλοκαίρια που βρέθηκες στα πλοία στα οποία αναφέρομαι.
Γιατί το ερ κοντίσιον του πλοίου είναι σαφώς χειρότερο από την Αριάδνη; Όχι, καλύτερα σβήστε το ερωτηματικό. Δεν είναι διαπραγματεύσιμη η πρόταση. Ισχύει και υπάρχουν λογικά επιχειρήματα να το στηρίξουν.
Πρώτα απ’ όλα η ετοιμότητά σου σε ό,τι έχεις να αντιμετωπίσεις. Στον αντικυκλώνα Αριάδνη όλοι όσοι είχαν ενημερωθεί νωρίς ήταν έτοιμοι. Άλλοι με κεντρική θέρμανση, άλλοι με εναλλακτικούς τρόπους θέρμανσης είχαν κάνει τα κουμάντα τους. Ως επί το πλείστον ο κόσμος ντύθηκε ζεστά και κουκουλώθηκε με κουβέρτες, παπλώματα, ισοθερμικά, παλτά, σάλια, εσάρπες, σκούφους, κασκόλ, γάντια, μάλλινες κάλτσες, μάλλινες φανέλες μάλλινα σώβρακα, φλοκάτες, χαλιά και δέρματα ζώων.
Υπήρξαν και αυτοί που προμηθεύτηκαν ηλεκτρικές κουβέρτες, αν και κάποιοι από αυτούς παραλίγο να πέσουν θύματα του πρώτου RIP επώνυμου της χρονιάς όταν το ηλεκτρικό τους υπόστρωμα λίγο έλειψε να τους κάνει καρβουνάκια στο κελάρι της ντροπής.
Στο καράβι τι προετοιμασία να έχεις; Ποια από τα παραπάνω θα βρεις στις βαλίτσες σου να σε ζεστάνουν όταν πας να κοιμηθείς στην καμπίνα με το ερ κοντίσιον να σου τρυπάει το μεδούλι; Θα σε ζεστάνει η σαγιονάρα, το κοντομάνικο, η βερμούδα; Θα αντιμετωπίσεις το κρύο που έρχεται από κάθε άνοιγμα του χαμηλού ταβανιού με ένα καπέλο τζόκεϊ ή νομίζεις θα σε σώσουν τα 4 αντηλιακά που στοίβαξες στις βαλίτσες μαζί με τα 3/4 παντελόνια, που έτσι και αλλιώς είναι αισθητικα άθλια;
Δεν έχεις να ζεσταθείς με τίποτα. Είσαι έρμαιο αυτού του υποτυπώδους σκεπάσματος αυτής της ψευτοκουβέρτας 2 χιλιοστών πάχους και του σεντονιού που μυρίζει στεγνοκαθαριστήριο.
Δεύτερον δεν έχεις τη δυνατότητα να αντιμετωπίσεις τον ψόφο με ζεστά ροφήματα. Στην Αριάδνη θα έμεινες σπίτι ή ακόμα και αν δούλευες θα αγόρασες ζεστό καφέ, τσάι, σοκολάτα, χαμομήλι, κονιάκ. Αν είσαι σπίτι τα ζεστά θα δίνουν και θα παίρνουν, ο βραστήρας νερού να είναι καλά. Στο καράβι τι θα κάνεις; Θα πας ζητήσεις ζεστή σοκολάτα τον Αύγουστο; Θα σε περάσουν για τρελό. Και άντε και ζήτησες και σου έφτιαξαν.
Πόσα τέτοια ροφήματα θα αγοράσεις; Μια μικρή περιουσία θα ξοδέψεις στο «φαρμακείο» που λέγεται καφετέρια του πλοίου. Ομοίως και για τα φαγητά. Πού θα βρεις ζεστή σουπίτσα στο καράβι; Το τοστ ζαμποτυρί είναι πλασίμπο και σχεδόν πάντα κρύο. Άσε που από κάποια στιγμή και μετά κλείνει η κουζίνα.
Για πολλές ώρες είσαι εσύ και ο κλιματισμός μόνοι, ο ένας απέναντι από τον άλλον. Χωρίς ρούχα, φαγητό και ροφήματα. Να σου τσιτώνει την επιδερμίδα.
Τρίτον είσαι παγιδευμένος. Αντίθετα με την Αριάδνη και το κρύο της που έρχεται από έξω, το ψωλόκρυο ψοφόκρυο του πλοίου έρχεται από μέσα. Στην Αριάδνη ψάχνεις να βρεις κλειστό χώρο για να ζεσταθείς. Στο καράβι ψάχνεις να βγεις έξω. Ο εχθρός είναι εκ των έσω και αυτός όπως όλοι ξέρουμε είναι ο χειρότερος.
Ακόμα και να καταφέρεις να βγεις έξω, έχοντας φάει τον καραβοχιονιά σε όλο σου το δέρμα, θα βρεθείς ξαφνικά στους 40 βαθμούς του ήλιου στο κατάστρωμα, αν ταξιδεύεις ημέρα ή στον κρύο αέρα αν ταξιδεύεις βράδυ. Η απότομη αυτή μετάβαση σε θερμοκρασίες και συνθήκες με μεγάλη διαφορά από αυτή που είχε για ώρα δεχτεί το σώμα σου μπορεί να είναι άκρως επικίνδυνη.
