Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς της πανδημίας. Για την ακρίβεια, υπάρχουν πολλά μεγάλα προβλήματα σε κάθε επίπεδο εδώ που τα λέμε. Αλλά τέλος πάντων, εδώ θα επικεντρωθούμε σε ένα από αυτά. Το τι ακούγεται και το τι γράφεται κάθε μέρα είναι πραγματικά να σε κάνει να τραβάς τα μαλλιά σου. Γνώμες από εδώ, γνώμες από εκεί, διαφωνίες επί διαφωνιών, ενστάσεις επί ενστάσεων, με λίγα λόγια όλοι μιλάνε και στα αυτιά μας επικρατεί μια απέραντη φασαρία που τελικά, απλά δεν κάνει τίποτα άλλο πέρα από… θόρυβο.
Μέσα σε όλο αυτό το γαϊτανάκι απόψεων ήρθε τις τελευταίες μέρες και προστέθηκε και μια ακόμα. Αυτή της καθηγήτριας επιδημιολογίας της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Αθηνών Αθηνά Λινού, η οποία με δηλώσεις της έκανε μια πρόταση για το πως πρέπει να λειτουργήσουν τα σχολεία. «Μα θεμιτό δεν είναι αυτό;», θα αναρωτηθεί κάποιος. Φυσικά και είναι θεμιτό, αρκεί να λειτουργεί προωθητικά και όχι χαοτικά για τον δημόσιο διάλογο. Διότι η πρόταση της κυρίας Λινού έχει τέτοια υφή που αντί να λύνει προβλήματα, δημιουργεί νέες ατέρμονες διαφωνίες.
Τι είπε η κυρία Λινού; Συνοπτικά, πρότεινε τα σχολικά μαθήματα να γίνονται σε… εκκλησίες. «Δεν καταλαβαίνω γιατί το υπουργείο δεν ενεργοποιεί και άλλα πράγματα ώστε να αυξήσει το εμβαδό των τάξεων… οι Εκκλησίες έχουν τεράστιο χώρο και εκεί υπάρχει η δυνατότητα να χωρέσεις άνετα 26 παιδιά. Έτσι το κοντινότερο παιδί από το άλλο θα είναι σε ακτίνα δυο μέτρων προς όλες τις κατευθύνσεις», ήταν αρχικά τα λόγια της στον Real Fm.
«Αν έχεις μια αίθουσα η οποία είναι τόσο μικρή και δεν αερίζεται καλά και μέσα είναι στοιβαγμένα πολλά παιδιά, δεν είναι προτιμότερο να την αντικαταστήσεις με μια Εκκλησία που τα παιδιά θα είναι σε τεράστιες αποστάσεις μεταξύ τους και θα περιορίσεις με τον τρόπο αυτό την έκταση του φαινομένου;», κατέληξε.
Να πούμε κάπου εδώ πως η Αθηνά Λινού δεν είναι κάνα τυχαίο πρόσωπο. Το ακριβώς αντίθετο: είναι μια τόσο έγκυρη επιστημονική παρουσία που όταν πριν λίγους μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ την πρότεινε για υπεύθυνη διαχείρισης της πανδημίας, η Νέα Δημοκρατία υποδέχθηκε την πρόταση με μεγάλο σεβασμό. Και ακριβώς αυτός είναι ο λόγος που ίσως να είμαστε λίγο αυστηροί μαζί της και με την εκτός τόπου και χρόνου πρότασή της.
Δεν καταλαβαίνει άραγε η κυρία Λινού πως μια τέτοια πρόταση αναβιώνει εποχές… κρυφού σχολειού; Δεν καταλαβαίνει πως η εκκλησία δεν είναι ένας ουδέτερος αλλά ένας θρησκευτικός χώρος, γεγονός που εκ των πραγμάτων κάνει ακατάλληλη την εκπαιδευτική διαδικασία εντός των κόλπων της; Δεν γνωρίζει ότι στα σχολεία υπάρχουν μαθητές που δεν είναι χριστιανοί; Πως το να επιβάλλεις σε μη χριστιανούς να κάνουν μάθημα σε χριστιανικά μέρη είναι παραβίασης της αρχής της ανεξιθρησκείας;
Όχι τίποτα άλλο, είναι που είναι στο επίκεντρο της επικαιρότητας οι εκκλησίες και η διαχείρισή τους εν μέσω πανδημίας, αν εμπλεκόντουσαν τώρα και στο θέμα των σχολείων, το μπάχαλο θα ήταν κάτι παραπάνω από δεδομένο.
Άραγε αν η «εκλεκτή» του ΣΥΡΙΖΑ για τη διαχείριση της πανδημίας έπαιρνε όντως τη θέση για την οποία την προόριζε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τέτοιες προτάσεις θα ακούγαμε;