Είναι σα να κατεβάζει κάποιος στο χορτάρι ομάδα με τον Λεβ Γιασίν στο τέρμα, δεξί μπακ τον Καφού, αριστερό τον Πάολο Μαλντίνι, Μπόμπι Μουρ και Μπεκενμπάουερ κεντρικό δίδυμο, στα χαφ Ζιντάν, λίγο μπροστά τον Μαραντόνα, δεξιά-αριστερά Κρόιφ και Πελέ και επιθετικό δίδυμο Μέσι και Κριστιάνο- και όλοι αυτή να φοράνε την ίδια φανέλα, που πίσω γράφει με υπερμεγέθη γράμματα «ΒΛΑΚΕΙΑ».
Ακριβώς: η βλακεία είναι ανίκητη, κι αυτό τεκμαίρεται κάτι παραπάνω από επαρκώς από τα όσα ζούμε το τελευταίο τετράμηνο στην Ευρώπη με την πανδημία του κορωνοϊού.
Οι «αντιφρονούντες», όσοι δεν πιστεύουν δηλαδή πως υπάρχει Covid-19, σε μία έκρηξη εξυπνάδας που δεν άφησε ανεπηρέαστα τα περισσότερα εγκεφαλικά τους κύτταρα, βάφτισαν τον κορωνοϊό «κοροϊδοϊό», υπαινισσόμενοι πως τα πάντα αποτελούν ένα εύθρυπτο κατασκεύασμα «των κυβερνήσεων», που μας κοροϊδεύουν απροκάλυπτα μέσα στα μούτρα μας.
Μάλιστα, το Μαράκι από τον δύσοσμο Εύοσμο Θεσσαλονίκης το πήγε ένα βήμα παραπέρα, ξεσκεπάζοντας το υποχθόνιο σχέδιο του Μπιλ Γκέιτς. Ο Μπιλ ο Γκέιτς, λέει, μέσω των 5G που έρχονται οσονούπω και στη χώρα μας, έχει ως όνειρο ζωής να περάσει το τσιπάκι που θα βαφτιστεί «εμβόλιο» κατά του ιού και έτσι θα μπορεί να ελέγχει τους πάντες.
Γιατί, σκεφτείτε το: αν δε μοχθήσει ο τρισεκατομμυριούχος Μπιλ Γκέιτς για το πώς θα καταφέρει, επιτέλους, να ελέγξει το Μαράκι των 987 check ins ημερησίως στα social media, ποιος θα το κάνει; Παράλογο; Δεν απαντάει, άρα λογικό. Σωστά;
Πιο λάθος κι από το πιτόγυρο με κουνουπίδι του Πετρετζίκη: η κατάσταση με αυτούς που θεωρούν πως τα πάντα είναι μια παγκόσμια συνωμοσία και ότι ο κορωνοϊός υπάρχει μόνο στην αρρωστημένη (όχι από covid…) φαντασία των αφελών αρχίζει να ξεφεύγει επικίνδυνα.
Κι επειδή τα παραπάνω μοιάζουν με ψόγο για την συμπεριφορά των Ελλήνων, δεν είναι: το βράδυ της Πέμπτης (2/7), για παράδειγμα, μια Σουηδή τουρίστρια που βρέθηκε θετική στη χώρα μας έσπασε την καραντίνα, πήρε το κενό μυαλό της (δύο ανεξάρτητες ομάδες έκαναν ενδελεχείς μελέτες σε αναζήτηση φαιάς ουσίας και απέτυχαν οικτρά να βρουν το οτιδήποτε) μαζί με τα μικρόβιά της και άρχισε να περιφέρεται στους δρόμους της Αθήνας, πηγαίνοντας στην Ακρόπολη και το κέντρο- σε εγκαταλελειμμένα μέρη της πρωτεύουσας, δηλαδή, που οι πιθανότητες να συχρωτιστείς με κόσμο είναι όσες και το να κερδίσει η Λένα Μαντά το Νόμπελ λογοτεχνίας.
Το όλο πράγμα έχει φτάσει σε τέτοια παρανοϊκά επίπεδα που όσοι τηρούν τα μέτρα υγιεινής και φοράνε, φερ’ ειπείν, τη μάσκα τους αντιμετωπίζονται από την πλειονότητα σαν άφρονες λεπροί, που το ‘χουν χάσει οι δόλιοι και τρώνε αμάσητα τα ψέματα που τους πλασάρονται.
Η άρνηση, για παράδειγμα, συμμετοχής σε ατέρμονη ανταλλαγή σταγονιδίων και συζητήσεις face to face με κάποιον που «δεν πιστεύει» ακολουθείται από αμιγώς επιστημονικές αναλύσεις του στυλ «Έλα μωρέ τώρα!» ή «Δε θέλω χαζά!» προκειμένου ν’ αλλάξεις γνώμη (που, ας μη γελιόμαστε, θ’ αλλάξεις μετά την παράθεση τέτοιων επιχειρημάτων. Αν όχι, ξαναδιάβασε λίγο το «Έλα μωρέ τώρα!»).
