Οι προβλέψεις για ύφεση που θα πλησιάσει το 10% για φέτος, έφερε και την ελληνική κυβέρνηση (όπως και τις κυβερνήσεις άλλων χωρών) μπροστά σε ένα τεράστιο δίλημμα. Διατηρούμε τα αυστηρά μέτρα περιορισμού της πανδημίας ξεχνώντας για εφέτος τον τουρισμό ή ανοίγουμε ξανά τα σύνορα, με τον κίνδυνο να μπούμε πάλι σε μπελάδες;
Η απάντηση δόθηκε ήδη στην περίπτωση της Ελλάδας όπου αφού ζυγίστηκαν τα δύο ενδεχόμενα, επιλέχθηκε το δεύτερο σενάριο λόγω του ιδιαίτερου βάρους και της σημασίας που έχει για την ελληνική οικονομία ο τουρισμός, μέσω του οποίου καλύπτεται σχεδόν το ¼ του ΑΕΠ.
Σε μια οικονομία που στην πραγματικότητα έχει περάσει σε συνθήκες ακόμη ενός μνημονίου και τον προϋπολογισμό να δέχεται πιέσεις λόγω των έκτακτων καταβολών σε εργαζόμενους και επιχειρήσεις, το να χαθεί εντελώς η τουριστική περίοδος θα ήταν ένα σενάριο που θα οδηγούσε σε ακόμη μεγαλύτερη ασφυξία και «στέγνωμα» μιας αγοράς που δεν έχει… σάλιο.
Το σταδιακό άνοιγμα των συνόρων και η επαναλειτουργία των απευθείας πτήσεων όμως φαίνεται πως δεν έχει γίνει ακριβώς όπως το φαντάστηκαν οι υποστηρικτές της ιδέας, δικαιώνοντας εκείνους που από την αρχή είχαν εστιάσει στα πολλά προβλήματα και στους κινδύνους που υπήρχαν στη λογική του δειγματοληπτικού ελέγχου.
Ουσιαστικά, βέβαια, οι κυβερνήσεις ξέμειναν από επιλογές λόγω των έντονων πιέσεων που άσκησαν οι αντίστοιχες των χωρών από τις οποίες προέρχονται οι επισκέπτες αλλά και το αντίστοιχο ισχυρό πρέσινγκ των ξένων εταιρειών. Οι μεν δεν θέλησαν να υποβάλουν τους πολίτες τους στην ταλαιπωρία ενός τεστ (αναλαμβάνοντας και το αντίστοιχο έξοδο και οι δε δεν ήταν διατεθειμένες να αυξήσουν για τους ίδιους λόγους το κόστος του ταξιδιού, στην περίπτωση που οι ίδιοι οι ταξιδιώτες θα έπρεπε να καλύψουν τους ελέγχους).
Καθόλου παράξενα, από τη στιγμή που άνοιξαν τα σύνορα αυξήθηκαν και τα κρούσματα κορωνοϊού στην Ελλάδα, με τις Αρχές να επιβεβαιώνουν το προφανές. Ότι δηλαδή η τεράστια πλειοψηφία των κρουσμάτων είναι «εισαγόμενα» και αφορούν επισκέπτες από την αλλοδαπή στη χώρα μας. Ιδιαίτερα δε από κράτη της Βαλκανικής χερσονήσου, που προτιμούν για τις διακοπές τους περιοχές της Βορείου Ελλάδας, ενώ από παντού προκύπτει ότι η τακτική των δειγματοληπτικών ελέγχων «μπάζει» και ουσιαστικά αφήνει την χώρα απροστάτευτη απέναντι στον Covid-19.
Τα μηνύματα ήταν ανησυχητικά όλο το προηγούμενο διάστημα, καθώς τα στοιχεία έδειχναν ότι σε γειτονικά κράτη –και ιδιαίτερα στην γειτονική Σερβία– υπήρξε αναζωπύρωση του αριθμού των κρουσμάτων, με πολλούς πλέον να μιλάνε ανοιχτά για τον σκοτεινό ρόλο της κυβέρνησης των Σέρβων που κατηγορείται ότι σκοπίμως απέκρυπτε τον πραγματικό αριθμό των κρουσμάτων αλλά και των θανάτων το τελευταίο διάστημα. Η απόφαση της Ελλάδας να σταματήσει να δέχεται επισκέπτες από τη συγκεκριμένη χώρα προφανώς θα δημιουργήσει ένα ανάχωμα, όμως την ίδια ώρα ανοίγουν από αλλού «κερκόπορτες» που απειλούν.
Αυτό που πλέον είναι ξεκάθαρο είναι ότι υφίσταται μια υπολειτουργία των δομών, μια χαλαρότητα όλων και πια ο σεβασμός στα πρωτόκολλα υγειονομικής προστασίας έχει πάει περίπατο. Ακόμη και στον Προμαχώνα, βασικό σημείο εισόδου στην Ελλάδα από κατοίκους της Βαλκανικής (όπου τα κρούσματα έχουν πάρει την ανιούσα), οι έλεγχοι καλύπτουν ελάχιστο ποσοστό των τουριστών, ενώ η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη εάν αναλογιστεί κανείς ότι οι επισκέπτες αφήνονται ελεύθεροι να κάνουν περίπου ό,τι γουστάρουν μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα και –εάν συμβεί το κακό- ξεκινάει… σαφάρι για τον εντοπισμό τους, αφού σπανίως σέβονται την σύσταση να μην… σουλατσάρουν από εδώ και από εκεί μεταδίδοντας τον ιό!
Την ίδια ώρα, οι Έλληνες που για δικούς τους λόγους έχουν επισκεφθεί κάποια από αυτές τις χώρες και επιστρέφουν στην πατρίδα δεν υποβάλλονται στο παραμικρό τεστ… Παράνοια… Και παράλληλα ένας «τζόγος» που απειλεί να τινάξει στον αέρα όλα όσα πήγαν κατ’ευχήν το προηγούμενο διάστημα.