Μόνο σε έναν παράλογο κόσμο μια τέτοια είδηση θα μπορούσε να θεωρηθεί γλυκόπικρη και όχι ένα χαρμόσυνο γεγονός. Μόνο σε έναν παράλογο κόσμο αντί να χαιρόμαστε με αυτή, βρίσκουμε λόγους να χτυπήσουμε καμπανάκια κινδύνου. Όμως αυτός είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε και έτσι, πρέπει να προσαρμοστούμε. Η είδηση δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει πλέον εκτοξευτεί στα 8 δισεκατομμύρια.
Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζουνται οι επίσημες εκτιμήσεις του ΟΗΕ, σύμφωνα με τον οποίο η εξέλιξη αυτή, όπως τονίζει στη σχετική του ανακοίνωση, σηματοδοτεί «ένα σημαντικό ορόσημο στην ανθρώπινη ανάπτυξη» αλλά ταυτόχρομα και μια υπενθύμιση «της κοινής μας ευθύνης να φροντίζουμε τον πλανήτη μας». Με δεδομένο μάλιστα πως το 1950 στη Γη υπήρχαν 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι, ο ΟΗΕ εύλογα χαρακτηρίζει αυτή την αύξηση μια «άνευ προηγουμένου ανάπτυξη» και αποτέλεσμα «μιας προοδευτικής αύξησης του προσδόκιμου ζωής χάρη στις προόδους που έχουν επιτευχθεί στους τομείς της δημόσιας υγείας, της διατροφής, της προσωπικής υγιεινής και της ιατρικής».
Φυσικά, οι αληθινές προκλήσεις όσον αφορά αυτό το δεδομένο αφορούν κατά βάση τις φτωχές χώρες του πλανήτη, που δεν έχουν τις κατάλληλες υποδομές για να την διαχειριστούν με ευκολία. Και τι ειρωνία: η εξέλιξη αυτή ήρθε τη στιγμή που λαμβάνει χώρα η η διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα (η λεγόμενη COP27) στο Σαρμ ελ Σέιχ της Αιγύπτου, στην οποία αναδεικνύεται με κρότο η αδυναμία των πλούσιων χωρών, που αντικειμενικά ευθύνονται για την υπερθέρμανση του πλανήτη, να φτάσουν σε μια συμφωνία με τις φτωχές χώρες, που υφίστανται τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και εκπέμπουν SOS για να αντεπεξέλθουν, για την δραστική μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου.
Ο ΟΗΕ τονίζει χαρακτηριστικά πως «αν και το δημογραφικό επιδεινώνει τις επιπτώσεις της οικονομικής ανάπτυξης στο περιβάλλον, οι χώρες όπου η κατανάλωση φυσικών πόρων και οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου είναι μεγαλύτερες ανά κάτοικο είναι γενικά αυτές όπου το εισόδημα ανά κάτοικο είναι πιο υψηλό και όχι αυτές στις οποίες παρατηρείται γρήγορη αύξηση του πληθυσμού».
Η χώρα που αναμένεται να έχει σοβαρό ζήτημα με την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού είναι η Ινδία των 1,4 δισεκατομμυρίων κατοίκων, που μέσα στο 2023 αναμένεται να ξεπεράσει ακόμα και την Κίνα και να γίνει η πολυπλυθέστερη του πλανήτη ενώ μέσα στις επόμενες δεκαετίες αναμένεται γνωρίσει ραγδαία άνοδο του αστικού πληθυσμού της, την στιγμή που ήδη οι μεγάλες πόλεις της είναι υπερπλήρεις από άποψη πληθυσμού και ταυτόχρονα, αντιμετωπίζουν ελλείψεις σε βασικές υποδομές
Είναι ενδεικτικό πως ήδη στο Μουμπάι το περίπου 40% του πληθυσμού ζει σε παραγκουπόλεις, δηλαδή σε περιοχές με φοβερό συνωστισμό όπου οι άνθρωποι ζουν σε αυτοσχέδια καταλύματα και χωρίς τρεχούμενο νερό, ηλεκτρικό και εγκαταστάσεις υγιεινής. Αλλά και σε ένα γενικότερο επίπεδο η ανισομέρια του πληθυσμού είναι εμφανής: μέχρι το 2050 αναμένεται το πάνω από τη μισή αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού να προέρχεται μόνο από 8 χώρες! Αυτές, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, είναι οι Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Ινδία, Νιγηρία, Πακιστάν, Φιλιππίνες και Τανζανία.
Ταυτόχρονα, στο τέλος του αιώνα οι τρεις από τις πιο πολυπληθείς πόλεις παγκοσμίως θα βρίσκονται στην Αφρική και συγκεκριμένα πρόκειται για το Λάγος στη Νιγηρία, την Κινσάσα στη ΛΔ Κονγκό και την Νταρ Ες Σαλάμ στην Τανζανία. Με απλά λόγια, μια μεγάλη γεωπολιτική συμφωνία είναι άμεσα αναγκαία, διαφορετικά ο κόσμος θα βιώσει στιγμές βγαλμένες από δυστοπική ταινία επιστημονικής φαντασίας.