Δύο σχεδόν μήνες κλεισμένοι στα σπίτια μας και θα ήλπιζε κάποιος ότι θα έχουμε τη διάθεση να αναθεωρήσουμε πολλά από τα στοιχεία μας. Θα περίμενε κανείς πως θα υπάρχει αυτό το φιλότιμο για το οποίο παινευόμαστε ότι δεν έχει μετάφραση στα ξένα, να εφαρμοστεί.
Πανηγυρίζουμε για το ότι καταφέραμε να κρατήσουμε χαμηλά τα νούμερα του κορωνοϊού, αλλά εκτός του ότι ως λαός δεν παίζει να είχαμε ούτε το ελάχιστο ποσοστό συμμετοχής σε αυτό και χρωστάμε πολλά στην τύχη, εξακολουθούμε να αγνοούμε όλα αυτά που αποτέλεσαν το εύκολο μονοπάτι διάδοσης του ιού σε όλο τον κόσμο.
Ποια είναι αυτά; Συμπυκνώνονται στο εξής ένα: την ασέβεια προς τον κόσμο που ζούμε. Θεωρούμε πως μόνο ο άνθρωπος υπάρχει σε τούτο τον πλανήτη και μόνο αυτός έχει βάσανα και μόνο αυτός έχει κάθε δικαίωμα να ξεσκάσει. Οι δύο μήνες καραντίνας αποτέλεσαν την εύκολη δικαιολογία μας για να βγούμε ακόμα πιο αναίσθητοι και να τα ανάγουμε όλα στη σφαίρα του “ήμουν δύο μήνες κλεισμένος, θέλω να ξεσκάσω, να ξεχαρμανιάσω, να νιώσω λίγο ελεύθερος”. Μην πάθετε τίποτα με την επανάσταση σας να προσέχετε παιδιά…
Αρκεί να κάνει κανείς μια βόλτα σε κάθε πλατεία και θα δει ορδές ανθρώπων με μηδέν παιδεία, μηδέν κουλτούρα, μηδέν πολιτισμό. Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τα πτυχία του καθενός. Αυτή η μηδέν παιδεία αποτυπώνεται και σε αυτούς που διαλαλούν πως έχουν κουλτούρα. Αποτσίγαρα παντού, κυρίως στο χώμα γύρω από τα δέντρα, κουτάκια από μπύρες αφημένα στην τύχη τους και γενικώς πρακτικά καταστροφή των ελάχιστων χώρων πράσινου που έχει αυτή η πόλη. Φαντάζομαι η κατάσταση δεν θα διαφέρει και στην υπόλοιπη χώρα.
Φωτογραφία από το λιμάνι της Ναυπάκτου
Αν λοιπόν το να μην έχουμε καραντίνα σημαίνει ότι θα ζούμε περικυκλωμένοι από τα σκουπίδια μας και θα διαλύουμε ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε, έστω και σε αυτή την άχαρη πόλη, τότε καλύτερα να μας έρθει ακόμα μία γεμάτη καραντίνα κι ας μετράμε πληγές στις τσέπες μας και την ζωή μας, από το να επιβαρύνουμε με τη ζωή μας τις ζωές των υπόλοιπων όντων. Κι αυτό είναι κάτι που δεν θα το συναντήσει κανείς ούτε στο 10% σε άλλες χώρες.
Τόσοι άνθρωποι ήταν έγκλειστοι, δεν βγήκαν στους δρόμους να αμολήσουν τον οχετό τους. Ο Έλληνας όμως είναι μάλλον κάποιος προνομιούχος λαός που έχει το δικαίωμα να βρωμίζει δίχως να συναντά τις συνέπειες, δίχως να είναι υπόλογος. Μας αξίζει επομένως ισόβια καραντίνα κι ας τα βγάλουμε πέρα με την πείνα μας.
Γιατί, δεν ξέρω αν σας έχουν ενημερώσει, αλλά τα 8 δισεκατομμύρια ανθρώπων πάνω στη Γη είναι απείρως λιγότερα από τα τρισεκατομμύρια άλλων ειδών. Και μαντέψτε ποιο είναι το μοναδικό είδος που αν το αφαιρέσουμε από την τροφική αλυσίδα δεν πρόκειται να υπάρξει παρά ελάχιστη ζημιά; Ο άνθρωπος.
ΥΓ. Κάποια στιγμή πρέπει ο κάθε δήμος να αποφασίσει να βάλει ομάδες δημοτικής αστυνομίας να κάνουν αιφνίδιους ελέγχους σε πλατείες και πεζοδρόμια για να δουν το μέγεθος της ανομίας που υπάρχει. Μόνο τα πρόστιμα που θα πέσουν μπορούν να σώσουν τη μισή οικονομία της χώρας!