Όταν ξεκίνησε όλη αυτή η κατάσταση με την καραντίνα και άπαντες αναγκαστήκαμε να μένουμε σπίτι και να βγαίνουμε μόνο για τις βασικές υποχρεώσεις και ανάγκες μας, υπήρξε μια μεγάλη παρεξήγηση ανάμεσα στους περισσότερους. Αυτή είχε να κάνει με το γεγονός ότι όλη αυτή η κατάσταση έκτακτης ανάγκης και εγρήγορσης θα τελειώσει συνολικά την ημέρα που θα βγούμε ξανά από τα σπίτια μας. Γι’ αυτό άλλωστε, όλοι είχαν ξεκινήσει να μετράνε αντίστροφα από την πρώτη μόλις μέρα της καραντίνας.
Και να λοιπόν που οι μέρες της καραντίνας πλησιάζουν προς το τέλος τους, βρισκόμαστε ήδη στην τελική ευθεία και όσο πιο κοντά στο τέλος πλησιάζουμε τόσο πιο λυτρωτική φαντάζει αυτή η αντίστροφη μέτρηση. Λογικό: η καραντίνα έχει πολλαπλές επιπτώσεις, οικονομικές και ψυχολογικές κατά βάση. Όμως ταυτόχρονα με το τέλος της καραντίνας που πλησιάζει γίνεται όλο και πιο κατανοητό ότι το να βγούμε από τα σπίτια μας δεν θα αποτελέσει και το τέλος όλης αυτής της ταλαιπωρίας.
Για την ακρίβεια, η κοινωνία θα συνεχίσει να κινείται με βάση τους ρυθμούς του κορωνοϊού για αρκετό καιρό ακόμα. Οι καθημερινές προϋποθέσεις που θα τεθούν ως αναγκαίες για την εκ νέου συνύπαρξη των ανθρώπων αλλά και μια σειρά από άλλες αναγκαιότητες θα κάνουν την καθημερινότητα γεμάτη από πειθαρχήσεις και προσοχή. Γενικότερα, όσοι πίστευαν ότι το τέλος της καραντίνας θα συνοδευτεί από μια καλοκαιρινή ανεμελιά, αποδεικνύεται πως είχαν μη ρεαλιστικούς πόθους.
Ήδη οι υπεύθυνοι της διαχείρισης της πανδημίας εκφράζουν τους φόβους τους για την υπερβολική χαλάρωση όλων εκείνων που περιμένουν πως και πως να επιστρέψουν στην προ καραντίνας καθημερινότητά τους. Διότι μπορεί η μαζική χρήση της μάσκας, που έχει προκριθεί ως αναγκαίο μέτρο για όλους και ειδικά όταν θα βρίσκονται σε κλειστούς χώρους με έντονο συνωστισμό, να δίνει ορισμένες λύσεις αλλά από μόνη της δεν δίνει λύση για τα πάντα. Αντίθετα, αν γίνει η αιτία για τη διάχυση ενός αδικαιολόγητου εφησυχασμού, τότε δεν αποκλείεται να οδηγήσει στα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα.
Ένας άλλος βασικός φόβος για τους ειδικούς έχει να κάνει με την μεταχρονολόγηση μιας σειράς ιατρικών αναγκών, στην οποία ένα μεγάλο κομμάτι των πολιτών αναγκάστηκε λόγω της συνθήκης με την καραντίνα. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι πάρα πολλά περιστατικά ασθενειών που δεν αντιμετωπίστηκαν εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων, αναμένεται να εκφραστούν με πολύ έντονο τρόπο και να υπάρξει ένας νέος, μη διαχειρίσιμος πληθωρισμός στις κλινικές, αυτή τη φορά όχι λόγω κορωνοϊού αλλά εξαιτίας του «παγώματος» άλλων ειδικών τμημάτων των νοσοκομείων.
Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε πως οι υπηρεσίες προς τους ογκολογικούς ασθενείς είχαν πάψει να λειτουργούν όλο το προηγούμενο διάστημα με αποτέλεσμα μια μαζική μετάθεση εξετάσεων και θεραπειών. Αλλά και οι πάσχοντες από κάποια ψυχική νόσο, που εκτιμάται έχουν παραμελήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις αγωγές τους και τις ιατρικές τους παρακολουθήσεις, αναμένεται να αντιμετωπίσουν το ίδιο πρόβλημα.
Φυσικά, δεν χρειάζεται να τα βλέπουμε όλα μαύρα. Είναι γεγονός άλλωστε πως όλο αυτό το κρίσιμο διάστημα που προηγήθηκε, οι πιο απαισιόδοξες προβλέψεις δεν επιβεβαιώθηκαν. Με δεδομένο αυτό, η νέα περίοδος της κατάστασης αναφορικά με τον κορωνοϊό ξεκινάει με ευνοϊκότερους όρους σε σχέση με το πως θα μπορούσε να μας βρει. Όμως όπως και να έχει, η χαρά για το γεγονός ότι επιτέλους θα ξεμπλέξουμε από την καραντίνα δεν πρέπει να μας κάνει να το ξεχνάμε: έχουμε δρόμο μπροστά μας πριν ξεμπλέξουμε με τον κορωνοϊό και απαιτείται η ίδια εγρήγορση.