«Ο Αστακός (The Lobster), του Γιώργου Λάνθιμου, είναι ανάμεσα στις υποψήφιες ταινίες στην κατηγορία “Πρωτότυπο Σενάριο”, το οποίο υπογράφουν ο ίδιος ο Λάνθιμος μαζί με τον Ευθύμη Φιλίππου», αυτή ακριβώς η είδηση ήταν αρκετή από μόνη της για να ανάψει το φυτίλι στα social media και να προκαλέσει νέο ντελίριο ενθουσιασμού, περηφάνειας και λογομαχίας μετά την περίπτωση του Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Με το νέο του φουτουριστικό δράμα, ο δικός μας Γιώργος ετοιμάζεται να μας προβληματίσει, να μας αφυπνίσει και στο τέλος να μας αφήσει με αναπάντητα ερωτήματα. Αναπάντητα ερωτήματα που οι θολοκουλτουριάρηδες θα αποθεώσουν κι όλοι οι υπόλοιποι, η κυνική πλέμπα δηλαδή, δεν πρόκειται να κατανοήσουμε κλαίγοντας μέχρι και το τελευταίο ευρώ που δώσαμε για να δούμε αυτή τη μαλακία. Και φυσικά θα στιγματιστούμε. Θα στιγματιστούμε γιατί δεν κουνήσαμε καταφατικά και με μυστήριο το κεφάλι όταν είδαμε απλά μία λάμπα ενώ θα έπρεπε να καταλάβουμε πως πίσω απ’ αυτή κρύβεται μία καφκική αλληγορία για το μέσο φωτεινό διάστημα που το λένε ζωή όπως μάθαμε από τον Καζαντζάκη.
Θα κουνήσουμε απλά το κεφάλι όπως κάνουν οι γυναίκες όταν τους εξηγείς το pick and roll (Είναι πιο δύσκολο από το offside. Δοκίμασέ το και θα με θυμηθείς). Την ίδια ώρα που οι Ογκόλιθοι της τέχνης στην Ελλάδα θα μας δείχνουν με το δάχτυλο. Και ξέρεις τι σημαίνει κριτικός Τέχνης στην Ελλάδα; Θα σου το αναλύσω γρήγορα και εύκολα. Είναι εκείνος που όταν έβλεπε το video clip του μισόγυμνου Σάκη Ρουβά με τα βελάκια και την πλαστική πισίνα γελούσε με τα χάλια του σκηνοθέτη.
Έγραφε κοινοτοπίες που επιβεβαιώνουν τις ιδέες και τις προκαταλήψεις του κοινού στο οποίο απευθύνεται ώστε να επιβεβαιώσει την ηθική και πολιτισμική ανωτερότητα για όσους ταυτίζονται με τη θέση του. Και ύστερα; Ύστερα αποθέωνε ό,τι κουλτουροαυτοαναφορικό μπορούσες να φανταστείς για να νιώσει καλά με τον εαυτό του. Αλλά έλα που ο καιρός έχει γυρίσματα και ο μισόγυμνος Ρουβάς με το νεροπίστολο στο χέρι είναι έμπνευση του ίδιου ανθρώπου που τώρα είναι υποψήφιος για Όσκαρ; Ναι μη ταράζεσαι. Του Γιώργου Λάνθιμου. Δες ορισμένα video παρακάτω και θα καταλάβεις τι εννοώ.
Ωστόσο για να λέμε και τα θετικά, η ταινία του Γιώργου Λάνθιμου θα αποτελέσει και την τέλεια αφορμή για καμάκι στο διαδίκτυο. Όλα αυτά τα αγόρια που δεν μπόρεσαν να κάνουν την δουλειά τους με το La La Land έχουν μια τελευταία ευκαιρία να σκοράρουν με τον Αστακό του Λάνθιμου. Θα πετάξουν τα τεράστια μυωπικά γυαλιά, το σακάκι με το ξύλινο παπιγιόν ή το πλεκτό πουλοβεράκι και θα γίνουν πιο ιντελεκτουέλ τυπάκια. Θα προσεγγίσουν το πολυπόθητο κορίτσι ενώ θα μπορέσουν να το καλέσουν στο σπίτι με ατάκες τύπου “θες να ανέβεις για λίγο πάνω να σου δείξω την συλλογή με τα παλλόμενα πέη του Γιαν Φαμπρ;”
Αλλά κι εσύ κάγκουρα ποδοσφαιρόφιλε αναγνώστη, μη σκας. Το Menshouse.gr είναι εδώ και για σένα. Θα σου μάθει πως να πουλάς μούρη χωρίς να καρφωθείς. Το πιο σημαντικό είναι η αυτοπεποίθηση. Αυτό βέβαια το έχεις διαβάσει κι αλλού. Αλλά εδώ θα μάθεις για το λεγόμενο namedropping. Ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά να πετάς ονόματα σε διαολεμένο ρυθμό χωρίς να μπορεί να επιβεβαιώσει αν ισχύει ή όχι. Για παράδειγμα. “Τον Φεβρουάριο θα ταξιδέψω στη Φλωρεντία. Έχει μια καταπληκτική έκθεση με κεντρικό θέμα τον αναγεννησιακό ουμανισμό. Θα παρευρεθούν οι Ντανιέλε Ντε Ρόσι, Αντρέα Μπαρζάλι και Τζόρτζιο Κιελίνι. Πραγματικά εντυπωσιακό…”.
Αντί επιλόγου, θέλω να δώσω τα συγχαρητήριά μου στον Γιώργο Λάνθιμο. Ένα παιδί που ξεκίνησε από το Παγκράτι και έχει κάνει όλο τον παγκόσμιο κινηματογράφο να του υποκλιθεί. Μας αρέσει, δε μας αρέσει, ακόμη κι αν δεν καταλάβεις τίποτε από τις ταινίες του, δεν έχεις παρά να παραδεχτείς πως αυτός ο νεαρός ήρθε για να μείνει