Οι εικόνες ανθρώπων να παλεύουν ν’ αναπαραστήσουν το Woodstock σε καφετέριες και μπαρ εν μέσω πανδημίας είναι καθημερινό- και παγκόσμιο- φαινόμενο, την στιγμή που αίφνης ακόμα και οι πιο ψυχροί λαοί έχουν γίνει Έλληνες όταν βλέπουν κάποιον γνωστό τους και δανείζονται πετυχημένες ατάκες από τον Ανδρέα Μικρούτσικο και το Big Brother 1 («Φιλιούνται, αγκαλιάζονται!»), γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους το social distancing και λοιπά αχρείαστα μέτρα πρόληψης.
Μια σύντομη «περιπλάνηση» στο Facebook κάτω από το ποστάρισμα με τα καθημερινά κρούσματα αρκεί για να καταλάβει κανείς πως το reaction “Haha” είναι το πλέον δημοφιλές, με σχόλια όπως «ΞΙΠΝΑΤΑΙ ΠΡΩΒΑΤΑ!», «Κοροϊδοϊός alert», «Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;» ν’ ακολουθούνται από εμβριθείς αναλύσεις επιστημόνων του πληκτρολογίου που αναρωτιούνται φωναχτά για το πόσοι, άραγε, έχουν πεθάνει το ίδιο διάστημα από την γρίπη και λοιπές ασθένειες στον πλανήτη και γιατί οι Εβραιομασόνοι ξαφνικά κόπτονται για τον Covid-19; («Ψαχτείτε»).
Κι αν η δηκτική μας στάση απέναντι σε όσους προκλητικά βγάζουν την γλώσσα σε μια ασθένεια που έχει στοιχίσει (μέχρι αυτή την στιγμή) την ζωή σε 520.000 ανθρώπους δίνει την αίσθηση πως ηδονιζόμαστε, σα να έχουμε δει μπροστά μας την Σοφία Βεργκάρα χωρίς ρούχα, στην σκέψη ενός νέου καθολικού lockdown, κάνετε λάθος: η καραντίνα αφήνει ανεξίτηλα σημάδια στον ψυχισμό των περισσότερων από εμάς, διαλύει την οικονομία μέχρι να πει κανείς «δολάριο», πληγώνει ανεπανόρθωτα, στα του οίκου μας, τον τουρισμό, σε αποξενώνει, σε βάζει να παλεύεις με τους αδηφάγους σου δαίμονες όταν σβήσουν τα φώτα και μας οδηγεί σε περίεργες, «απευκταίες», ατραπούς.
Από το σημείο των ακραίων (αλλά απαραίτητων, όπως αποδείχτηκε) μέτρων μέχρι τη γελοιοποίηση μιας σοβαρότατης κατάστασης και την ηθελημένη λοβοτόμηση του «Δεν υπάρχει κορωνοϊός, είναι όλα ψέματα» υφίσταται σημαντική απόσταση, την οποία δεν είναι απαραίτητο να τη διανύσει κανείς.
Αρκεί να τηρεί τους στοιχειώδεις και επιβεβλημένους κανόνες υγιεινής που «τρενάρουν» την περαιτέρω εξάπλωση του ιού και όλα θα πάνε καλά. Μπορεί πολλοί εξ ημών να έχουμε την (ψευδ)αίσθηση πως είμαστε κράμα Σούπερμαν με Σονγκόκου σε στάδιο Σούπερ Σάγιαν 4 και, ως εκ τούτου, είμαστε άτρωτοι, όμως πολλοί δικοί μας δεν είναι. Γι’ αυτό…
Γι’ αυτό πλένουμε τα χέρια μας συστηματικά, κρατάμε αποστάσεις, αφήνουμε στην άκρη τις προσπάθειες να μπούμε στο βιβλίο Γκίνες για το ρεκόρ θερμότερου εναγκαλισμού με 8 αγέλες ανθρώπων, αποφεύγουμε να γίνουμε ο 1014ος σ’ ένα μπαρ 2 επί 2 στο Κολωνάκι όπου οι θαμώνες, κατόπιν καταμέτρησης, τραγουδάνε «Είμαστε δυο, είμαστε τρεις… Είμαστε χίλιοι δεκατρείς», και φοράμε, όπου είναι απαραίτητο, τη μάσκα μας.
Η οποία προστατεύει, μερικώς, από τον κορωνοϊό, όμως έχει μια τρύπα στην άμυνά του που θα τη ζήλευε και ελβετικό τυρί: δε μας προστατεύει από την ανθρώπινη βλακεία.
Συμφωνείς Μαράκι;