«Θα περάσει άραγε ποτέ όλο αυτό; Θα βγάλουμε τις μάσκες; Θα ξαναζήσουμε όπως πριν;». Αυτές οι ερωτήσεις ακούγονται και ξανακούγονται αυτές τις περίεργες εποχές. Αν άλλωστε όταν ξεκινούσε όλη αυτή η ιστορία μας έλεγαν πως το 2021 θα προχωράει και οι έννοιες του κορωνοϊού και της πανδημίας θα ήταν ακόμα στις ζωές μας, θα ορκιζόμασταν ότι πρόκειται για κακόγουστο αστείο. Και όμως που φτάσαμε στον Απρίλη του 2021 και έχουμε πλέον συμβιβαστεί με την ιδέα ότι ο κορωνοϊός θα βρίσκεται για πολλούς μήνες ακόμα, ανάμεσά μας.
Το αισιόδοξο στοιχείο στη μαυρίλα των ημερών είναι ότι υπάρχουν ορισμένες χώρες που βλέπουν πλέον για τα καλά φως στην άκρη του τούνελ και ξάφνου αρχίζουν να μοιάζουν με επίγειοι παράδεισοι. Ποιος θα το περίμενε για παράδειγμα πως κάτι τέτοιο θα συνέβαινε με το ταπεινό Γιβραλτάρ! Και μάλιστα τη στιγμή που η γειτονική του Ισπανία ετοιμάζεται για νέο κύμα πανδημίας! Και όμως, στο Γιβραλτάρ οι κάτοικοι επιτέλους πέταξαν τις μάσκες και επιστρέφουν σε μια μορφή κανονικότητας, καθώς πέτυχαν την πολυπόθητη ανοσία της αγέλης μέσα απ’ το πρόγραμμα εμβολιασμού.
Πρόσφατα, άρθηκε εντελώς το μέτρο της υποχρεωτικής χρήσης μάσκας σε εξωτερικούς χώρους στη χώρα καθώς και η απαγόρευση κυκλοφορίας. Ταυτόχρονα, τα μπαρ και γενικά τα μαγαζιά της εστίασης έχουν την δυνατότητα να παραμένουν ανοιχτά μέχρι τις 2 τα ξημερώματα. «Το Γιβραλτάρ σύντομα μπορεί να επανέλθει σε ρυθμούς κανονικότητας μετά από πολλούς μήνες πανδημίας, χάρη στην ταχύτατη και καλά οργανωμένη διαδικασία εμβολιασμών», δήλωσε πρόσφατα με σχεδόν πανηγυρικό τόνο η υπουργός Υγείας, Σαμάνθα Σακραμέντο.
Βέβαια -για να ξέρουμε και με τι έχουμε να κάνουμε- μιλάμε για μια χώρα με μόλις 34.000 κάτοικους και όχι για κάνα μεγαθήριο όπου ο εμβολιασμός του πληθυσμού απαιτεί πολλούς μήνες όπως συμβαίνει και στην περίπτωση της Ελλάδας. Καθοριστικός παράγοντας δε ήταν το μικρό μέγεθός του: μόλις 6,5 χλμ. Δεν είναι τυχαίο που σε ανύποπτο χρόνο, ο Βρετανός υπ. Υγείας, Ματ Χάνκοκ, είχε προβλέψει πως ο Γιβραλτάρ θα μπορούσε να γίνει το πρώτο κράτος στον κόσμο που έχει εμβολιάσει το σύνολο του πληθυσμού του.
Και φυσικά πρέπει να σημειωθεί ότι ακόμα και έτσι, οι πολίτες του Γιβραλτάρ συνεχίζουν να προσέχουν. Τα μέτρα άλλωστε εξετάζονται ανά εβδομάδα ξανά και ξανά, ενώ αν και η χρήση μάσκας δεν είναι πλέον υποχρεωτική, σε καταστήματα και κλειστούς χώρους συνίσταται ακόμη η χρήση της. Γενικότερα, η κυβέρνηση της προτιμά να παραμείνει σε εγρήγορση παρά να επαναπαύεται. Άλλωστε οι 94 θάνατοι που μέτρησε πριν τα εμβόλια καταφθάσουν στη χώρα, μπορεί για τα δεδομένα άλλων κρατούν να μοιάζουν ονειρικό νούμερο αλλά για μια χώρα σαν το Γιβραλτάρ υπήρξαν εφιάλτης. Η λογική λέει πως φυλάνε τα ρούχα τους για να έχουν τα μισά.
Το ειρωνικό είναι πως ακριβώς δίπλα από τη μικρή αυτή χώρα και συγκεκριμένα στην Ανδαλουσία, η εικόνα είναι εκ διαμέτρου αντίθετη: στην περιοχή αυτή παρατηρείται έντονη αύξηση των κρουσμάτων και τα νοσοκομεία αρχίζουν να γεμίζουν και πάλι με ασθενείς. Για την ώρα, στην Ισπανία μόνο οι άνω των 80 ετών, οι υγειονομικοί και οι εκπαιδευτικοί εμβολιάζονται σε μεγάλη κλίμακα ενώ συνολικά μόνο το 6% του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί και με τις δύο δόσεις.
Φαίνεται πως στην περίοδο της πανδημίας η κανονικότητα αντιστρέφεται σε πολλούς τομείς: οι μικρές χώρες, οι πάλαι ποτέ αδύναμες βλέπουν πως το μικρό τους μέγεθος είναι όπλο απέναντι στην πανδημία, τη στιγμή που τα μεγαθήρια την πληρώνουν ακριβά…