Είναι λες και ο Χρόνος έχει σταματήσει να κυλάει προς τα μπροστά και, ξάφνου, αποφάσισε ν’ ακολουθήσει αντίθετη πορεία, με τους λεπτοδείκτες να γυρίζουν συνεχώς προς τα πίσω, μέχρις ότου να φτάσουμε στον Μεσαίωνα- ου μην και ακόμα πιο πίσω.
Οι «Σκοτεινοί Αιώνες» δίνουν την αίσθηση πως «κατοικοεδρεύουν» ξανά στο παρόν, με ολοκληρωτικά καθεστώτα ν’ ανθούν σε όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη, παράλογες αποφάσεις να παίρνονται ξανά και ξανά και το μίσος να κρατάει στα στιβαρά του χέρια την κατάσταση.
Κοιτώντας ολοένα και περισσότερο το ημερολόγιο και διαπιστώνοντας πως έχουμε πράγματι 2020, τόσο δυσκολότερο γίνεται να δεχτεί κάθε σώφρων άνθρωπος πως ο Ναβίντ Αφκάρι, διάσημος παλαιστής του Ιράν, εκτελέστηκε από την κυβέρνηση του Ιράν επειδή ήταν αντικαθεστωτικός.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή για να καταστεί ακόμα πιο σαφής ο παραλογισμός: ο διάσημος αθλητής (που, να σημειωθεί, έχει περάσει από όλες τις εθνικές ομάδες της χώρας του) συνελήφθη το 2018 μαζί με τα δύο του αδέρφια, Βαχίντ και Χαμπίμπ, για τη συμμετοχή τους σε διαμαρτυρία κατά του καθεστώτος πριν από μια διετία, το 2018.
Ο Αφκάρι καταδικάστηκε μετά τη σύλληψή του σε 6 μήνες φυλάκιση και 74 μαστιγώματα στην πλάτη, την στιγμή που στα δύο αδέρφια του επιβλήθηκε ποινή 54 και 27 ετών αντίστοιχα, συν τα αποτρόπαια 74 μαστιγώματα.
Ωστόσο, η κατάσταση έγινε ακόμα πιο ερεβώδης στις αρχές του Σεπτέμβρη: το ανώτατο δικαστήριο του Ιράν αποφάσισε πως ο Ναβίντ θα τιμωρηθεί με την εσχάτη των ποινών, δηλαδή θα θανατωθεί!
Η επίσημη κατηγορία για τη θανατική καταδίκη είναι η δολοφονία ενός κρατικού υπαλλήλου που ανήκε στις δυνάμεις καταστολής των διαδηλωτών, τον οποίον, σύμφωνα με τα όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση, δολοφόνησε ο γνωστός παλαιστής.
Αυτό, όμως, κατά πάσα πιθανότητα είναι ένα απροκάλυπτο ψέμα: ο Αφκάρι είπε, μέσω του δικηγόρου του, πως ουδέποτε διέπραξε το έγκλημα για το οποίο κατηγορείται, όμως αναγκάστηκε να ομολογήσει πως σκότωσε τον κρατικό υπάλληλο καθώς στη φυλακή υποβλήθηκε σε ανείπωτα βασανιστήρια, με αποτέλεσμα να «σπάσει» και να πει ό,τι ήθελαν οι Αρχές.
Η απόφαση για τη θανάτωση του Ναβίντ προκάλεσε παγκόσμια κατακραυγή, ενώ ακόμα και ο Ντόναλντ Τραμπ (ναι, ο Ντόναλντ Τραμπ) κάλεσε την κυβέρνηση του Ιράν να μην προχωρήσει στην εκτέλεση του 27χρονου άντρα. Φυσικά, οι δικαστικές αρχές του Ιράν διέψευσαν τις κατηγορίες περί βασανιστηρίων, καταφέρνοντας να πείσουν οριακά το είδωλό τους στον καθρέφτη- και αν.
Το ακόμα χειρότερο- αν δύναται, δηλαδή, να υπάρξει κάτι χειρότερο- είναι πως στην απόφαση για τη θανατική ποινή του Αφκάρι «βοήθησε» ένας νόμος ο οποίος θα έπρεπε να έχει θαφτεί στο μισανθρωπικό χρονοντούλαπο της ιστορίας. Αντ’ αυτού, συνεχίζει να «ζει» και να βασιλεύει σε χώρες σαν το Ιράν.
Αναφερόμαστε στο «Κεσάς» ή, αλλιώς, τον «Νόμο της Αντεκδίκησης», σύμφωνα με τον οποίον η οικογένεια του θύματος μπορεί να απαιτήσει το «οφθαλμός αντί οφθαλμού». Εν προκειμένω, δηλαδή, το θάνατο του Αφκάρι- ασχέτως που ουδέποτε ακούστηκαν τα όσα έλεγε ο αθλητής, που ωρυόταν επανειλημμένως ότι ουδέποτε σκότωσε τον φρουρό.
Η ολόμαυρη ιστορία ολοκληρώθηκε, δυστυχώς, ως εξής: ο γενικός εισαγγελέας της επαρχίας Φαρς, Καζέμ Μουσαβί, είπε στην κρατική τηλεόραση του Ιράν ότι ο 27χρονος αθλητής εκτελέστηκε σήμερα το πρωί (12/9) σε φυλακή του Σιράζ, κατ’ εφαρμογή του «κεσάς».
Η Τεχεράνη, παρά το γεγονός πως σύσσωμος ο πλανήτης φώναζε να μην προχωρήσει στην εκτέλεση, κώφευσε, βάζοντας τέλος στην ζωή ενός ανθρώπου που ήταν αθώος. Το μόνο του «έγκλημα» ήταν πως τόλμησε να μην συμφωνεί με το καθεστώς της χώρας του.
Αυτό, εν έτει 2020, μοιάζει με ασυγχώρητο αμάρτημα σε πλείστες περιοχές του πλανήτη.
Σσσς, ακούστε: οι δείκτες του ρολογιού συνεχίζουν να γυρίζουν προς τη λάθος πλευρά.
Άραγε, θα σταματήσουν ποτέ;