Είναι, στη νεοδιαμορφωθείσα κατάσταση που ζούμε λόγω κορωνοϊού, απολύτως λογική συνέπεια: ο Covid-19 ξεκίνησε την απευκταία «επέλασή» του στα τέλη του 2019 από την Κίνα, και μέσα σε λίγους μήνες είχε απλώσει τα δηλητηριώδη φτερά του σε ολόκληρο τον κόσμο.
Προκειμένου ν’ ανακοπεί, έστω και μερικώς, η πανδημία, οι περισσότερες χώρες (μεταξύ αυτών και η δικιά μας) πήραν ακραία μέτρα και προχώρησαν σε ολικό lockdown, με 4.000.000.000 ανθρώπους να κλείνονται για μεγάλο διάστημα στο σπίτι τους, ούτως ώστε να μην υπερφορτωθούν τα συστήματα υγείας και ν’ αντέξουν σ’ αυτήν την πρωτοφανή πίεση.
Φυσικό επακόλουθο ήταν οι οικονομίες ανά τον κόσμο να πληγούν σχεδόν ανεπανόρθωτα, με πλειάδα επαγγελμάτων να φλερτάρει με την πλήρη «εξόντωση» και τους εργαζομένους να βρίσκονται στα όρια της ανέχειας.
Ένας από τους πληγέντες κλάδους- και, μάλιστα, από αυτούς που δεν μπορούσαν να στραφούν, για πρακτικούς λόγους, στην τηλεργασία- ήταν και ο αγοραίος έρωτας. Δεδομένης της καραντίνας και του γεγονότος πως η φυσική επαφή μεταξύ αγνώστων και ατόμων που δεν κατοικούν στο ίδιο σπίτι ήταν (και συνεχίζει, εν πολλοίς, να είναι) απαγορευμένη, οι επαγγελματίες του χώρου είδαν το εισόδημά τους να εκμηδενίζεται.
Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα και οι οίκοι ανοχής στο Άμστερνταμ και τη «διαβόητη» περιοχή των Κόκκινων Φαναριών (“Red Light District”) αντιμετώπισαν κολοσσιαίο πρόβλημα. Η απόφαση της κυβέρνησης, λόγω κορωνοϊού, ήταν τα «κόκκινα σπίτια» να παραμείνουν κλειστά μέχρι και τον Σεπτέμβρη, ποντάροντας ότι στο μεσοδιάστημα θα έχει βρεθεί μια αποτελεσματική αντιμετώπιση της πανδημίας.
Ωστόσο, λόγω του σταθερά χαμηλού αριθμού κρουσμάτων τον τελευταίο μήνα στην Ολλανδία, η απόφαση άλλαξε και οι οίκοι ανοχής στο Άμστερνταμ τέθηκαν εκ νέου σε λειτουργία πριν από λίγες μέρες.
Βέβαια, τίποτα δε θυμίζει την προ-κορωνοϊού εποχή των… ελεύθερων πιασιμάτων και της «ανεξέλεγκτης» διαχυτικότητας- όχι. Η νέα τάξη πραγμάτων επιβάλλει σαρωτικές αλλαγές και αυτό κατέστη σαφές σε όσους εργάζονται στον συγκεκριμένο χώρο στο Άμστερνταμ: η ασφάλεια και η ελαχιστοποίηση των πιθανοτήτων του να κολλήσει κάποιος Covid βρίσκονται σε πρώτο πλάνο.
Ως εκ τούτου, τα κορίτσια και τα αγόρια των Κόκκινων Φαναριών θ’ αποφεύγουν τα φιλιά με όσους τους «επισκέπτονται», ενώ απαραίτητη είναι και η αλλαγή των σεντονιών μετά από την πράξη με κάθε πελάτη. Επίσης, η επαφή πρόσωπο με πρόσωπο απαγορεύεται, ενώ η απολύμανση των χεριών σε συστηματική βάση είναι επιβεβλημένη.
Ακόμη, η/ο επαγγελματίας θα πρέπει, πριν την συνεύρεση, να βεβαιωθεί πως ο εκάστοτε πελάτης αισθάνεται καλά και δεν εμφανίζει κάποιο ύποπτο σύμπτωμα αυτός ή μέλος του στενού του περιβάλλοντος. Πράγμα που σημαίνει ότι πριν την επίσκεψη θα πρέπει να του τηλεφωνεί και να μαθαίνει αν ο ίδιος ή κάποιο μέλος της οικογένειάς του έχει ύποπτα συμπτώματα.
Ωστόσο, παραδόξως θα λέγαμε, η χρήση της μάσκας δεν εντάσσεται στις οδηγίες της κυβέρνησης για την επαναλειτουργία της “Red Light District”.
Παρά το φόβο πως- ελλείψει τουριστών, μιας και το Άμστερνταμ παραμένει «κλειστό» για τις περισσότερες χώρες του εξωτερικού- οι δουλειές θα είναι δραματικά πεσμένες, κάτι τέτοιο (φαίνεται ότι) δεν ισχύει: τα περισσότερα κορίτσια, όπως εξήγησε και η Foxxy που μίλησε στον Guardian, είναι κλεισμένα για τις επόμενες 5-6 μέρες, ενώ άπαντες τονίζουν πως είναι πολύ χαρούμενοι που επιστρέφουν στη δουλειά τους.
«Κατά τη διάρκεια του lockdown πολλοί εργαζόμενοι του τομέα μας αντιμετώπισαν οικονομικά προβλήματα λόγω της έλλειψης μέριμνας από το κράτος για το συγκεκριμένο επάγγελμα, επομένως είμαστε πολύ χαρούμενοι που επιστρέφουμε στην εργασία μας», ήταν το σχόλιο της προέδρου του Συνδικάτου των Κόκκινων Φαναριών.
Η πιο διάσημη περιοχή του Άμστερνταμ, λοιπόν, επέστρεψε για τα καλά- έστω και αλλαγμένη και προσαρμοσμένη στις ιδιαίτερες συνθήκες του σήμερα. Το φλερτ με την ανέχεια ήταν έντονο το προηγούμενο διάστημα, επομένως έφτασε η ώρα για διαφορετικού (και πληρωμένου) είδους φλερτ.
Ναι, ακόμα κι αν αυτό πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά…