Με 71.129 θετικά κρούσματα και 6.230 θανάτους συνολικά και 7.128 κρούσματα μόνο το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, η Ολλανδία συνεχίζει να «ρισκάρει» στο θέμα του κορωνοϊού, όπως αποδεικνύεται και από την στάση των αρχών και των αρμόδιων φορέων στο θέμα του ανοίγματος των σχολείων.
Η στάση των Ολλανδών, άλλωστε, κατά την διάρκεια της πανδημίας ήταν σχετικά χαλαρή. Σε πνεύμα ανάλογο άλλων ευρωπαϊκών χωρών, οι Ολλανδοί προτίμησαν να προσεγγίσουν την πανδημία χωρίς να φτάσουν σε ακραίες αποφάσεις και καταστάσεις, ζυγίζοντας τα πράγματα και εκτιμώντας ότι ένα γενικευμένο λοκντάουν θα είχε πιο δυσμενείς συνέπειες για την χώρα.
Προφανώς είναι και θέμα κουλτούρας και προτεραιοτήτων κάθε λαού το πώς αντιμετωπίζει τα προβλήματά του, όπως μαρτυρούν και οι αριθμοί. Για παράδειγμα, εάν η Ελλάδα είχε καταγράψει 6.230 θανάτους (αντί για κάτι παραπάνω από 200) η κοινή γνώμη θα είχε ξεσηκωθεί, θα έκανε λόγο για βιβλική καταστροφή και θα ζητούσε την άμεση απόδοση ευθυνών, κατηγορώντας ευθέως την κυβέρνηση για τους χειρισμούς της. Όμως κάτι τέτοιο δεν δείχνει να ισχύει στην Βόρεια Ευρώπη όπου ο θάνατος αντιμετωπίζεται –όπως προκύπτει εκ των πραγμάτων- διαφορετικά.
Έτσι, παρά τις χιλιάδες νεκρών και τα πάρα πολλά κρούσματα (μιλάμε για μια χώρα με πληθυσμό λιγότερο από τον διπλάσιο σε σχέση με την Ελλάδα, δηλαδή περίπου 17,5 εκατομμύρια), οι Ολλανδοί συνέχισαν να παίρνουν ρίσκο, «πληρώνοντας» και το αντίστοιχο αντίτιμο σε ανθρώπινες ζωές.
Μάλιστα δεν αλλάζουν την στάση τους ούτε τώρα που σε ολόκληρη την Ευρώπη παρατηρείται νέα έξαρση και αναζωπύρωση του Covid 19, με φόντο και το άνοιγμα των σχολικών μονάδων, με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται λόγω της συγκέντρωσης πολλών ατόμων σε μικρούς χώρους. Παράλληλα το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο αφού μιλάμε για νεαρά σε ηλικία άτομα τα οποία συνήθως δεν έχουν ιδιαίτερα ανεπτυγμένο το αίσθημα της ατομικής ευθύνης ή των κανόνων υγιεινής που θα χρειαστεί να ακολουθηθούν προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα μετάδοσης του ιού.
Παρόλα αυτά οι Ολλανδοί αποφάσισαν να… ζήσουν και να πεθάνουν με τις επιλογές τους, επιτρέποντας μέσα στον Αύγουστο (και παρά τα περισσότερα από 7.000 κρούσματα μέσα σε δύο εβδομάδες) να ανοίξουν τα δημοτικά, τα γυμνάσια και τα λύκεια και μάλιστα αυτά να λειτουργήσουν σε κανονικούς ρυθμούς και σε «φυσιολογικές» συνθήκες. Δηλαδή σαν να μην υπάρχει ή να μην υπήρξε ποτέ κορωνοϊός!
Οι μαθητές πηγαίνουν κανονικά στα σχολεία, με φυσική παρουσία, ενώ τα μαθήματα διεξάγονται κανονικά στις σχολικές αίθουσες χωρίς να είναι απαραίτητη και υποχρεωτική η χρήση μάσκας. Βέβαια, δεν ήταν λίγοι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές που προέβαλαν αντιρρήσεις και ζήτησαν την λήψη κάποιων προστατευτικών μέτρων. Αυτό οδήγησε ορισμένα από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα στο να πάρουν ξεχωριστά αποφάσεις και να εισάγουν δικούς τους κανόνες που περιλαμβάνουν και την χρήση μάσκας.
Επιπλέον, εφόσον προκύψει κάποιο κρούσμα εντός σχολείου αυτό δεν θα σημάνει και λουκέτο ή διακοπή των μαθημάτων ή της φυσικής παρουσίας. Αντίθετα, εάν κάποιος μαθητής βρεθεί θετικός σε κορωνοϊό, θα τίθεται σε κατ’ οίκον περιορισμό, όπως και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του για διάστημα δέκα ημερών και στη συνέχεια αφού υποβληθεί σε νέο τεστ και αυτό βγει αρνητικό, θα επιστρέφει κανονικά στο σχολείο.
Τέλος –και αυτό είναι το στοιχείο που προκαλεί ακόμη μεγαλύτερες και εντονότερες αντιδράσεις- αποφασίστηκε πως εάν κάποιο παιδί εμφανίσει ορισμένα μόνο από τα συμπτώματα της νόσου (αρκεί να μην συμπεριλαμβάνεται σε αυτά ο πυρετός) θα μπορεί να παρακολουθεί κανονικά τα μαθήματά του σαν να μην… τρέχει τίποτα.
Ένα γεγονός που όσο… προοδευτικά κι αν το δει κανείς, χαρακτηρίζεται… τζόγος από πολλούς ειδικούς που εκφράζουν δημόσια και με έντονο τρόπο τις αντιρρήσεις τους. Πρόκειται αν μη τι άλλο για μια απόφαση που αγγίζει τα όρια της τρέλας αν και πολλές φωνές εντός των τειχών ισχυρίζονται ότι δεν έτυχε…πέτυχε. Ότι δηλαδή το συγκεκριμένο μέτρο θα βοηθήσει την κυβέρνηση στην επίτευξη του στρατηγικού της στόχου, που δεν είναι άλλος από την δημιουργία ανοσίας της αγέλης. Ακόμα και να αυτή πληρωθεί με χιλιάδες ανθρώπινες ζωές…