«Τι να το κάνω αν δεν πεθάνω από κορωνοϊό και πεθάνω από φτώχεια..; Μας έβαλαν σε καραντίνα για έναν ιό της πλάκας και έχεις τα πρόβατα να τους αποθεώνουν κι από πάνω».
Η παραπάνω περίοδος μπήκε σε εισαγωγικά για να είναι ξεκάθαρο πως δεν αποτελεί τη θέση μας. Αλλά είναι εκατοντάδες οι φορές που την είδαμε στα social media το τελευταίο διάστημα, είτε σε αυτή τη μορφή είτε με παραλλαγές.
Ιδίως από το διάγγελμα του πρωθυπουργού που ουσιαστικά ακύρωσε τον τουρισμό και τη θερινή σεζόν στο όνομα του κορωνοϊού, πάρα πολλοί που η τσέπη τους θα θιγεί από αυτό, έσπευσαν να κριτικάρουν με μια καλπάζουσα βαναυσότητα όλους αυτούς που η πλειοψηφία της χώρας επιβραβεύει για την επιλογή που πήραν. Και πρώτοι εκείνοι που πριν από λίγους μήνες έπιναν νερό στο όνομά τους.
Και όμως η μεταστροφή του κλίματος είναι εντυπωσιακή, όσο και αναμενόμενη (από τους πιο υποψιασμένους). Φαίνεται άλλωστε από τα δημοσκοπικά ευρήματα. Ο Σωτήρης Τσιόδρας που πριν 15 μέρες χτύπαγε κόκκινα σε ποσοστά δημοφιλίας, αργά αλλά σταθερά βλέπει την εικόνα του να αποδομείται.
Πληθαίνουν αυτοί που διαβάζοντας τον αριθμό κρουσμάτων τις τελευταίες 4-5 ημέρες, θεωρούν πως είναι δείγμα ότι μας έπιασαν κορόιδα και πως δεν ήταν κάτι τόσο σημαντικό ο κορωνοϊός όσο μας τον παρουσίασαν. Θεωρίες συνωμοσίας, κατηγορίες προς το πρόσωπο του Σωτήρη Τσιόδρα και ένα αυθαίρετο συμπέρασμα ότι ο κορωνοϊός είναι ένας ιός της πλάκας από τους γιατρούς του καναπέ. Όταν βεβαιωθήκαμε ότι δεν πρόκειται να γίνουμε Ιταλία, αρχίσαμε να κατηγορούμε αυτούς που πήραν τις κρίσιμες αποφάσεις για να μη γίνουμε Ιταλία. Και πρώτο τον Σωτήρη Τσιόδρα.
Ο κ. Τσιόδρας και η ομάδα του επέλεξαν το μονοπάτι που διαβήκαμε έχοντας στα χέρια τους τα δεδομένα από τις ικανότητες και αντοχές της χώρας. Προφανώς και καμία επιλογή όταν μιλάμε για πανδημία δεν έρχεται χωρίς κόστος. Βρεθήκαμε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και έπρεπε να διαλέξουμε. Να θυσιάσουμε την οικονομία, για να σωθούν ζωές. Ο υπογράφων είναι της άποψης ότι σταθήκαμε τυχεροί μέσα στην ατυχία της Ιταλίας. Αν δεν βλέπαμε την τραγωδία της γειτονικής χώρας, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα παίρναμε τόσο νωρίς τα μέτρα απαγόρευσης. Όμως χωρίς αυτά δεν θα μιλούσαμε τώρα. Θα θρηνούσαμε…
Τις τελευταίες ώρες η κατηγορία που ακούγεται όλο και πιο έντονα είναι γιατί δεν ακολουθήσαμε και εμείς την τακτική της Ανοσίας της Αγέλης. Την απάντηση την δίνει η ίδια η πραγματικότητα. Η Σουηδία είναι ίσως η μοναδική χώρα που μπορεί να την εφαρμόσει με μια σχετική επιτυχία καθώς είναι μια απ’ τις πιο αραιοκατοικημένες στον κόσμο. Αν έπαιρνε την ίδια απόφαση ο Σωτήρης Τσιόδρας, σε 2 μέρες το ΕΣΥ θα είχε καταρρεύσει, οι νεκροί θα ξεπερνούσαν εκείνους της Ιταλίας και εμείς θα προσπαθούσαμε να βρούμε ποιο παρανοϊκό μυαλό πήρε αυτή την εγκληματική απόφαση.
Ο καθένας μπορεί να θεωρεί ότι η απόλυτη καραντίνα δεν ήταν λύση ή ότι θα έπρεπε να ανοίξουν όλα εν όψει θερινής σεζόν. Όποιος το θεωρεί αυτό, είναι διατεθειμένος να πάρει και το συνακόλουθο ρίσκο; Μπορεί να δεχτεί ότι ενδεχομένως αυτή η επιλογή να στερήσει τη ζωή των γονιών του ή των γονιών του φίλου ή της σχέσης του;
Είναι απολύτως θεμιτός ο φόβος για τη συνέχεια σε επίπεδο επιβίωσης οικονομικά, όμως ποιος θα τολμούσε να πάρει την απόφαση να θυσιάσει 8-10.000 ανθρώπων για να μην βουλιάξει η οικονομία; Ας μην γελιόμαστε. Ο Σωτήρης Τσιόδρας ακόμα δεν έχει δει τίποτα. Η αποδόμησή του θα συνεχιστεί όσο η οικονομική κρίση θα μεγαλώνει. Στο πρόσωπό του θα δουν πολλοί τον υπεύθυνο της οικονομικής τους καταστροφής. Είναι οι ίδιοι που πριν από λίγες εβδομάδες με νωπές της εικόνες της σφαγής σε Ιταλία-Ισπανία, Γαλλία εξήραν το σχέδιό του. Δεν είναι έκπληξη για όσους ξέρουν την…ιδιοσυγκρασία του Έλληνα. Έκπληξη θα είναι να μην το περιμένει ο Σωτήρης Τσιόδρας…