Η προέλευση του δράστη είναι το… αγαπημένο θέμα συζήτησης μερίδας της κοινής γνώμης κάθε φορά που συντελείται ένα ειδεχθές έγκλημα στην Ελλάδα, μόνο όμως όταν αυτός τυγχάνει να είναι αλλοδαπός.
Και όχι βέβαια αλλοδαπός από οποιαδήποτε χώρα, αλλά από συγκεκριμένη «γειτονιά» του παγκόσμιου χάρτη, διότι π.χ. για τον Νορβηγό που σκότωσε με 14 μαχαιριές μια 54χρονη μητέρα τριών παιδιών στα Χανιά τον Ιανουάριο του 2021, η κατακραυγή στα social media από τους γνωστούς haters των… μελαμψών αποχρώσεων έλαμψε διά της απουσίας της.
Και να πάλι που οι θιασώτες αυτών των θεωριών άδραξαν την ευκαιρία να αναδείξουν την εθνικότητα του δολοφόνου της 17χρονης, λες και το φαινόμενο των γυναικοκτονιών που έχει εξελιχθεί σε μάστιγα το τελευταίο διάστημα στη χώρα, οφείλεται στους μουσουλμάνους πρόσφυγες και τη λαθρομετανάστευση. Από τις 17 γυναίκες που δολοφονήθηκαν το 2021 και τις 8 έως τώρα στο 2022, ο αριθμός των γηγενών δραστών ήταν υπερτετραπλάσιος των αλλοδαπών και μόνο ένας δεν ήταν νόμιμος κάτοικος χώρας.
Μια αναδρομή σε αυτά τα σεξιστικά εγκλήματα του 2022 αποδεικνύει ότι το μοτίβο είναι ίδιο. Γυναίκες που ζητούν από τους συντρόφους τους να χωρίσουν και αυτοί θεωρούν ότι αν δεν είναι μαζί τους δεν αξίζει και να ζουν. Δεν θολώνουν, έτσι γαλουχήθηκαν, αντιλαμβανόμενοι τη γυναίκα ως κατώτερο «είδος». Τα πατριαρχικά πρότυπα, η κτητικότητα και ο σεξισμός είναι τόσο έντονα στοιχεία στο χαρακτήρα τους που ταυτίζονται στο τέλος της μέρας με μια συνθήκη παράνοιας – την αφαίρεση ζωής και την αυτοκαταστροφή.
Σύμφωνα με έρευνα της Παγκόσμιας Τράπεζας, το 90% των θυμάτων βίας γνωρίζει από πριν τον θύτη τους και αυτή είναι μια πρόταση που δεν χρειάζεται να τελειώσει με θαυμαστικό, καθώς προβάλει ως αυταπόδεικτο ότι στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων το κάθαρμα είναι είτε ο σύζυγος είτε ο ερωτικός σύντροφος. Τέτοιοι ήταν ο Μπάμπης στα Γλυκά Νερά, ο 30χρονος στη Φολέγανδρο και τις τελευταίες ημέρες ο 51χρονος στη Ζάκυνθο και ο 60χρονος στο Ρέθυμνο. Και μαντέψτε: ήταν όλοι εκπρόσωποι της υπέρτερης ελληνικής φυλής.
Ακόμα χειρότερα, στην ίδια έρευνα αναδεικνύεται ότι μία στις τρεις γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα ξυλοκοπηθεί, θα βιασθεί ή με κάποιο άλλο τρόπο θα κακοποιηθεί από το ΣΥΝΤΡΟΦΟ της! Οι αριθμοί είναι συγκλονιστικοί. Οι γυναίκες 15-44 ετών κινδυνεύουν περισσότερο από βιασμό ή ενδοοικογενειακή βία παρά από καρκίνο, τροχαία ατυχήματα, πόλεμο ή ελονοσία. Που είπατε, μόνο στις υποανάπτυκτες χώρες; Να σας πληροφορήσουμε ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μία στις πέντε γυναίκες έχει πέσει θύμα βιασμού από τα 15 έτη, ενώ ένα 12% έχει υποστεί κάποιο περιστατικό ή μορφή σεξουαλικής βίας από κάποιον ενήλικο, έως αυτή την ηλικία.
Η εν λόγω κοινωνική πληγή δεν πρόκειται να μετριαστεί με οιμωγές κατά της λαθρομετανάστευσης και αφελείς (έως ανεγκέφαλες) συγκρίσεις ανάμεσα σε Έλληνες και… βαρβάρους. Ακόμα και αν διώξουμε όλους τους ξένους και κλείσουμε ερμητικά τα σύνορα, αντιλαμβάνεται και ο πλέον δύσπιστος ότι σε επίπεδο γυναικοκτονιών θα έχουμε κάνει μια τρύπα στο νερό. Ποια είναι τα μέτρα που έχουν ληφθεί ώστε μία γυναίκα που έκανε το «λάθος» να βάλει στο σπίτι της έναν κακοποιητή να μπορεί να το διορθώσει χωρίς να ρισκάρει τη σωματική ακεραιότητά της ή την ίδια της τη ζωή; Η έλλειψη σε δομές που θα μπορούσαν να προσφύγουν τα θύματα κακοποίησης ώστε να βρουν ασφάλεια για τον εαυτό τους και τα παιδιά τους παραμένει τεράστια, ενώ ανύπαρκτη είναι η κοινωνική πολιτική για όσες γυναίκες θα αντιμετώπιζαν βιοποριστικό πρόβλημα, αποτολμώντας το δρόμο της διαφυγής (που σε πολλές περιπτώσεις θα σήμαινε και μετακόμιση σε άλλη πόλη). Άλλωστε η οικονομική εξάρτηση είναι σε πολλές περιπτώσεις και αυτή που προκαλεί αγκυλώσεις στο θύμα, αλλά και αυτή που εκλαμβάνεται καταχρηστικά ως δικαίωμα επιβολής από τους θύτες.
Και τέλος, ποιο είναι το δίκτυ προστασίας που παρέχουν δικαστικές και αστυνομικές αρχές στις γυναίκες που τολμούν να καταγγείλουν περιστατικά κακοποίησης από τον σύντροφό τους; Η 41χρονη στη Ζάκυνθο δεν ήταν η πρώτη και δυστυχώς δεν θα είναι ούτε η τελευταία που είχε καταγγείλει στην αστυνομία τον κακοποιητή της, τη δεύτερη μάλιστα λίγες ώρες πριν από τη δολοφονία της. Το ότι δεν κινήθηκαν άμεσα οι διαδικασίες για τη σύλληψη του ισοδυναμεί εκ του αποτελέσματος με εγκληματική αμέλεια.
Προτού λοιπόν οποιοσδήποτε βάλει, για τους δικούς του μισαλλόδοξους λόγους, στο στόχαστρο τη «μελαμψή φυλή», ας αναρωτηθεί πρώτα τι έχει κάνει ο ίδιος για να εξαλείψει (ή έστω να μην αναπτύξει) στο πεδίο επιρροής του πατριαρχικές αντιλήψεις. Πόσο μάλλον να αναρωτηθεί αν ο ίδιος έχει ριζωμένο μέσα του τον σεξισμό και έγινε ποτέ του δράστης κακοποιητικής συμπεριφοράς – σωματικής ή ψυχολογικής – σε γυναίκα.
Καταλαβαίνετε που το πάμε κύριοι της «φυλετικής καθαρότητας» ε…;