Ενώ στην Αριάδνη τρως το κρύο, μπαίνεις στο σπίτι ή στη δουλειά ή σε ένα μαγαζί και δεν υπάρχει περίπτωση να έχει 40 βαθμούς. Θα έχει το σώμα σου όλο το χρόνο να προσαρμοστεί στην επιθυμητή για την κράση σου θερμοκρασία. Γι’ αυτό υπάρχουν οι θερμοστάτες στα μηχανήματα. Ξέρεις πού δεν υπάρχουν θερμοστάτες; ΣΤΟ Γ@ΗΜ€ΝΟ κλιματιστικό του καραβιού.
Ευλόγως θα υπάρξουν οι ενστάσεις για τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο κόσμος στην επαρχία με το πέρασμα της Αριάδνης. Ναι το ξέρω ότι έκλεισαν δρόμοι, κόπηκε το ρεύμα ακόμα και το νερό σε κάποιες περιπτώσεις.
Αλλά και στο αντίπαλο δέος, το καραβόκρυο, νομίζεις ότι δεν είσαι αποκλεισμένος; Τι θα κάνεις; Θα κατέβεις; Θα βουτήξεις στη θάλασσα; Θα πας να κρυφτείς στα καζάνια; Θα αγκαλιάσεις τα φουγάρα να ζεσταθείς; Και αν είσαι στο Τζέλα Δέλτα τότε τί;
Έχεις 10 ώρες μπροστά σου, μπορεί και 12. Όσο τα εκχιονιστικά μηχανήματα ανοίγουν δρόμους κατά τη διάρκεια του αντικυκλώνα, απεγκλωβίζοντας ανθρώπους, με όλον το κρατικό και ιδιωτικό μηχανισμό στο πόδι, κανείς δεν κάνει τίποτα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σου για το κρύο. Αν πηγαίνεις μάλιστα Κρήτη από κάποιο σημείο και μετά θα χάσεις και το σήμα στο κινητό σου. Κρύο, μοναξιά και γιαγιάδες με βεντάλιες να μην καταλαβαίνουν Χριστό, γιατί ακόμα και τον Αύγουστο φορούν δυο ζακέτες και χοντρό ισοθερμικό καλτσόν. Θα εύχεσαι τότε να είχες αποκλειστεί στο σπίτι σου με το τζάκι και τους δικούς σου.
Τέλος είναι ο ψυχολογικός πόλεμος του κρύου του πλοίου με τους συμμάχους του μαζί που ρίχνουν στα αυτιά στην Αριάδνη. Άλλο είναι να βρίσκεσαι σπίτι σου, με τους ανθρώπους που αγαπάς, να ελέγχεις όσο δύνασαι τη φάση, ακόμα και να βγείτε να παίξετε χιονοπόλεμο βρε αδερφέ, σηκώνοντας το μεσαίο δάχτυλο στον χιονιά και άλλο να είσαι στο πλοίο.
Στα μίζερα αεροπορικά καθίσματα, που όταν παγώσουν από το κρύο νομίζεις ότι είσαι σε αεροπλάνο που άνοιξε τρύπα και πέφτετε, στις παγωμένες στενές καμπίνες που θυμίζουν κελιά φυλακών, με εκατοντάδες αγνώστους, να ακούς τη αγγλοελληνική διάλεκτο του καπετάνιου να σου ανακοινώνει τις ώρες που κλείνουν τα πάντα γύρω σου, όπως στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας όπου υπάρχει σύστημα αυτοκαταστροφής του χώρου που ειδοποιεί με μια ρομποτική φωνή πόσος χρόνος μένει για το τέλος. Όλα αυτά μέσα στο κρύο είναι καλά μελετημένα και σχεδιασμένα για να λυγίσεις.
Αυτή μάλιστα που περιέγραψα είναι η καλή περίπτωση. Αυτή του καλοκαιριού. Μεταφέρετε τώρα σχεδόν όσα έγραψα σε συνθήκες ταξιδιού σε χειμωνιάτικη περίοδο. Γιατί ναι διάολε. Ακόμα και τότε το κλιματιστικό του πλοίου θα δουλεύει σε φουλ ρυθμούς. Για τη δική σου ευχαρίστηση. Θα βλέπεις τα χνώτα σου να αχνίζουν σε κλειστό χώρο βρε κακόμοιρε.
Αριάδνη, όσο και να μας τρομάζεις με τα καμώματά σου είσαι καταδικασμένη να χάσεις στη σύγκριση με το κρύο του κλιματισμού του καραβιού. Έλα ξανά μία άλλη φορά, όταν θα έχεις μεγαλώσει σε κάτι πιο τρομακτικό.
- #Αιγαίο
- #αντικυλώνας
- #Αριάδνη
- #ερ κοντίσιον
- #θερμοκρασία
- #καμπίνα
- #καράβι
- #κλιματισμός
- #κλιματιστικό
- #πάγος
- #πλοίο
- #σαλόνι
- #Ταξίδι
- #χιονιάς
- #ψόφος