Μοιάζει, θα μπορούσε να πει κανείς, με ισορροπία του τρόμου: από τη μία η χώρα παλεύει με τον- ευφυώς χαρακτηρισμένο- «αόρατο εχθρό» κι από την άλλη υπάρχει, φυσικά, και το φάντασμα της κατακερματισμένης οικονομίας, η οποία δέχεται το ένα χτύπημα της πανδημίας μετά το άλλο, μέχρις ότου να βρεθεί οριστικά και αμετάκλητα στο καναβάτσο.
Η Ελλάδα αντιμετώπισε επιτυχώς, λόγω των αυστηρότατων μέτρων που πήρε, το πρώτο κύμα του κορωνοϊού, με την καθολική καραντίνα να διαρκεί για περισσότερο από ένα μήνα και την άρση των μέτρων να γίνεται σταδιακά.
Φυσικά, αυτή η επιτυχής αντιμετώπιση άφησε αρκετά σημάδια στο τσακισμένο (εξαιτίας της δεκαετούς κρίσης) κορμί της οικονομίας: χιλιάδες επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο ή φυτοζωούν, την στιγμή που η «βαριά βιομηχανία» μας, ο τουρισμός, αναμένεται στο τέλος του καλοκαιριού να έχει σημειώσει αρνητικό ρεκόρ.
Προσπαθώντας, λοιπόν, να τονώσει την πληγείσα οικονομία, η κυβέρνηση προχώρησε σε μια σειρά από αποφάσεις χαλάρωσης των προφυλάξεων. Μέσα σε αυτές, ωστόσο, κρύβεται και η πιο επικίνδυνη εξ αυτών: η κίνηση για αύξηση της πληρότητας των πλοίων από 60%-65% σε 80%-85% βάσει του πρωτοκόλλου του κάθε καραβιού.
Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί πως η εισήγηση για την αύξηση κατά 20-25 ολόκληρων μονάδων της πληρότητα των πλοίων έγινε από τον Σωτήρη Τσιόδρα και την ομάδα του (όπως παραδέχτηκε προ ολίγων ημερών στην έκτακτη ενημέρωσή του για την πορεία της πανδημίας), μιας και ο αριθμός των κρουσμάτων είχε πέσει.
Φυσικά, η απόφαση για περισσότερα άτομα στα πλοία συνοδεύτηκε από το μέτρο της υποχρεωτικής χρήσης της μάσκας ακόμα και στο κατάστρωμα, όμως το αποτέλεσμα δεν αλλάζει: στα καράβια- και αυτό μπορεί να το επιβεβαιώσει όποιος ταξίδεψε πρόσφατα με πλοίο- γίνεται ο κακός χαμός, με τον κόσμο να… στοιβάζεται, τον συγχρωτισμό να είναι αναπόφευκτος και την μάσκα να δίνει την άνιση μάχη της προστασίας του καθενός.
Ο συμπαθέστατος κ. Τσιόδρας (που γνωρίζει φυσικά ένα τετράκις εκατομμύριο φορές καλύτερα από όλους μας την κατάσταση) τόνισε πως η απόφασή του για αύξηση της πληρότητας των πλοίων βασίστηκε στο ότι την περίοδο που την πήρε υπήρχαν άλλα επιδημιολογικά δεδομένα.
Δεκτό, πέρα για πέρα και σεβαστό. Άλλωστε, είπαμε, είναι εξέχουσας σημασίας να σωθεί ό,τι σώζεται σε οικονομικό επίπεδο- και ο τουρισμός (εσωτερικός ή μη) μπορεί να δώσει σημαντική ώθηση.
Όμως, τώρα που τα κρούσματα από την 1 Αυγούστου μέχρι και χθες Σάββατο (8/8) είναι σχεδόν 1000, τώρα που κάθε μέρα είμαστε σταθερά πάνω από 150, τώρα που ο αριθμός των διασωληνωμένων δυστυχώς μεγαλώνει, όπως και των συμπολιτών μας που έχασαν την ζωή τους, μήπως, λέμε μήπως, έφτασε η στιγμή για να πάρει κάποιος από την κυβέρνηση πίσω την συγκεκριμένη απόφαση;
Το να ωρύεσαι- και δικαίως, ουδείς διαφωνεί- πως η κατάσταση ξεφεύγει και πως βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός δεύτερου, άκρως επικίνδυνου κύματος, όμως από την άλλη να μετατρέπεις τα πλοία σε υγειονομικές βόμβες εν κινήσει είναι δύο αντιφατικά πράγματα.
Δεν πρέπει, επομλενως, να εισηγηθεί κάποιος την επιστροφή στο 60% της πληρότητας, περιορίζοντας τον κίνδυνο ακραίας μετάδοσης του ιού στους ταξιδιώτες; Ή, έστω, δεν πρέπει να πει ο κ. Τσιόδρας πως αυτός και η ομάδα του το εισηγήθηκαν, αλλά οι κυβερνώντες δεν ασπάστηκαν την άποψή του;
Σύμφωνοι: αν προβεί ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Υγείας σε μια τέτοια κίνηση θα δημιουργηθούν ανεπιθύμητοι τριγμοί εντός της κυβέρνησης και, το κυριότερο, θα υπάρξει ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα στους εργαζόμενους στον συγκεκριμένο κλάδο.
Όμως, αφενός όταν είναι κάποιος σε θέση ευθύνης θα πρέπει, κάποια στιγμή, να σπάσει και μερικά… αυγά- ιδίως από την στιγμή που έχουν αλλάξει άρδην, πια, τα επιδημιολογικά δεδομένα-, αφετέρου επιβάλλεται να στηριχθούν όλοι οι πληγέντες κλάδοι από το χιλιοτραγουδισμένο πακέτο στήριξης των 72 δισεκατομμυρίων ευρώ που έλαβε η χώρα μας.
Φυσικά, το ερώτημα που γεννάται εδώ είναι ποιος θα πρωτοπρολάβει να πάρει από αυτά τα χρήματα, όμως οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι που έχουν άμεση σχέση με τον τουρισμό πρέπει να βρίσκονται κοντά στην κορυφή της λίστας.
Σε αντίθετη περίπτωση, αν πράγματι δεν φτάνουν τα λεφτά, ας περιοριστούν τα κονδύλια που δίνονται στα ΜΜΕ προκειμένου να «παίζουν» νυχθημερόν- πολλές φορές και εντελώς άτσαλα- ειδήσεις για το έργο της κυβέρνησης, της… κομψής κυβέρνησης για την ακρίβεια, σχετικά με την αντιμετώπιση της πανδημίας, και κάτι μας λέει ότι μια χαρά θα βγουν τα κουκιά.
Ειδάλλως, ας μην επιδοθούμε και πάλι στο ευγενές σπορ της «ατομικής ευθύνης», ενόσω κάποιοι νίπτουν τα χέρια τους σαν τον Πόντιο Πιλάτο.
Και, μάλιστα, πολύ προσεκτικά…