Αυτή τη φορά εσείς φταίτε για την κατακόρυφη αύξηση των κρουσμάτων...

Σπέρνεις χαλάρωση, θερίζεις κρούσματα...

Όταν στις αρχές Μαΐου η κυβέρνηση άρχισε να χαλαρώνει τα μέτρα προστασίας από τον κορωνοϊό και ο κόσμος να επανέρχεται σταδιακά στην κανονικότητα ήταν πολλοί εκείνοι που -ο καθένας για διαφορετικούς λόγους- αναστέναξαν από ανακούφιση. Άλλοι γιατί δεν άντεχαν άλλο τον εγκλεισμό στο σπίτι, άλλοι γιατί δεν την πάλευαν οικονομικά με τις αναστολές συμβάσεων και με τα επιδόματα από το κράτος και άλλοι διότι είχαν όσο τίποτα ανάγκη να ακούσουν μια εξέλιξη που θα σχετικοποιούσε το κλίμα έκτακτης ανάγκης που είχε εδραιωθεί τους προηγούμενους.

Όμως, οι πιο ψύχραιμοι αναρωτήθηκαν: ποια ήταν η εξέλιξη που ώθησε την κυβέρνηση στο να αλλάξει κατεύθυνση όσον αφορά τη διαχείριση της πανδημίας; Αν ανέλυε κανείς τη λογική πίσω από αυτές τις αποφάσεις θα έβλεπε πως δεν υπήρχε κάποιο σκεπτικό ιατρικής φύσης αλλά μόνο οικονομικής και πολιτικής. Ήταν, με άλλα λόγια, μια απόφαση που απέρρεε από τη λογική πως η οικονομία δεν αντέχει άλλο την καραντίνα.

Και με δεδομένο πως η κυβέρνηση έκρινε πως λεφτά για επιδόματα δεν υπάρχουν -για άλλους λόγους, ναι…- ο κόσμος έπρεπε να ξεκουνηθεί και να πάει να δουλέψει. Το ότι η απειλή του κορωνοϊου υπήρχε ακόμα διάχυτη έγινε ξαφνικά μια λεπτομέρεια. Ωστόσο γι’ αυτό ουδείς μπορεί να ψέξει την κυβέρνηση. Η οικονομία πράγματι δεν άντεχε άλλο lockdown και οι συνέπειες του θα ήταν καταστροφικές αν συνεχιζόταν.

Όπως αναμενόταν ωστόσο, η τακτική του να κάνουμε πως δεν υπάρχει ο κορωνοϊός μέχρι να βαρεθεί και να φύγει, φαίνεται πως τελικά δεν πιάνει. Τα κρούσματα έμειναν σταθερά για ένα διάστημα και μέρα με τη μέρα αρχίζουν να ανεβαίνουν. Λογικό: δεν μπορείς να επιστρέψεις στην κανονικότητα χωρίς επιπτώσεις όταν κυκλοφορεί μια πανδημία. Συν τοις άλλοις, το αφήγημα της μετακύλισης της ευθύνης από το κράτος στην κοινωνία, μια επικοινωνιακή πρακτική που γαλουχήθηκε με επιμέλεια τις πρώτες μέρες της καραντίνας όταν και έπαιξε πολύ το story της ανώριμης και ανυπάκουης κοινωνίας, πλέον δεν περνάει.

Όταν οι δημόσιες εμφανίσεις όλων των πολιτικών, του πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένου, δεν περιλαμβάνουν τη χρήση μάσκας, όταν αντίστοιχα καταργείται η χρήση μάσκας στα μεγάλα εμπορικά καταστήματα, όταν αξιώνεις από τον κόσμο να πηγαίνει κανονικά στις δουλειές του και τα ΜΜΜ όχι απλά δεν αυξάνουν τα δρομολόγιά τους αλλά αντίθετα, έρχονται με τέτοια συχνότητα που ο συνωστισμός είναι αναπόφευκτος, όταν κάθε πτυχή της καθημερινότητας ωθεί τον μέσο άνθρωπο να ξεχάσει την ύπαρξη του κορωνοϊού, προφανέστατα είναι και ο τελευταίος που φταίει για την απότομη άνοδο κρουσμάτων.

Όταν ο κόσμος βλέπει αυτή την εικόνα

Και αυτή…

…είναι λογικό να χαλαρώνει και να πιστεύει ότι έχουμε αφήσει πλέον το πρόβλημα πίσω μας. 

Ενδεικτικό είναι πως ακόμα και στην πρόσφατη έκτακτη σύσκεψη για τον κορωνοϊό που έλαβε χώρα στο Μαξίμου, μόνο ο Σωτήρης Τσιόδρας εμφανίστηκε να φοράει μάσκα! Να το επαναλάβουμε: στη σύσκεψη για τον κορωνοϊό…

Ο λόγος για την ευρεία τηλεδιάσκεψη υπό τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη αναφορικά με την αυστηροποίηση των μέτρων κατά του ιού στις πύλες εισόδου της Ελλάδας. Στη σύσκεψη μετείχαν μεταξύ άλλων ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας, ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης, ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Άκης Σκέρτσος και ο καθηγητής Παθολογίας-Λοιμωξιολογίας Σωτήρης Τσιόδρας.

Σε αυτή τη σύσκεψη κορυφής λοιπόν αναφορικά με την εξάπλωση του ιού, μόνο ένα ήταν το υψηλόβαθμο στέλεχος της κυβέρνησης που έπραξε αυτό που η κυβέρνηση αξιώνει η κοινωνία να κάνει συνήθειά της: να φοράει μάσκα. Αν και πάντα ήμασταν λίγο επιφυλακτικοί αναφορικά με το σενάριο της ανεύθυνης κοινωνίας που στρώνει το χαλί στην εξάπλωση του κορωνοϊού, πρέπει να πούμε ότι τις τελευταίες μέρες έχει αποδομηθεί για τα καλά: είναι ξεκάθαρο ότι η κυβερνητική χαλάρωση ευθύνεται για την εικόνα των τελευταίων ημερών…