Έσφαλε που… έψαλε ο Σωτήρης Τσιόδρας; Αυτό είναι το ακανθώδες ερώτημα που ταλανίζει το πανελλήνιο, το οποίο έχει χωριστεί στα δύο με αφορμή την παρουσία του «εθνικού γιατρού» σε εκκλησία την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως.
Στον συγκεκριμένο λατρευτικό χώρο για τους Ορθόδοξους συνέβη κάτι που για τα δεδομένα της εποχής, το λες και παράδοξο. Ενώ πλέον κυριαρχεί η άποψη πως η θρησκεία αφορά ολοένα και μικρότερο αριθμό μορφωμένων ανθρώπων, εκεί συναντήθηκαν δύο επιστήμονες, την κατάρτιση των οποίων ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει και θα στεκόταν απέναντί τους «γυμνός» κι εκτεθειμένος εάν τολμούσε να αντιπαραθέσει τα πτυχία του με τα δικά της.
Ο μητροπολίτης Μεσογαίας, Νικόλαος, σπούδασε Φυσική, Αστροφυσική, Μηχανολογία και Βιοατρική Τεχνολογία, σε Χάρβαρντ και ΜΙΤ, πανεπιστήμια στα οποία έχει διδάξει κιόλας, έχει 3 Μάστερ και βρέθηκε στη NASA για κάτι παραπάνω από ένα χρόνο. Ωστόσο την Κυριακή ήταν απλά ο παππάς που χοροστάτησε. Και για ψάλτη του είχε τον Σωτήρη Τσιόδρα, πολύτεκνο με επτά παιδιά, πιστό χριστιανό, που παράλληλα είναι κι αυτός απόφοιτος του Χάρβαρντ, το ιατρικό βιογραφικό του αριθμεί 27 σελίδες και τυγχάνει να είναι και το απόλυτο πρόσωπο των ημερών, έχοντας κερδίσει την συμπάθεια της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων για στη στάση του στο θέμα του κορωνοϊού.
Υπήρχαν, όμως, κι εκείνοι που τον περίμεναν κατά κάποιο τρόπο στην γωνία. Δεν ήταν κάτι προσωπικό που είχαν μαζί του. Κάθε άλλο. Απλά βρέθηκε -από τις συγκυρίες- εν μέσω ενός πολιτικού παιχνιδιού που παίζεται με τους γνωστούς εν ελλάδι κανόνες του. Μετά το ατόπημα του Δημήτρη Παπαδημούλη να επιστρέψει στην Ελλάδα κι αντί να μπει σε καραντίνα, έσπευσε σε σούπερ μάρκετ δίχως μάσκες, γάντια κλπ και παρέλαβε προμήθειες για… μισή ζωή, χρειαζόταν ένα αντίβαρο για να έρθει στα ίσια του πολιτικό βαρόμετρο του τόπου.
Ο Σωτήρης Τσιόδρας έδωσε στους επικριτές του (κυρίως ως επιλογή του πρωθυπουργού) την τέλεια αφορμή.
Εμφανίστηκε σε εκκλησία, λειτουργώντας όχι ως ο γιατρός που πληροφορεί καθημερινά για την μάχη με τον κορωνοϊό, αλλά ως πολύτεκνος μελετητής βυζαντινών ύμνων που ψέλνει τις Κυριακές. Ως χριστιανός και όχι ως επιστήμονας. Σε οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή η παρουσία του θα περνούσε εντελώς απαρατήρητη, η ταυτότητά του επίσης, αλλά η έκθεσή του στη δημοσιότητα τα άλλαξε όλα.
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, θα πρέπει ωστόσο να παραδεχτούμε ότι η εικόνα του Σωτήρη Τσιόδρα να ψέλνει από μόνη της δεν θα μπορούσε να εγείρει και πολλές αντιδράσεις, εάν την ίδια ώρα δεν μαζευόταν μια-δυο ντουζίνες ηλικιωμένων που στριμώχτηκαν και ήρθαν πιο κοντά, λίγες ώρες μόλις πριν κηρύξει ο ίδιος ο πρωθυπουργός καθολική απαγόρευση της κυκλοφορίας. Η αντίφαση είναι ξεκάθαρη και σαφέστατα πλήττει το πρεστίζ του λοιμωξιολόγου, οδηγώντας ορισμένους μέχρι του σημείου να αμφισβητήσουν την επιστημονική κατάρτισή του ή ακόμη και την αξιοπιστία του.
Και κάπως έτσι επήλθε άλλος ένας «εθνικός διχασμός» σε έναν λαό που ακόμη κι αν δεν υπήρχαν διλήμματα θα τα είχε εφεύρει, μόνο και μόνο για να μπορεί να χωρίζεται στα δύο με κάθε αφορμή. Το διαδίκτυο γέμισε με «Τσιοδρολάτρες» και «Τσιοδρομάχους», την ώρα που σαφώς είχε πολύ σοβαρότερα πράγματα να κάνει.
Η «επίθεση» που δέχτηκε ίσως να μην είναι εντελώς άδικη, μα σίγουρα φαντάζει υπερβολική. Μια ασήμαντη υποσημείωση, μια λεπτομέρεια κι ένα πταίσμα, αν βάλεις τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση κι αν αναλογιστείς την σημασία των στιγμών που ζούμε.
Με τους νεκρούς από τον κορωνοϊό σ’ ολόκληρο τον κόσμο να μετριούνται πια σχεδόν με τις χιλιάδες ανά ημέρα και την πλειοψηφία των επιστημόνων να υποστηρίζει ότι το μεγαλύτερο κακό βρίσκεται μπροστά μας, αυτό που συνέβη στα Σπάτα μοιάζει τόσο δευτερεύον όσο το να διαμαρτύρεται ασθενής που ετοιμάζεται για ακρωτηριασμό για μια παρανυχίδα… Ακόμη κι αν… έσφαλε που έψαλε, το θέμα είναι να μην σφάλλει για αυτά που έχουν σημασία, αν και είναι αλήθεια πως κι αυτός ας έψελνε, μωρέ, σπίτι…